30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1963

Ο γερμανικός οίκος SIEMENS ιδρύει τη βιομηχανία ηλεκτρονικού υλικού για τηλεοράσεις, στη Θεσσαλονίκη.

30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1945

Ιδρύεται η <Ομόσπονδη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Μακεδονίας>, στα Σκόπια, και μετέχει μαζί με εκείνες της Σερβίας, Κροατίας, Βοσνίας, Σλοβενίας και Μαυροβουνίου στην Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας. Ο Τίτο καθιερώνει έτσι για πρώτη φορά το γεωγραφικό όρο <Μακεδονία> με έννοια εθνική. Ο σφετερισμός της ιστορίας 4.000 χρόνων άρχιζε, με τη μετονομασία της Νότιας Σερβίας σε Μακεδονία.

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1939

Ιδρύεται από επίλεκτα μέλη της κοινωνίας της Θεσσαλονίκης που ανήκαν στον πνευματικό και εμπορικό κόσμο της χώρας, η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Στο site της Ε.Μ.Σ. διαβάζουμε σχετικά με την ίδρυσή της: "Οι άνδρες αυτοί, Μακεδόνες στη μεγαλύτερη πλειοψηφία τους, απέβλεψαν στη δημιουργία οργανισμού, ο οποίος θα είχε σκοπό την περισυλλογή, καταγραφή, ταξινόμηση, διατήρηση, μελέτη και δημοσίευση παντός γλωσσικού, αρχαιολογικού, αρχειακού, λαογραφικού υλικού και λαϊκής τέχνης που σχετίζεται με τη Μακεδονία.

28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1963

Ιδρύεται στη Θεσσαλονίκη η ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωσις Ελλάδος). Στο φύλλο της 30ης Απριλίου 1963 της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ διαβάζουμε τη σχετική είδηση για την εκλογή του πρώτου Κεντρικού Συμβουλίου: «Τάς πρωϊνάς ώρας σήμερον εξελέγησαν, υπό των συνέδρων, τά μέλη του Kεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ. Το συμβούλιον κατηρτίσθη εις σώμα ώς εξής: Γιάννης Τζανετάκος, Νομικής Αθηνών, πρόεδρος. Γιάννης Γιαννουλόπουλος, Φιλοσοφικής Αθηνών, γενικος γραμματεύς, Μπέσης, Νομικής Αθηνών, αντιπρόεδρος. Βασίλης Κωστόπουλος, Νομικής Αθηνών, αντιπρόεδρος επί των Διεθνών Σχέσεων, Σκαμνάκης, Αθηνών, αντιπρόεδρος επί τών Οικονομικών και Δελίκης, Νομικής Θεσσαλονίκης, Μαρκοβίτσης, Ιατρικής Θεσσαλονίκης, 'Αναγνωστάκης, Νομικής Θεσσαλονίκης, Ιωακειμίδης Πολυτεχνικής Θεσσαλονίκης, Πρίντζας, Φυσικομαθηματικής Θεσσαλονίκης, Βαρδάκης Αθηνών, Λειβαδάς Αθηνών, Μανωλατος Αθηνών, Μυλωνάκης Αθηνών και Καλοφωλιάς Αθηνών, μέλη.»

28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1906

Σκοτώνεται από βουλγαρική ενέδρα ο ανθυπολοχαγος Πεζικού Πραντούνας Χρήστος (Καψάλης) μέσα στη λίμνη των Γιαννιτσών, όπου είχε πάει με το Σώμα του που αποτελούνταν από 18 άνδρες, για να παραλάβει ενισχύσεις. Ο Πραντούνας είχε αντικαταστήσει τον υποπλοίαρχο Κακουλίδη την Άνοιξη του 1906 και είχε ορισθεί αρχηγός της περιφέρειας Γευγελής και Δοϊράνης. Ο μακεδονομάχος Καψάλης είχε γεννηθεί το 1873 στα Λεχαινά Ηλείας.

27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1905

Με προορισμό να δράσουν στην Κεντρική Μακεδονία, αποβιβάζονται στις ακτές του χωριού Άγιος Ιωάννης Πιερίας, οι άνδρες του σώματος λοχαγού Μωραϊτη (Κόδρου) – ανθυπολοχαγού Φραγκόπουλου (Ζόγραν), δεν είχε όμως τύχη... Στις 16 Μαϊου βρέθηκαν στην περιοχή Τσερναρέκα (Κάρπη Γιαννιτσών) να καταδιώκουν βουλγαρική συμμορία. Προδίδονται όμως στους Τούρκους, που κυκλώνουν το σώμα Μωραϊτη στη χαράδρα Γκαντάσι, όπου διανυκτέρευσε. Την επομένη ο Τούρκος λοχαγός ζητάει την παράδοση των Ελλήνων, οι οποίοι αρνούνται και απαντούν τραυματίζοντάς τον. Ακολουθούν σκληρές συμπλοκές, στις οποίες σκοτώνονται οι Μωραϊτης – Φραγκόπουλος και όλοι οι υπαξιωματικοί, εκτός από τον λοχία Ιγγλέση, που αιχμαλωτίστηκε με τους περισσότερους άνδρες του σώματος.

26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1913

Στρατιωτικές δυνάμεις συγκεντρώνουν στη Μακεδονία Έλληνες, Βούλγαροι και Σέρβοι. Ήδη επτά ελληνικές μεραρχίες, συνολικής δύναμης 140.000 ανδρών, βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη και τα περίχωρα, ανάλογη βουλγαρική δύναμη στρατοπεδεύει κοντά στις Σέρρες και την Καβάλα, ενώ 200.000 Σέρβοι στρατιώτες έχουν συγκεντρωθεί κοντά στο Μοναστήρι.

26 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1906

Η ρουμανική κυβέρνηση εξαγγέλλει την μονομερή λύση του λεγομένου ρουμανομακεδονικού ζητήματος. Αναγνωρίζει το όνομα Κουτσόβλαχος ως το επίσημο όνομα των ρουμανοφρόνων στη Μακεδονία και αναλαμβάνει την εκπαίδευσή τους στη ρουμανική γλώσσα.

24 - 25 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822

Αφού επί πέντε μέρες οργίασαν οι ορδές του στη Νάουσα, ο Αμπντούλ Αμπούντ μπαίνει θριαμβευτικά στην πόλη και κατασκηνώνει κοντά στον πύργο του Ζαφειράκη. Ο ίδιος ο Ζαφειράκης είχε βγει κρυφά από τον πύργο, στις 21 Απριλίου, μαζί με μερικές γυναίκες, οι οποίες αναγκάσθηκαν να πνίξουν τα βρέφη τους για να μη προδώσουν με το κλάμα τους την έξοδο! Η κατάληψη του πύργου από τους Τούρκους έγινε μετά από λυσσώδη μάχη, στην οποία σκοτώθηκαν περίπου 400 Ναουσαίοι και πολύ περισσότεροι Τούρκοι. Ο Ζαφειράκης, φεύγοντας από τη Νάουσα, συναντάται με τον Γερο – Καρατάσο, τον Γάτσο κ. α. Και αποφασίζουν να αποσυρθούν στον Όλυμπο. Καθ΄ οδόν, όμως, συναντούν Τούρκους και συγκρούονται, ενώ λίγο πιο κάτω κυκλώνονται αλλά πάλι διαφεύγουν. Στο τέλος Ζαφειράκης και Γιαννάκης Καρατάσος για να αποφύγουν την παράδοση πολεμούν τους Τούρκους και σκοτώνονται, στο Σοφολιό, κοντά στο βάλτο της Βεροίας.
Ο Αμπντούλ Αμπούντ παρακολουθεί στη Νάουσα παρέλαση των θυμάτων του, μεταξύ των οποίων επικεφαλής ήταν και τα κομμένα κεφάλια του Ζαφειράκη και του Γιαννάκη Καρατάσου και ακολουθούσαν τα γυναικόπαιδα. Για τις θηριωδίες του στη Νάουσα έχει γράψει ο ίδιος ο Αμπντούλ Αμπούντ: <... πλέον των δύο χιλιάδων Ναουσσαίων εσφάγησαν ή απηγχονίσθησαν, τα τέκνα και αι σύζυγοι εξηνδραποδίσθησαν, αι περιουσίαι εδημεύθησαν, αι δε εστίαι παρεδόθησαν εις το πυρ>.

23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1986

Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου δηλώνει στη Βουλή: <Από καιρού εις καιρόν τα Σκόπια δημιουργούν προβλήματα. Αλλά για την ελληνική κυβέρνηση δεν υφίσταται “Μακεδονικό πρόβλημα”, δεν υπάρχει μειονότητα μακεδονική. Υπάρχουν Έλληνες, υπάρχουν Σέρβοι, υπάρχουν Κροάτες, υπάρχουν Βούλγαροι. “Μακεδονικό” δεν υπάρχει!>

23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1917

Ογκώδες παλλαϊκό συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη, μπροστά στο Λευκό Πύργο, εναντίον της κυβέρνησης των Αθηνών και της βασιλείας.

23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1903

Και στο Μοναστήρι οι Τούρκοι προβαίνουν σε μικροσφαγή Ελλήνων Χριστανών, για τιμωρία των δυναμιτιστών της Θεσσαλονίκης.

22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1990

Ο Πάπας Ιωάννης – Παύλος δηλώνει στην Τσεχοσλοβακία, προ του τάφου του Μεθοδίου: "Οι δύο Έλληνες Ισαπόστολοι Αδελφοί Μεθόδιος και Κύριλλος από τη Θεσσαλονίκη της Μακεδονίας χάραξαν την ελληνική και βυζαντινή παράδοση στην Ευρώπη, και αν οι Σλάβοι είμαστε Χριστιανοί το οφείλουμε στους δύο αυτούς αδελφούς"

22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1926

Τρομακτική έκρηξη σε εργοστάσιο πυρομαχικών στο Χαρμάνκιοϊ της Θεσσαλονίκης, με 20 νεκρούς και πολλούς τραυματίες. Το δυστύχημα προκλήθηκε από απροσεξία εργάτου. Και λίγα λόγια για το Χαρμάνκιοϊ. Είναι ο σημερινός Εύοσμος. Το 1926 το Χαρμάνκιοϊ, χωριό που είχε δεχθεί πολλούς Μικρασιάτες πρόσφυγες και Πόντιους, μετονομάστηκε σε Νέο Κουκλουτζά, επειδή πολλοί πρόσφυγες ήταν από τον Κουκλουτζά. Το 1955 μετονομάστηκε σε Εύοσμον και λίγο μετά σε Εύοσμος, όπως είναι σήμερα. Στη φωτογραφία...

22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1914

Δεκατρείς ένοπλοι Τούρκοι συλλαμβάνονται μέσα σε σπίτι της Δράμας, όπου είχαν στήσει ενέδρα για να δολοφονήσουν τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, που θα περνούσε από κει, στη διάρκεια περιοδείας του στην πόλη. Στο ΕΜΠΡΟΣ της 24ης Απριλίου δημοσιεύεται είδηση, με διάψευση φημών και αναφέρει ότι βρέθηκαν μεν όπλα στο σπίτι, ήταν όμως θαμμένα εκεί από την εποχή της βουλγαροκρατίας και ήταν άχρηστα. Τόνιζε μάλιστα η εφημερίδα ότι οι αρχές υπερέβαλαν. Στις... υπερβολές πάντως δεν συμπεριλαμβάνει και την σύλληψη, για την οποία δεν κάνει κουβέντα.

22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1854

Οι Γάλλοι σύμμαχοι των Τούρκων αποκλείουν με πολεμικά σκάφη τα παράλια της Χαλκιδικής, όπου σημείωσε επιτυχίες το κίνημα Καρατάσου και βοηθούν τους Οθωμανούς να μεταφέρουν δυνάμεις από τη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα βαδίζουν τα ανεφοδιαστικά πλοιάρια των επαναστατών στον Άγιο Νικόλαο, οι οποίοι τώρα χάνουν την πρωτοβουλία. Αναγκάζονται να εκκενώσουν τον Πολύγυρο. Οι κάτοικοι του Πολυγύρου προσποιούνται τους φιλήσυχους ραγιάδες και ειδοποιούν τους Τούρκους στη Γαλάτιστα, ότι οι επαναστάτες αποχώρησαν. Εξαγριωμένοι φθάνουν οι Τούρκοι και σκοτώνουν, χωρίς αφορμή, 27 προκρίτους του Πολυγύρου. Ακολουθούν και άλλες άγριες σφαγές, που προκάλεσαν – επιτέλους – τη δυσαρέσκεια των Ευρωπαίων προξένων της Θεσσαλονίκης. Το γεγονός οδηγεί σε ανακωχή Τούρκων – Καρατάσου.

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1906

Βούλγαροι κομιτατζήδες κατακρεουργούν με τσεκούρι – αφού πρώτα βασάνισαν – 13 Φλωρινιώτες, που επέστρεφαν από το παζάρι της Νάουσας.

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1905

Τα ανταρτικά σώματα Κατεχάκη και Μάνου, στην πορεία τους προς το Λέχοβο, σταματούν στο όρος Μαυρίκι, όπου εμφανίζεται δύναμη τακτικού τουρκικού στρατού. Ο οπλαρχηγός Γύπαρης που ακολουθούσε, προσβάλλει τα νώτα των Τούρκων και πλευρικά μια άλλη δύναμη ενίσχυσης. Βαρειές απώλειες των Τούρκων.

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822

Ηρωικές Ναουσαίες, για να αποφύγουν την ατίμωση, όταν η πολιορκούμενη Νάουσα έπεφτε στα χέρια των Τούρκων, προτιμούν τον ηρωικό θάνατο, επαναλαμβάνοντας το χορό του Ζαλόγγου. Πιασμένες χέρι – χέρι ρίχνονται μαζί με τα βρέφη στην αγκαλιά τους, στα βαθιά νερά του καταρράκτη της Αραπίτσας.

19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822

Οι αγριότητες των βαρβάρων του Αμπντούλ Αμπούντ συνεχίζονται στη Νάουσα. Οι Ναουσαίοι εξακολουθούν να ανθίστανται. Στον Άγιο Νικόλαο, ένας ήρωας, ο Ζώτος για να μη συλληφθεί, βάζει φωτιά σε βαρέλι πυρίτιδας και ανατινάζεται στον αέρα μαζί με τους Τούρκους. Ο πολιτικός ηγέτης της επανάστασης Ζαφειράκης Θεοδοσίου, ανθίσταται στον πύργο του. Λυσσώδεις μάχες επί τρεις μέρες. Να αναφέρουμε εδώ ότι ο Ζαφειράκης Θεοδοσίου ήταν Ναουσαίος πρόκριτος που φυλακίστηκε από τον Αλή πασά στα Γιάννενα, αλλά κατάφερε να δραπετεύσει και να διαφύγει στη γενέτειρα. Ο Ζαφειράκης μαζί με τον Καρατάσο και το Γάτσο ξεσήκωσαν τη Νάουσα σε επανάσταση και διέθεσε όλη την περιουσία του, για τον Αγώνα. Μετά την καταστροφή της Νάουσας έφυγε στα βουνά, όπου και σκοτώθηκε μαζί με πολλούς στρατιώτες του, ενώ η γυναίκα του και πολλοί συγγενείς του υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια από τους Τούρκους.

18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822

Οι Τούρκοι παραβιάζουν την πύλη του Αγίου Γεωργίου και μπαίνουν στη Νάουσα, αλαλάζοντας. Αρχίζουν αμέσως εμπρησμούς και σφαγές. Οι Ναουσαίοι μάχονται από σπίτι σε σπίτι. Οι Τούρκοι σφάζουν γυναικόπαιδα ακόμη και μέσα στις εκκλησίες.

17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1978

Εργοστάσιο αμιάντου θεμελιώνεται στα Σέρβια Κοζάνης.

17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1903

Ο Βούλγαρος δάσκαλος Μετώφ, ένας από τα πιο δραστήρια μέλη του βουλγαρικού κομιτάτου, ανατινάζει με δυναμίτιδα, στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, το γαλλικό ατμόπλοιο ‘Γκουανταλκιβίρ‘, 2.800 τόννων, που εκτελούσε το δρομολόγιο Μασσαλία – Κωνσταντινούπολη. Είναι η αρχή ενός βουλγαρικού πραξικοπήματος, που αναστάτωσε τη Θεσσαλονίκη στο διήμερο 17 και 18 Απριλίου. Ο δράστης της βομβιστικής επίθεσης, για να αποφύγει τη σύλληψη από τις τουρκικές αρχές, κατέφυγε, σιδηροδρομικώς, στα Σκόπια, από όπου καταγόταν, αλλά συνελήφθη εκεί. Από τις εφημερίδες ΕΜΠΡΟΣ και ΣΚΡΙΠ των ημερών εκείνων θα παρακολουθήσουμε μία πληρέστερη περιγραφή των γεγονότων. Να σημειώσουμε ότι ορισμένες από τις ανταποκρίσεις από τη Θεσσαλονίκη οι αθηναϊκές εφημερίδες τις έπαιρναν μέσω Βόλου, αφού η συμπρωτεύουσα ήταν ακόμη υπό τον τουρκικό ζυγό. Και βεβαίως η λογοκρισία είχε απαγορεύσει τη μετάδοση αρκετών πληροφοριών.

16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1909

Καθαιρείται με απόφαση της τουρκικής Γενικής Συνελεύσεως – βουλής – (και μετά από επέμβαση των Νεοτούρκων) και εξορίζεται στη Θεσσαλονίκη ο αιμοσταγής σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ Χαν ο Β΄. Τα τηλεγραφήματα από το Πέραν της Κωνσταντινουπόλεως αναφέρουν ότι η απόφαση εκπτώσεως του Χαμίτ ελήφθη < ως επιορκίσαντος και δολιευθέντος το Συνταγματικόν Πολίτευμα της χώρας και ανηγορεύθη σουλτάνος ο αδελφός αυτού και νόμιμος διάδοχος Ρεσσάτ εφένδης, υπό το όνομα Μωάμεθ Ε΄ ή Μεχμέτ Β΄ >. Παροιμιώδεις είναι οι διωγμοί των Χριστιανικών πληθυσμών της αυτοκρατορίας, επί εποχής του Χαμίτ. Ιδιαίτερα διεπράχθησαν οι κυριότερες σφαγές Αρμενίων το 1894, 1895, σε όλη την Ασία, 15 και 16 Αυγούστου 1896 (οπότε θανατώθηκαν περίπου 6.000 Αρμένιοι) και 1909 στην Κιλικία, λίγο πριν εκθρονισθεί. Στην αρχή διαδόθηκε ότι θα εκτελείτο, όμως όταν του ανήγγειλαν την έκπτωση και σε ερώτησή του τί θα γίνει με τη ζωή του, πήρε την απάντηση: Η πατρίδα σου χάρισε τη ζωή. Όλες οι ιδιοκτησίες του ζάπλουτου Χαμίτ περιήλθαν στο τουρκικό κράτος. Στη Θεσσαλονίκη ο Χαμίτ παρέμεινε έγκλειστος δύο χρόνια στην έπαυλη Αλλατίνη, στο Ντεπώ. Στις φωτογραφίες οι πρώτες σελίδες των εφημερίδων ΕΜΠΡΟΣ και ΣΚΡΙΠ, της 16ης Απριλίου 1909, που αναγγέλλουν την εξορία του Χαμίτ στη Θεσσαλονίκη.

16 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1905

Βαδίζοντας προς το Μορίχοβο, το αντάρτικο σώμα Καλομενόπουλου (Νίδα) – Τσολακόπουλου (Ρέμπελου) σταθμεύει στη Μπελκαμένη (σημερινή Δροσοπηγή Φλώρινας) για να παρακολουθήσει τη λειτουργία του Επιταφίου (ήταν Μεγάλη Παρασκευή). Προδίδεται όμως στους Τούρκους από τον Βούλγαρο Ζεβετσάνη και κυκλώνεται από ισχυρό τουρκικό στρατό. Το Μεγάλο Σάββατο, με πρόταση του Φρουράρχου Μπελκαμένης Βρανά, οι Έλληνες αποφασίζουν έξοδο. Στις μάχες που ακολούθησαν σκοτώνεται, ενώ μαχόταν ηρωικά, ο Βρανάς, ενώ ο Τσολακόπουλος καταφέρνει και διασπά τον τουρκικό κλοιό. (Τραυματίσθηκε ο ίδιος). Ο Καλομενόπουλος όμως αποτυγχάνει. Μετά σκληρή μάχη αναγκάζεται αυτός και 44 άντρες του να παραδοθούν. Την επομένη οι συλληφθέντες οδηγούνται στη Φλώρινα και από κει στις φυλακές Μοναστηρίου.

15 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1903

Επεισόδια από Βουλγάρους κομιτατζήδες στη Μακεδονία. Κατέστρεψαν ένα μικρό μουσουλμανικό χωριό, στο βιλαέτι του Μοναστηρίου, σκοτώνοντας με φρικτό τρόπο 165 άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1949

Από 12 μέχρι 21 Απριλίου 1949 διεξήχθη στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη για τη δολοφονία του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζωρτζ Πολκ. Κατηγορούμενοι ο δημοσιογράφος Γρηγόρης Στακτόπουλος (καταδικάστηκε ισόβια ως συνεργός στο φόνο ) η μητέρα του Άννα (αθωώθηκε) και οι κομμουνιστές Μουζενίδης και Βασβανάς (καταδικάστηκαν ερήμην εις θάνατον). Ο Στακτόπουλος αποφυλακίστηκε το 1959 και πολύ αργότερα αποκαλύφθηκε η αλήθεια για την υπόθεση. Στη φωτογραφία...

14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν την Κατερίνη.

14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822

Τέσσερις μέρες βομβαρδίζουν ανηλεώς τη Νάουσα τα κανόνια του Αμπούντ, ενώ οι Ναουσαίοι υπομένουν καρτερικά. Η τελική επίθεση των ενισχυμένων Τούρκων αρχίζει.

13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Έλληνες, Αυστραλοί και Βρετανοί, πιεζόμενοι από τις κυριαρχούσες πλέον, ναζιστικές δυνάμεις, αρχίζουν να συμπτύσσονται προς Κοζάνη, Σιάτιστα και Γρεβενά, ενώ ο αρχηγός των βρετανικών δυνάμεων Μέσης Ανατολής αποφασίζει τη σύμπτυξη μέχρι της γραμμής Θερμοπυλών. Η Μακεδονία εγκαταλείπεται. Από κει και πέρα στις 18 Απριλίου πεθαίνει ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Κορυζής και αναλαμβάνει την πρωθυπουργία ο Εμμανουήλ Τσουδερός. Και στις 27 Απριλίου, στις 8.25 το πρωί, ο γερμανικός στρατός μπαίνει στην Αθήνα. Στη φωτογραφία η πρώτη σελίδα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ,

12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Λυσσώδεις μάχες Ελλήνων – Γερμανών στη Στενωπό του Κλειδίου και τα χωριά Βαρθολομαίος – Φλάμπουρο – Αετός – Νυμφαίο. Οι Γερμανοί έχουν ρίξει στη μάχη και επίλεκτη μονάδα των Ες – Ες. Με τους Έλληνες μαζί μάχονται Βρετανοί και Αυστραλοί. Σε μια αντεπίθεση ενός μικρού τμήματος του Συντάγματος Δωδεκανησίων, με επικεφαλής τον ίδιο τον διοικητή του, Γ. Χονδρό, σκοτώνεται μαχόμενος ηρωικά ο γενναίος συνταγματάρχης.

12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1907

Για να μην παραδοθεί στους Τούρκους, αυτοκτόνησε ο αρχηγός του σώματος Παπά, Κρητικός Παναγιώτης Φωτάκης, στο τέλος της μάχης στον ποταμό Εριγώνα Μοναστηρίου και όταν είχαν σκοτωθεί όλοι οι άνδρες του.

11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Αποφασίζεται η μετακίνηση δύο ελληνικών μεραρχιών από το Βέρμιο, προς το υψίπεδο της Κοζάνης, μέσω της Στενωπού του Κλειδίου. Το μεγαλύτερο μέρος της ΧΧ Μεραρχίας πέρασε τη Στενωπό, τη νύκτα πεζή, μέσα σε βροχή και τσουχτερό κρύο. Επιθέσεις των Γερμανών στο Πισοδέρι αποκρούστηκαν.

11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1826

Και παλληκάρια από τη Μακεδονία που είχαν σπεύσει να υπερασπιστούν την Ιερή πόλη, παίρνουν μέρος στην ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου.

11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822

Ο τουρκικός κλοιός γύρω από τη Νάουσα έχει σφίξει, καθώς 12.000 άνδρες με 14 πυροβόλα, πολιορκούν μεθοδικά την πόλη. Οι βομβαρδισμοί είναι σφοδροί. Το μοιραίο πλησιάζει. Οι Ναουσαίοι, όμως, δεν κάμπτονται. Δεν παραδίδονται.

10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Γερμανικές δυνάμεις, που έχουν ξεκινήσει από το Μοναστήρι, καταλαμβάνουν χωρίς μάχη τη Φλώρινα.

10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1901

Οπαδοί του Βουλγαρικού Κομιτάτου δολοφονούν τον Ορθόδοξο Μητροπολίτη Μοναστηρίου Παρθένιο.

10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1854

Ημέρα Μεγάλου Σαββάτου.  Ο Καρατάσος συνεχίζοντας τον αγώνα στη Χαλκιδική γίνεται παντού δεκτός με ενθουσιασμό. Στον Άγιο Νικόλαο ενισχύεται με νέους εθελοντές. Οι Τούρκοι αρχίζουν να ανησυχούν όλο και περισσότερο στη Θεσσαλoνίκη, αφού οι Έλληνες πολύ εύκολα μπορούν να φτάσουν εκεί και ζητούν γαλλική βοήθεια.

9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Τεθωρακισμένες γερμανικές δυνάμεις του στρατάρχη Φον Λίστ, κινούμενες κατά μήκος της κοιλάδας του Αξιού, μπαίνουν στη Θεσσαλονίκη και καταλαμβάνουν την πόλη χωρίς αντίσταση. Την πόλη παρέδωσαν στους Γερμανούς, στις 8 η ώρα το πρωί, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Μερκουρίου, ο Μητροπολίτης Γεννάδιος και ο Στρατιωτικός Διοικητής Ραγκαβής. Στις 12.30 το μεσημέρι ο στρατηγός-διοικητής του Τμήματος Στρατιάς Ανατολικής Μακεδονίας Μπακόπουλος, υπέγραφε το πρωτόκολλο παράδοσης του στρατού, στο οποίο - μεταξύ άλλων - γινόταν μνεία για τη γενναιότητα των ελληνικών όπλων. 

Παράλληλα, ο κύριος όγκος των Γερμανών κινείται προς την Έδεσσα. Στη στενωπό του Ρούπελ οι Γερμανοί βομβαρδίζουν ανηλεώς τα οχυρά Παλιουριώνες και Ρούπελ, με πυροβολικό και αεροπορία, αλλά πάλι δεν καταφέρνουν να τα κυριεύσουν.
Στις 5 το απόγευμα Γερμανοί κήρυκες αναγγέλλουν τη συνθηκολόγηση που είχε υπογραφεί το μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη και ο αγώνας σταματάει, χωρίς όμως να μπορέσει ο εχθρός να πατήσει πόδι στα οχυρά. Στο αήττητο οχυρό Παλιουριώνες βρέθηκαν δεκάδες πτώματα Γερμανών, σφηνωμένα στα συρματοπλέγματα.

 Οι δημοσιευόμενες δύο εικόνες είναι φωτογραφίες από τη γερμανική κατοχή στη Θεσσαλονίκη. Τις είχε δημοσιεύσει η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, στα μέσα Οκτωβρίου του 1960. Στην πρώτη (επάνω δεξιά) διακρίνεται η παραλιακή λεωφόρος της Θεσσαλονίκης, με τα συρματοπλέγματα στο κρηπίδωμα.Στη δεύτερη η λεζάντα της εφημερίδας έγραφε: «Οι Γερμανοί είχαν επιτάξει κατά την διάρκειαν της κατοχής τα καλύτερα κέντρα της Θεσσαλονίκης, εις τα οποία εστέγασαν τας υπηρεσίας των. Έν εκ των επιταχθέντων κέντρων, εις το οποίον απηγορεύετο η είσοδος Ελλήνων, ήτο και το παραλιακόν «Αστόρια Β΄», το οποίον μετέτρεψαν εις «Σολντάτεμ Χάϊμ» («Σπίτι του Στρατιώτου»), ως δεικνύει και η επιγραφή της ληφθείσης, με κίνδυνον, κατά την κατοχήν, φωτογραφίας».

9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1926

Καταστέλλεται μέσα σε έξη ώρες στη Θεσσαλονίκη στασιαστικό κίνημα του συνταγματάρχου Τζαβέλλα και των αντισυνταγματαρχών Μπακιρτζή και Καρακούφα, επικεφαλής του οποίου, λέγεται, ότι ήταν από τη Γιουγκοσλαβία ο Νικόλαος Πλαστήρας. Εξάστηλα τα ρεπορτάζ στις αθηναϊκές εφημερίδες ΕΜΠΡΟΣ και ΣΚΡΙΠ την επομένη. Όπως σημείωναν οι εφημερίδες η απόπειρα του κινήματος ήταν εν γνώσει της κυβερνήσεως Πάγκαλου από μέρες και περίμενε την εκδήλωση, προετοιμασμένη. Το ΕΜΠΡΟΣ ανέφερε: <Εις την απόπειραν αυτήν, οφειλομένην εις προσωπικάς δυσαρεσκείας ολίγων αξιωματικών, η Κυβέρνησις δεν είχε αποδώσει μεγάλην σημασίαν από της πρώτης στιγμής. Ούτω δε η αναγγελία της εκρήξεως εύρεν αυτήν παρασκευασμένην δι΄ όλα τα επιβαλλόμενα μέτρα, τόσον τα ληφθέντα εν Αθήναις, όσον και εν Θεσσαλονίκη επιτοπίως. Απόδειξις τούτου είναι ότι το κίνημα της Θεσσαλονίκης κατεστάλη εντός ολίγων ωρών.Οι στασιασταί παρεδόθησαν άνευ όρων, καταθέσαντες όπλα.
Συνελήφθησαν άπαντες οι κάτωθι στασιασταί αξιωματικοί:

8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Οι γερμανικές επιθέσεις και η Ελληνική αντίσταση στα οχυρά, από το Περιθώρι και το Ρούπελ μέχρι το Λίσσε, συνεχίζονται, με βαρύτατες απώλειες εκατέρωθεν. Στην πεδιάδα του Αξιού, γερμανική μεραρχία προελαύνει στην περιοχή Κιλκίς και προωθείται για Θεσσαλονίκη. Η Ανωτάτη Ελληνική Διοίκηση προτείνει συνθηκολόγηση για κατάπαυση του πυρός. Οι Γερμανοί εκκενώνουν με αέρια το οχυρό Αρπαλούκι και τη νύχτα το οχυρό της Ξάνθης, Εχίνος. Την επομένη η φρουρά του συνθηκολογεί. Στο οχυρό Παλιουριώνες, Έλληνες τραυματιοφορείς περισυνέλεξαν έξω από το οχυρό πολλούς τραυματίες Γερμανούς, τους μετέφεραν μέσα και τους περιέθαλψαν, αντίθετα με τους ναζί που έρριχναν ασφυξιογόνα αέρια στα οχυρά και βενζίνη...

7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Ο ελληνο-γερμανικός αγώνας συνεχίζεται στα οχυρά του Μπέλες, Ιστίμπεη, Αρπαλούκι, και Ποποτλίβιστα. Στο Ιστίμπεη οι ναζί κατάφεραν και άνοιξαν τρύπες, από τις οποίες μπήκαν και έρριξαν μέσα στο οχυρό αέρια, που ανάγκασαν τους υπερασπιστές, αφού πολέμησαν με αυταπάρνηση και πολλές απώλειες, να υποκύψουν. Τη μανία του εχθρού επισύρει το οχυρό Ρούπελ, αλλά δεν καταφέρνουν να το καταλάβουν. Λυσσώδεις επιθέσεις πραγματοποιούν οι Γερμανοί και στα οχυρά της περιοχής Κάτω Νευροκοπίου, Περιθώρι, Λίσσε-Ντάσαβλη, για να διανοίξουν διάβαση προς Σέρρες και Δράμα. Αποτυγχάνουν και εδώ. Η γιουγκοσλαβική αντίσταση κάμπτεται και οι Γερμανοί προελαύνουν προς τη νότια Σερβία.

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Αρχίζει ναζιστική γερμανική επίθεση από το Μπέλες μέχρι τον Έβρο. Η εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ την επομένη, 7 Απριλίου, αφιερώνει ολόκληρη την 1η σελίδα στην επίθεση, με τον οκτάστηλο τίτλο
να αναφέρει: ΑΠΟ ΤΗΣ ΠΡΩΙΑΣ ΤΗΣ ΧΘΕΣ Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ Η ΝΟΤΙΟΣΛΑΒΙΑ, ΥΠΟΣΤΑΣΑΙ ΑΠΡΟΚΛΗΤΟΝ ΕΠΙΘΕΣΙΝ, ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΜΠΟΛΕΜΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΝ. Και σε οκτάστηλο επίσης υπέρτιτλο τόνιζε: ΕΙΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΑΣΥΛΛΗΠΤΩΝ ΗΡΩΙΣΜΩΝ.

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 885

Πεθαίνει στο Βέλεχραντ της Παννονίας (σημερινή Ουγγαρία) σε ηλικία 69 ετών, ο μεγαλύτερος αδελφός των ιεραποστόλων των Σλάβων, Μεθόδιος. Μετά το θάνατο του Κύριλλου, ο Μεθόδιος χειροτονήθηκε από τον Πάπα, επίσκοπος Παννονίας (και με δικαιοδοσία στη Μοραβία) και συνέχισε το ιεραποστολικό του έργο. 870-872 φυλακισμένος σε μοναστήρι της Βαυαρίας. Το 880 γίνεται επίσκοπος Μοραβίας. Μέχρι το θάνατό του μετέφρασε από τα ελληνικά στα σλαβικά, όλη την Αγία Γραφή, ένα Νομοκανόνα και αρκετά συγγράμματα Πατέρων της Εκκλησίας. Το 981 ο Πάπας Ιωάννης - Παύλος Β΄ ανακήρυξε τους Κύριλλο και Μεθόδιο 'αγίους προστάτες της Ευρώπης'. Από την ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ μεταφέρομε ένα αρκετά αξιόπιστο, αναλυτικότερο βιογραφικό των δύο αγίων, με την αγιογραφία:
Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος ήταν αδέλφια, μοναχοί, με μεγάλη ιεραποστολική δράση. Σε αυτούς αποδίδεται ο εκχριστιανισμός των Σλάβων και η απόδοση γραφής στη σλαβική γλώσσα. Στις αρχές του 9ου αιώνα, οι αδελφοί Κωνσταντίνος (μοναστικό όνομα Κύριλλος) και Μεθόδιος, δύο από τα επτά συνολικά παιδιά του ευγενούς (υψηλής κοινωνικής θέσης) και υπευθύνου της εποχής για τα θέματα της στρατιωτικής διοίκησης του Βυζαντίου, Λέοντα, γεννήθηκαν και μεγάλωσαν μέσα στην συμβασιλεύουσα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και πρωτεύουσα της Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, στην ατμόσφαιρα και τη ζωή της οποίας κυριαρχούσε έντονα ο Χριστιανισμός. Στη βιογραφία του ο ΄Αγιος Κύριλλος ισχυρίζεται ότι με τον αδελφό του κατάγονται από "βασιλικό γένος". Εκείνη την εποχή ο πατέρας τους ήταν υπεύθυνος για τα θέματα της στρατιωτικής διοίκησης του Βυζαντίου. Και τα δύο αδέλφια μιλούσαν την ελληνική και τη σλαβική γλώσσα, που τους διευκόλυνε στη μετέπειτα διακονία τους.

5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1932

Δεκάξη μέρες πριν η χώρα κηρυχθεί σε πτώχευση τα αναρχικά γεγονότα πληθαίνουν στη Δ. Μακεδονία, με πρωταγωνιστές εξαθλιωμένους χωρικούς. Χίλιοι πεντακόσιοι 'δρομείς πείνας' εισβάλουν στη Δεσκάτη και καταστρέφουν τα κοινοτικά γραφεία. Παρόμοια επεισόδια σημειώνονται σ΄ όλη τη χώρα, καθώς πεινασμένοι αγρότες διαρπάζουν τρόφιμα και λιθοβολούν δημόσια καταστήματα. Ο πολιτικός αντίκτυπος για τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, καθώς η χώρα βάδιζε για εκλογές,
είναι τεράστιος.

5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1925

Μετά από συλλαλητήρια των κατοίκων της Νάουσας απαλλοτριώνεται το κτήμα Σέλι που ανήκε στον τ. Βασιλιά Κωνσταντίνο.

4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941

Και η ναζιστική Γερμανία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της νικήτριας των Ιταλών Ελλάδας. Αυτή τη μέρα τα τμήματα της ΙΧ Μεραρχίας Κοζάνης μετά μεγάλη επίθεση εναντίον του ιταλικού στρατού κατελάμβαναν το ορεινό αλβανικό συγκρότημα Γκούρι Τόπιτ, υψόμετρο 2.120 μ. Η γερμανική επίθεση όμως ανάγκασε τον ελληνικό στρατό που μάχονταν νικηφόρα στην Αλβανία, να συμπτυχθεί!

4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1913

Σκοτώνεται ενώ εκτελούσε αναγνωριστική πτήση με το τουρκικό αεροπλάνο 'Ανριό' ο πρώτος που πέταξε στην Ελλάδα με ελληνικό αεροπλάνο, ανθυπολοχαγός Εμμανουήλ Αργυρόπουλος και γίνεται ο πρώτος νεκρός της Στρατιωτικής Αεροπορίας. Το αεροπλάνο που κατέπεσε από μηχανική βλάβη καταστράφηκε. Σκοτώθηκε και ο συνεπιβάτης οπλαρχηγός Μάνος.

3 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1918

Σημαντικά ευρήματα ανακαλύπτονται στο ναό του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης κατά τις ανασκαφές που διενεργεί εκεί ο έφορος αρχαιοτήτων Γ. Σωτηρίου.

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1962

<Δεν υφίσταται 'μακεδονικό έθνος' παρά μόνο βουλγαρόφωνοι πληθυσμοί στην ευρύτερη περιοχή των Σκοπίων>, ανακοινώνει η Βουλγαρία, ενώ η Γιουγκοσλαβία δια του υπουργού Εξωτερικών Πόποβιτς επιχειρεί να υποβαθμίσει την όλη υπόθεση, δηλώνοντας ότι το ζήτημα είναι δευτερεύον.

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1854

Το επαναστατικό σώμα του Τσάμη Καρατάσου αποβιβάζεται στον όρμο Κουφού, της Σιθωνίας Χαλκιδικής και αρχίζει τον αγώνα κατά των Τούρκων με σοβαρές επιτυχίες καταλαμβάνοντας τα χωριά Συκιά, Άγιος Νικόλαος, Νικήτα, Ορμύλια και φτάνοντας μέχρι την πρωτεύουσα της Χαλκιδικής, τον Πολύγυρο. Τελικά η εξέγερση αυτή κατά των Οθωμανών δεν στέφθηκε από επιτυχία.

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1822

Επαναλαμβάνονται οι επιχειρήσεις των Τούρκων κατά της Νάουσας, από τρεις κατευθύνσεις και με τρεις φάλαγγες, στη μία των οποίων, την ισχυρότερη, τίθεται επικεφαλής ο ίδιος ο Αμπντούλ Αμπούντ. Τη φάλαγγα αυτή αντιμετώπισε η παράταξη του Γερο Καρατάσου. Στις ολοήμερες μάχες σκοτώθηκαν 57 Ναουσαίοι, αλλά πολλαπλάσιοι Τούρκοι.

1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1854

Ο Τσάμης Καρατάσος με σώμα 500 ανδρών, ανακηρύσσεται στο νησί Κυρά Παναγιά των Σποράδων (σημερινό Πελαγονήσι ή Πέλαγος)'Αρχιστράτηγος της Μακεδονίας'. Προηγουμένως ο Τσάμης Καρατάσος (1798-1861), αφού πολέμησε στην Ελληνική Επανάσταση. αντιπολιτεύθηκε τον Καποδίστρια και οργάνωσε κίνημα εναντίον του. Επί Όθωνα κατατάχτηκε στον τακτικό στρατό και το 1844 έγινε υπασπιστής του.