24 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Ολόθερμες ευχές για το Πάσχα. 
Είθε η Ανάσταση του Κυρίου να σημάνει 
την αρχή για μια ζωή γεμάτη Φως και Αλήθεια. Με Υγεία, Χαρά, Αγάπη και Ευτυχία. ΜΑΚΕΔΝΟΣ.

Το ευχετήριο σκίτσο είναι από την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ το Πάσχα του 1911, ένα αιώνα πριν, που γιορτάστηκε στις 10 Απριλίου. Και το απόσπασμα του άρθρου από το ΕΜΠΡΟΣ της ίδιας ημέρας.
«... Η Ανάστασις είναι πράγματι η ζωή. Είναι το φως και η αλήθεια και η Δικαιοσύνη και η αγάπη εν ταυτώ. Είναι το νικητήριον σάλπισμα, από το οποίον εμπνέεται πάσα ευγενής πράξις και κάθε δίκαιος αγών. Το πρώτον βήμα προς την χαράν και το πρώτον χαμόγελον προς την Άνοιξιν. Είναι ο υψηλότερος ρυθμός της μουσικής και η πτήσις προς το άκρως τέλειον και το άκρως αληθές. Η κολυμβήθρα εις την οποίαν βαπτίζεται και αναπλάσσεται η ψυχή. Η διαιώνισις της διδασκαλίας, η οποία ηκούσθη επί του όρους των Ελαιών υπό τα ρίγη του μικρού αριθμού των μαθητών και υπό τον θρουν των αργυρών φύλλων της ελαίας. Ποία διδασκαλία υπήρξεν τελειοτέρα αυτής; Και πότε υπεδειγματίσθη δια πράξεως λαμπροτέρας αυτοθυσίας, ως εκείνης, την οποίαν περικλείει το μαρτύριον του Θεανθρώπου;»
Επτά χρόνια αργότερα, το Πάσχα του 1918 ( 22 Απριλίου ) ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ έγραφε σε άρθρο του αρχισυντάκτη του Ν. Γιαννιού, για τον Χριστό: «Ο Χριστός είναι πράγματι το σημείον γύρω στο οποίον συνάπτωνται αι κραταιώτεραι φιλοσοφικαί μάχαι. Ο επαναστάτης της Ναζαρέτ απέβη πράγματι ο ακρογωνιαίος λίθος της ανθρωπότητος, «ώστε το να αποσπάση κανείς το όνομά του από τον κόσμον αυτόν θα ήτο ωσάν να τον δονήση εκ θεμελίων.» ΄Οταν έλεγε: «Εγώ νενίκηκα τον κόσμον», έλεγε την αλήθειαν. Ο λαός πλησιάζει να νικήση τον κόσμον. Η νίκη του λαού θα είναι και νίκη του μεγαλυτέρου των φίλων του, του μεγίστου των δημοκρατών ιδεολόγων. Αύριον, κυρίαρχοι οι λαοί, θα εορτάσουν την ανάστασίν των με την ανατολήν μιας νέας διεθνούς ζωής. Θάναι η ζωή που εφαντάσθη προ είκοσι αιώνων η στοργική καρδιά του ευγενεστέρου των υιών του Ανθρώπου.»
Αυτά πριν επικρατήσει η αθεϊα στον κομμουνιστικό κόσμο!

20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Tο «ψηφιακό βασίλειο του M. Aλεξάνδρου»

«Kύριε διευθυντά

Tα ευρήματα της ανασκαφής του 1977 στη Bεργίνα από τον M. Aνδρόνικο συνιστούν, ως γνωστόν, μία από τις σημαντικότερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του εικοστού αιώνα, ανεξάρτητα από τα διάφορα προβλήματα που προκύπτουν από αυτά - προβλήματα που αφορούν διάφορους αρχαιογνωστικούς κλάδους, εκτός από την Kλασική Aρχαιολογία (όπως: Aρχαία Iστορία, Eπιγραφική, Nομισματική, Kλασική Φιλολογία), αλλά και θετικές επιστήμες (όπως: Mετεωρολογία, Γεωλογία, Aνθρωπολογία). Oι ειδικοί από όλους αυτούς τους κλάδους γνωρίζουν ότι ιδιαίτερα χρήσιμη, ή ακριβέστερα: αναγκαία στην περίπτωση αυτή διεπιστημονική έρευνα θα διευκολυνόταν σημαντικά, αν είχε δημοσιευθεί ένα σημαντικό μέρος ευρημάτων, που για διάφορους λόγους παραμένει ακόμα άγνωστο.

Aντ’ αυτού ανακοινώθηκε κατά την 24η «Συνάντηση για το Aρχαιολογικό Eργο στη Mακεδονία και στη Θράκη», που έγινε προσφάτως στη Θεσσαλονίκη, η ίδρυση ενός «ψηφιακού βασιλείου του M. Aλεξάνδρου» στη Bεργίνα, για το οποίο μάλιστα διατέθηκε από το EΣΠA το ποσό του 1,4 εκατ. ευρώ.

Ποια σχέση μπορεί να έχει αυτό το βασίλειο της εικονικής πραγματικότητας με την –σε περιορισμένη έκταση, εξαιτίας της ελλείψεως πηγών– γνωστή ιστορική πραγματικότητα, αφήνεται στην κρίση όχι μόνο των ειδικών. Eυρύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και το ερώτημα, αν θα έπρεπε να διατεθεί για ένα ψηφιακό βασίλειο ένα τόσο σημαντικό ποσό και μάλιστα σε μια τόσο δύσκολη για τη χώρα περίσταση.

Iω. Tουλουμακος - Oμ. Kαθηγητής της Aρχαίας Iστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του AΠΘ»

(Επιστολή στην εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 20 Απριλίου 2011)

17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Αν τα είχε δει ο Λεονάρντο...

Η έκθεση για τον «Θρύλο της Μακεδονίας» στην Οξφόρδη

αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε την ελληνική τέχνη

Του Δημητρη Pηγοπουλου

Χρειάζονται λίγα δευτερόλεπτα για να συνειδητοποιήσεις αυτό που μοιράζεται χαμηλόφωνα με έναν μικρό κύκλο Ελλήνων δημοσιογράφων η Αγγελική Κοτταρίδη: «Με αυτήν την έκθεση αλλάζει ο τρόπος που βλέπουμε την αρχαία ελληνική τέχνη». Η διευθύντρια της 17ης Εφορείας Προϊστορικών Αρχαιοτήτων και επιμελήτρια της μεγάλης έκθεσης «Από τον Ηρακλή στον Μέγα Αλέξανδρο: Ο θρύλος της Μακεδονίας, ενός ελληνικού βασιλείου την εποχή της Δημοκρατίας», που εγκαινιάστηκε την περασμένη εβδομάδα στην Οξφόρδη, στέκεται μπροστά στη σειρά από τις πήλινες κεφαλές σε φυσικό μέγεθος που κλέβουν την παράσταση στην καρδιά της αγγλικής πανεπιστημιούπολης. Η έκφραση των προσώπων, ο αδιανόητος για την εποχή ρεαλισμός, αχρηστεύει ό,τι ξέραμε μέχρι σήμερα για την ελληνική τέχνη. Αργότερα, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου, ένας δακρυσμένος Ρόμπιν Λέιν Φοξ (ο καθηγητής, ο ιστορικός, ο διευθυντής του New College, ο ειδικός των ειδικών πάνω στον Μέγα Αλέξανδρο) θα κάνει μια ανάλογα δραματική εκτίμηση, μπροστά σε ένα κατά πολύ ευρύτερο ακροατήριο.

Κι εμείς που φτάσαμε στην Οξφόρδη με το μυαλό καρφωμένο στο πολιτικό παρασκήνιο μιας κατά τ’ άλλα 100% ακαδημαϊκής παραγωγής. Η προσθήκη εθνικού προσδιορισμού στον τίτλο της έκθεσης («Ο θρύλος της Μακεδονίας, ενός ελληνικού βασιλείου την εποχή της Δημοκρατίας») προκάλεσε εικασίες για τις πιθανές αντιδράσεις που θα πυροδοτούσε στα Σκόπια μια τόσο τελεσίδικη ερμηνεία της Ιστορίας. Αλλά καμία ενόχληση, κανένα δυσάρεστο μήνυμα δεν έφτασε μέχρι το Ashmolean Museum, που αποφάσισε να κρατήσει ανοιχτή την έκθεση μέχρι τις 29 Αυγούστου, για πέντε σχεδόν μήνες. Αρκετά αυτονόητη απόφαση αν πιστέψουμε τον Ρόμπιν Λέιν Φοξ, ο οποίος υπογράμμισε ότι αυτή είναι η πιο σημαντική έκθεση αρχαιοελληνικού ενδιαφέροντος που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στη Μεγάλη Βρετανία.

Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και διοργανώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και το Μουσείο Ashmolean, σε συνεργασία με την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο. Περιλαμβάνει περισσότερα από 550 εκθέματα, τα οποία έχουν έρθει πρόσφατα στο φως από τις ανασκαφές στις Αιγές, τη σημερινή Βεργίνα και αρχαία πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Τα περισσότερα αντικείμενα εκτίθενται για πρώτη φορά εκτός Ελλάδας, ενώ ορισμένα από αυτά δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ στο κοινό, όπως για παράδειγμα οι κεφαλές από τερακότα και το χρυσό στεφάνι που εκτιμάται ότι ανήκε στον πρόωρα χαμένο γιο του Αλεξάνδρου, Ηρακλή.

Στα «μη χάσετε» της έκθεσης η αναπαράσταση του παλατιού του Φιλίππου του Β΄, «το σημαντικότερο αρχιτεκτόνημα των αρχαίων Ελλήνων μετά τον Παρθενώνα», σύμφωνα με τον Ρόμπιν Λέιν Φοξ. Δομημένη σε τρεις ξεχωριστές ενότητες (Η εικόνα του Βασιλιά, Γυναίκες βασιλικής αυλής, Ζωή στη βασιλική αυλή) αφηγείται την ιστορία των βασιλιάδων και των βασιλισσών της Μακεδονίας από τον Ηρακλή, μυθολογικό πρόγονο των Μακεδόνων μέχρι τον Αλέξανδρο τον Δ΄ (τον γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου), επιχειρώντας να εξηγήσει στον επισκέπτη πώς η Μακεδονία, από ένα ορεινό ελληνικό βασίλειο με ομηρική δομή κατόρθωσε να επικρατήσει των άλλων ελληνικών πόλεων - κρατών και να εξελιχθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα -στα χρόνια του Φιλίππου και του Αλεξάνδρου- σε μία δύναμη που επικράτησε σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

Η τέχνη των Ελλήνων Μακεδόνων

Αν ζητήσεις από τον Ρόμπιν Λέιν Φοξ να σου μιλήσει για την έκθεση στο Ashmolean, είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποια στιγμή η φωνή του θα «σπάσει», θα κομπιάσει, θα αφήσει τα δάκρυα να πλημμυρίσουν τα κόκκινα μάγουλά του. Εχει αφιερώσει τη ζωή του στη μελέτη του αρχαίου ελληνικού κόσμου και ειδικότερα των Μακεδόνων και του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αισθάνεσαι λοιπόν ότι αυτή η έκθεση είναι και μια προσωπική δικαίωση για τον ίδιο. «Η Αγγελική (σ.σ. Κοτταρίδη, επιμελήτρια της έκθεσης) μου είχε δείξει πολλά από τα ευρήματα στη Βεργίνα, αλλά να βλέπω ορισμένα από τα πιο ωραία πράγματα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου εδώ στην Οξφόρδη μου και να μπορώ να τα δείξω στα παιδιά μου, στα εγγόνια μου, στους φοιτητές μου, είναι κάτι που πάει πέρα από τη μεγαλύτερη φαντασία».

Παίρνει μια ανάσα. Μας ξεναγεί στον κήπο «του», στο Νew College, του οποίου είναι διευθυντής. Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ είναι παθιασμένος με την κηπουρική και διατηρεί τακτική εβδομαδιαία στήλη κηπουρικής στους Financial Times. Φυσικά είναι ο υπεύθυνος για τους κήπους του πανεπιστημίου. Μας δείχνει τις απίθανες μανόλιες, τις άγριες ανεμώνες από την Ελλάδα, τις μικρές κόκκινες τουλίπες, τους νάρκισσους. Είναι έτοιμος να δώσει διάλεξη για το πώς ένας ωραίος κήπος επιδρά στην κοινωνική και (κυρίως) στην ερωτική ζωή των σπουδαστών. Αλλά όσο αγαπάει τα λουλούδια του, άλλο τόσο είναι ερωτευμένος με την τέχνη των Ελλήνων, των Ελλήνων Μακεδόνων. «Ορισμένα είναι τόσο όμορφα και αναπόφευκτα σκέφτεσαι πόσο καλύτεροι ήταν οι καλλιτέχνες 2.400 χρόνια πίσω. Φοβάμαι ότι δεν γινόμαστε καλύτεροι, ίσως πάμε πίσω».

Μοιραία η κουβέντα θα πάει από μόνη της σε θέματα που δεν είναι αποκλειστικά καλλιτεχνικά. «Οι αρχαίοι Μακεδόνες μιλούσαν ελληνικά, χρησιμοποιούσαν ελληνικά ονόματα, πίστευαν Ελληνες θεούς, χρησιμοποιούσαν ελληνικό ημερολόγιο, άρα ήταν Ελληνες. Ορισμένοι στην Αγγλία πιστεύουν ότι η εμμονή με το όνομα είναι ελληνική χαζομάρα. Αλλά δεν είναι. Είναι τόσο παράλογο ότι τα Σκόπια θεωρούν ότι είναι Μακεδόνες. Είναι σαν να σας έλεγα ότι το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ήταν στο Μινσκ και ότι η περιοχή της Οξφόρδης βρίσκεται στη Λευκορωσία. Η Ελλάδα είναι δικαίως δυσαρεστημένη. Αν ερχόταν στην έκθεση ο κύριος Μπους θα ντρεπόταν (σ.σ. επειδή αναγνώρισε τη FYROM). Αυτό δεν κάνει την έκθεση μια πολιτική έκθεση, αλλά το αποτέλεσμα υπενθυμίζει στους ανθρώπους μια απλή πολιτική αλήθεια».

Η έκθεση στο Ashmolean είναι ιστορική για τρεις βασικούς λόγους, εξηγεί ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ. Ποτέ δεν περιμέναμε τερακότα από εκείνα τα χρόνια (500 έως 480 π.Χ.) σε τάφους των Αιγών. Δεύτερον, οι μεγάλες εκπλήξεις από τις τοιχογραφίες στους τάφους που βρέθηκαν πρόσφατα. Είναι γνωστές, αλλά τώρα τις βλέπει ένα ευρύτερο κοινό. Αυτή η ζωγραφική αλλάζει εντελώς την ιδέα που έχουμε για την ελληνική ζωγραφική στην αρχαιότητα. Τρίτον, η πιστοποίηση ότι αυτό είναι το παλάτι του Φιλίππου του Β΄ αλλάζει την εικόνα για την ιστορία της αρχιτεκτονικής του 4ου αιώνα. Μιλάμε για το σημαντικότερο οικοδόμημα, από τον Παρθενώνα. Ολα τα βιβλία της κλασικής αρχιτεκτονικής τοποθετούν το παλάτι στον 3ο αιώνα και του δίνουν περιορισμένο χώρο. Τώρα ξέρουμε ότι αυτό είναι ένα τεράστιο γεγονός στην ιστορία της ελληνικής τέχνης, «θα υπάρξουν κάποιοι που θα ενοχληθούν, θα πουν ότι δεν είναι σωστά χρονολογημένο αλλά όχι, είναι σωστό».

Ως παθιασμένος κηπουρός και ιστορικός αυτού του μεγέθους, τι πιστεύει, το παλάτι του Φιλίππου του Β΄ θα διέθετε κήπο; Τραντάζεται από τη χαρά και την ευχαρίστηση. «Είχα πιστέψει ότι θα είχαν έναν κήπο στο κέντρο του παλατιού, γιατί νομίζαμε ότι πρόκειται για παλάτι των ελληνιστικών χρόνων. Αλλά όχι, δεν είχαν πραγματικό κήπο. Λόγω της κλίσης του λόφου θα ήταν δύσκολο. Επιπλέον, η Αγγελική θεωρεί ότι το παλάτι είχε περισσότερο διοικητικό χαρακτήρα, επομένως ο Φίλιππος δεν ζούσε εδώ, άλλος ένας λόγος που μας κάνει να πιστεύουμε πως δεν υπήρχε κήπος».

«Θα δάκρυζαν όπως κι εγώ»

Ο Ρόμπιν Λέιν Φοξ «φτερουγίζει» στην υπόθεση τι ζωγραφική θα είχαν αφήσει οι μεγάλοι της Αναγέννησης αν είχαν δει τις τοιχογραφίες της Βεργίνας. «Ο Μαζάτσιο, ο Μποτιτσέλι, ο Φιλιπίνο Λίπι ήξεραν μόνο τα ρωμαϊκά γλυπτά και είχαν δει ρωμαϊκά αντίγραφα των ελληνικών. Είχαν συγκλονιστεί από τις αναλογίες, τον ρεαλισμό του σώματος από όλες τις πλευρές. Αλλά δεν είδαν ποτέ την πραγματική κίνηση των αλόγων, τη διαδραστικότητα των σωμάτων, τον ρυθμό, την κίνηση, τον συναισθηματισμό της αρχαίας τέχνης, δεν είχαν ιδέα για το επίπεδο της αρχαίας τέχνης. Κι αν το ήξεραν θα δάκρυζαν, όπως δάκρυσα κι εγώ σήμερα. Θα ήταν έκπληκτοι αν ανακάλυπταν ότι αντέγραφαν δεύτερης κατηγορίας τέχνη του Μεσαίωνα. Πιστεύω ότι θα υπήρχε διαφορετική σχέση ανάμεσα στην πρώτη γενιά καλλιτεχνών της Αναγέννησης και αυτό που ξέρουμε ως καλλιτέχνες του μπαρόκ, γιατί θα έβλεπαν ότι το συναίσθημα και η κίνηση που έφερε το μπαρόκ, το είχαν κάνει ήδη οι ζωγράφοι της αρχαιότητας. Ηταν ιδιοφυείς οι Ιταλοί, αλλά θα έβλεπαν έργα πραγματικής ιδιοφυΐας, και δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα είχε κάνει ο Λεονάρντο αν είχε δει τα fresco της Βεργίνας».
( Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - 17 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011)

13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Πιέσεις από Ε.Ε. και ΗΠΑ για λύση στο Σκοπιανό

Δέσμευση των κομμάτων της ΠΓΔΜ για επίλυση του προβλήματος
της ονομασίας μετεκλογικά ζητούν Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον.

Της Αγγελικής Σπανού

«Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Vreme, η ΕΕ και οι ΗΠΑ «ζητούν κοινή διακήρυξη για το όνομα», δηλαδή ζητούν από τα πολιτικά κόμματα της ΠΓΔΜ πριν την επίσημη έναρξη της προεκλογικής εκστρατείας να δεσμευτούν σε γραπτό κείμενο ότι το πρώτο μέλημα της νέας κυβέρνησης θα είναι η επίλυση του ζητήματος της ονομασίας.
Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, που επικαλείται η εφημερίδα, η θέση των Βρυξελλών και της Ουάσιγκτον είναι ότι, αντί να καταπιαστούν με την επίλυσή του, τα πολιτικά κόμματα χρησιμοποιούν το ζήτημα της ονομασίας για στόχους μικροπολιτικής και ότι υπό αυτές τις συνθήκες το ζήτημα ενδέχεται να διαιωνιστεί. Οι πηγές της Vreme ανέφεραν ότι για τη συγκεκριμένη πρόταση-αίτημα της διεθνούς κοινότητας έγινε λόγος και στις συναντήσεις που είχαν το προηγούμενο Σάββατο στην Αχρίδα οι ηγέτες του κυβερνώντος VMRO-DPMNE, του SDSM της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του συγκυβερνώντος αλβανικού κόμματος DUI με τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μπαρόζο. Τα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης, συνεχίζει το δημοσίευμα, απέφυγαν να σχολιάσουν επίσημα τις προσπάθειες που καταβάλλουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, ώστε η ΠΓΔΜ να κλείσει το συντομότερο δυνατόν το ζήτημα, που συνιστά το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ένταξη στο ΝΑΤΟ και την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ. Ανεπίσημα, αναφέρει η εφημερίδα, στο VMRO-DPMNE αλλά και στο SDSM δεν υπάρχει διάθεση να υπογράψουν οποιοδήποτε έγγραφο διά του οποίου θα υποσχεθούν ότι θα λύσουν το ζήτημα της ονομασίας, διότι έτσι εκ των προτέρων καταδικάζονται σε ήττα στις εκλογές. Στις επικείμενες εκλογές, σημειώνει το ρεπορτάζ, τα δύο κόμματα «θα παίξουν με το ήδη ελεγμένο χαρτί» επικρίνοντας τον αντίπαλο επειδή δεν έχει λύσει μέχρι τώρα το ζήτημα της ονομασίας, δίχως ωστόσο να προτείνουν συγκεκριμένη λύση για την υπέρβαση του ζητήματος.
Σχεδόν ταυτόχρονα με την πρωτοβουλία αυτή της ΕΕ και των ΗΠΑ, συμπληρώνει το δημοσίευμα, πρόταση για επίλυση του ζητήματος της ονομασίας παρουσίασε και ο πρώην πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ κ. Λιούμπτσο Γκεοργκίεβσκι (VMRO-Λαϊκό), ζητώντας από τα πολιτικά κόμματα να συνυπογράψουν Διακήρυξη για την Ευρωατλαντική Ενσωμάτωση της ΠΓΔΜ, δεσμευόμενα ότι όποια από αυτά σχηματίσουν τη νέα κυβέρνηση θα διευθετήσουν το συντομότερο δυνατόν το ζήτημα της ονομασίας δίχως διεξαγωγή δημοψηφίσματος, ενώ το όνομά δεν θα χρησιμοποιηθεί από την αντιπολίτευση «για επίθεση» προς τη νέα κυβέρνηση.»

(Από την εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, φύλλο: 13/04/2011)

12 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Από τη στήλη της εφημερίδας «δημοκρατία» ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ, αναδημοσιεύουμε ένα ενδιαφέρον άρθρο.

ΤΙ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ;
Από τον Κωνσταντίνο Χολέβα, Πολιτικό Επιστήμονα.

«Οι αποκαλύψεις της εφημερίδας «Μακεδονία» (τις διάβασα στο Διαδίκτυο στις 9-4-2011) για τις μυστικές συνομιλίες Αθηνών - Σκοπίων προκαλούν πολλά και σοβαρά ερωτήματα. Συγκεκριμένα το δημοσίευμα αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται με την παρουσία διπλωματικών υπαλλήλων, αλλά με τη μεσολάβηση προσώπων που δεν έχουν καμία επίσημη ιδιότητα.
Μάλιστα από την πλευρά των Σκοπίων τις συζητήσεις διεξάγει ένας τελωνειακός υπάλληλος. Δεδομένης δε της υποκρισίας που δείχνουν προς την κοινή γνώμη οι δύο κυβερνήσεις, θα
μπορούσαμε να ονομάσουμε αυτή τη συζήτηση «διαπραγμάτευση του Τελώνη και του Φαρισαίου».
Πάντως τα πράγματα δεν είναι αστεία και είμαι βέβαιος ότι το σωματείο των διπλωματικών υπαλλήλων θα νιώθει θιγμένο και μειωμένο γι΄ αυτή την ταπεινωτική μεταχείριση.
Η ουσία της μυστικής διαπραγμάτευσης έγκειται στα τρία ονόματα που
συζητούνται και προφανώς έχουν προταθεί από τον μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Ο Νίμιτς κάθε άλλο παρά ουδέτερος θεωρείται σε αυτή τη διαμάχη, διότι προήδρευσε επί έτη ενός
ιδρύματος το οποίο εξέδωσε την τετράτομη Ιστορία των Βαλκανίων με χρηματοδότηση του πρόσφατου επισκέπτη μας Τζορτζ Σόρος.
Στο έργο αυτό, όπως ευστόχως κατήγγειλαν οι ΙΙαμμακεδονικές Οργανώσεις Αμερικής, Καναδά, Αυστραλίας και Ευρώπης, εξωραΐζεται η οθωμανική κατάκτηση, προβάλλονται οι θέσεις των Σκοπίων, συκοφαντείται ο Κυπριακός Αγώνας του 1955-59 και διαστρεβλώνεται η ελληνική ιστορία. Τα τρία ονόματα που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι: α) Δημοκρατία της Ανω Μακεδονίας, β) Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας και γ) Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη.
Δεν υπάρχει, όπως φαίνεται, η παραμικρή εγγύηση ότι τα Σκόπια δέχονται να ενσωματώσουν στο Σύνταγμά τους την οποιαδήποτε νέα ονομασία, αν αυτή γίνει δεκτή από την Ελλάδα. Φοβούμαι ότι κάναμε ακόμη μία υποχώρηση και, αντί της ονομασίας έναντι όλων -erga omnes-, δεχόμαστε μία ονομασία που θα χρησιμοποιείται μόνο από την Ελλάδα και στην πινακίδα των Σκοπίων στον ΟΗΕ.
Και οι τρεις ονομασίες είναι βλαπτικές για τα εθνικά μας συμφέροντα και πρέπει να απορριφθούν. Το «Δημοκρατία της Ανω Μακεδονίας» υπονοεί ότι υπάρχει και Κάτω Μακεδονία, άρα οι
κάτοικοι της βορείου Ελλάδος -όπου γεννήθηκε και ο υπογράφων- θα υποχρεωθούν να ονομάζονται Κατωμακεδόνες. Η Ανω Μακεδονία προϋποθέτει και την Κάτω Μακεδονία, με την
οποία κάποια στιγμή αναμένεται να ενωθεί. Να, λοιπόν, η Μεγάλη Μακεδονία που προβάλλουν οι σύγχρονοι χάρτες των Σκοπίων στα σχολεία τους.
Εξάλλου, ο όρος «Ανω Μακεδονία» ιστορικά περιλάμβανε τη Δυτική Μακεδονία κατά την αρχαιότητα. Οι σημερινοί Νομοί ( Κοζάνης, Καστοριάς, Φλωρίνης και Γρεβενών ήσαν η Ανω Μακεδονία, όπως αναφέρουν οι αρχαίοι συγγραφείς. Επομένως, η παραχώρηση αυτού του ονάματος σημαίνει ότι δίνουμε το δικαίωμα στη FYROM να διεκδικεί και αυτές τις ελληνικότατες περιοχές.
Η ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» δίνει την εντύπωση σε κάθε ξένο παρατηρητή ότι έχει «σκοπό υπάρξεως την ένωσή της με τη Νότιο Μακεδονία.
Οπως το Βόρειο Βιετνάμ τελικά ενώθηκε με το Νότιο, και όπως προσπάθησε η Βόρειος Κορέα το 1950 να ενωθεί δια των όπλων με τη Νότιο. Δηλαδή η ελληνική Μακεδονία θα εμφανίζεται
διεθνώς ως μία αμφισβητούμενη περιοχή που αργά ή γρήγορα θα αποτελέσει ένα κράτος με τα Σκόπια.
Η ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη» η «Μακεδονία του Βαρδάρη - Σκόπια» είναι εξίσου απορριπτέα επειδή αποκρυσταλλώνει και νομιμοποιεί την επί 65 χρόνια ανιστόρητη προπαγάνδα του Τίτο και των επιγόνων του. Ο κομμουνιστής δικτάτορας της Γιουγκοσλαβίας Τίτο κατασκεύασε το 1944 την ανύπαρκτη «μακεδόνικη εθνότητα» και διακήρυξε ότι η περιοχή των Σκοπίων θα είναι η Μακεδονία τον Βαρδάρη (= του Αξιού).
Στόχος της θα είναι να ενοποιηθεί με τη Μακεδονία του Αιγαίου (βόρειος Ελλάδα) και τη Μακεδονία του Πιρίν (Νοτιοδυτική Βουλγαρία).
Αν εμείς με δική μας υπογραφή δεχθούμε -ο μη γένοιτο- κάτι τέτοιο, τότε θα νομιμοποιήσουμε την προπαγάνδα και τα αλυτρωτικά οράματα του Τίτο, τα οποία μέχρι τώρα καταγγέλλαμε διεθνώς. Θα φθάσουμε άραγε σε τέτοιο σημείο εθνικών υποχωρήσεων;
Αλλωστε και τα τρία ονόματα που προτείνονται πάσχουν από μία εγγενή αδυναμία. Αποτελούνται από έναν όρο εθνολογικά και ιστορικά φορτισμένο, δηλαδή τη Μακεδονία, και από έναν άλλο όρο αδύναμο, χωρίς συμβολισμό (Ανω ή Βόρεια ή του Βαρδάρη).
Είναι ιστορικά αποδεδειγμενο και μαθηματικά βέβαιο ότι σύντομα ο αδύναμος όρος θα εξαλειφθεί και θα παραμείνει σε διεθνή χρήση ο ισχυρός. Επειτα από λίγα χρόνια η Βουλή των Σκοπίων θα απορρίψει το πρώτο συνθετικό (Ανω, Βόρεια κ.λπ.), όπως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η
Βουλή της τότε Υπεριορδανίας απέρριψε γρήγορα το «Υπέρ» και η χώρα ονομάσθηκε απλώς Ιορδανία.
Είναι λοιπόν απαραίτητο, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, να επανέλθουμε στη μία και μοναδική εθνικώς συμφέρουσα θέση μας, αυτή του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και των πολιτικών αρχηγών του Απριλίου του 1992.
Οτι δεν δεχόμαστε καμία ονομασία που θα περιέχει το όνομα «Μακεδονία» είτε ολόκληρο είτε σύνθετο είτε ως παράγωγο.Τα τελευταία χρόνια είχαμε φέρει πιο πίσω την κόκκινη γραμμή μας νομίζοντας ότι θα καμφθεί η αδιαλλαξία των Σκοπίων.
Οι ελπίδες όσων πίστεψαν κάτι τέτοιο διαψεύστηκαν οικτρά. Σήμερα η FYROM μάς εγκαλεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Το πάθημα ας γίνει μάθημα!»

9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ Ο ΣΟΡΟΣ
Από το blog fimotro, 9 Απριλίου 2011

«Ο ουγγροεβραίος κερδοσκόπος και αριστερών φρονημάτων δισεκατομμυριούχος Τζώρτζ Σόρος, τον οποίο κάλεσε στην Αθήνα, είδε και συνομίλησε μαζί του στο πρωθυπουργικό γραφείο στη Βουλή ο Γ. Παπανδρέου...
, είναι ο μεγάλος χρηματοδότης της προπαγάνδας των Σκοπιανών σε βάρος της πατρίδος μας.
Είναι αυτός που βρισκόταν πίσω από την Καναδέζικη εταιρία ΤVX Gold (καθότι υπ’ αριθ. 1 μέτοχός της) στην οποία είχαμε δώσει το δικαίωμα εξόρυξης και εκμετάλλευσης των πλουσίων κοιτασμάτων χρυσού της Ολυμπιάδας Χαλκιδικής πού τόσες αντιδράσεις είχε προκαλέσει από τους κατοίκους της Μακεδονίας με τα γνωστά επεισόδια.
Είναι τοις πάσι γνωστό οτι, όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία και ξεπήδησαν από το πολύκροκο αυγό της τα διάφορα κρατίδια, μεταξύ των οποίων και τα Σκόπια, ο πρώτος που έσπευσε αρωγός του Γκλιγκόροφ, ήταν ο δισεκατομμυριούχος από την Αμερική Τζώρτζ Σόρος (Σβάρτζ Γκιόργκι -Schwartz György -το κανονικό όνομα). Τότε που ο Ελληνισμός σύσσωμος αγωνιζόταν να υπερασπιστεί την ελληνικότητα της Μακεδονίας με συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια, αντίπαλός μας δεν ήταν ο Γκλιγκόροφ, αλλά ο Σόρος.
Τόσο στον Καναδά όσο και στην Νέα Υόρκη, στις μεγάλες εκείνες διαδηλώσεις, η πρόκληση από την άλλη πλευρά έφερε την υπογραφή Τζώρτζ Σόρος. Οπως έλεγαν τότε οι ομογενείς μας, άνθρωποί του ναύλωσαν αεροπλάνα που πετούσαν πάνω από τις συγκεντρώσεις των Ελλήνων και έσερναν στην ουρά τους διαφημιστικά πανό με το προκλητικό σύνθημα των Σκοπιανών: «Η Μακεδονία στους Μακεδόνες».
Από τότε που αναγνωρίστηκαν τα Σκόπια από τον ΟΗΕ -με πάντα σε εκκρεμότητα το θέμα της ονομασίας τους- ο Τζώρτζ Σόρος ήταν ο καλός θείος από την Αμερική που απλόχερα έδινε ηθική και υλική βοήθεια στους «γιαλαντζί Μακεδόνες» όπως ευστόχως τους είχε χαρακτηρίσει ο μεγάλος Έλληνας μουσικοσυνθέτης Γιώργος Ζαμπέτας. Στην αρχή τους έδωσε βοήθεια 25 εκ. δολαρίων και κατόπιν αλλα τόσα σε δάνειο. Την χειρονομία αυτή την εκτίμησαν δεόντως και οι Σλαβομακεδόνες της διασποράς, και κυρίως στον Καναδά και τις ΗΠΑ.
Ο Σόρος που έχει Ίδρυμα στο όνομα του στην Αμερική, ίδρυσε παράρτημα του και στα Σκόπια -όμοιο με εκείνο της Ουγγαρίας- το οποίο εμφανίζεται ως Ευρωπαϊκό Φιλελεύθερο και με δραστηριότητες υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των μειονοτήτων κ.λ.π. Αυτό, λοιπόν, το Ίδρυμα συνεργάζεται αλλά και χρηματοδοτεί διάφορες οργανώσεις που δρουν μέσα στην Ελλάδα σε βάρος της Ελλάδος, ψάχνοντας και κατασκευάζοντας δήθεν μειονότητες που καταπιέζονται.
Μία απο τις οργανώσεις που χρηματοδοτούνται από το Ίδρυμα Σόρος είναι και το «Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι», το οποίο εκπροσωπείται από τον γιό πρώην υπουργού της Δικτατορίας, τον Παναγιώτη Δημητρά, ο οποίος πριν βρει αυτήν την ενασχόληση, βρισκόταν στον ραδιοσταθμό «Αθήνα 9.84» και ασχολείτο με τις μετρήσεις ακροαματικότητας του σταθμού επι διευθύνσεως Γιάννη Τζαννετάκου και δημαρχίας Μιλτιάδη Έβερτ.
Την αποκάλυψη της χρηματοδοτήσεως από τον Σόρος έκανε παλιά και ο πρώην εκπρόσωπος της οργανώσεως Αμντουλάχ Ντεντέ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Παρατηρητής» της Κομοτηνής.
Αλλά πέραν τούτου, λέγεται ότι ο Atyeh Neier πρώην επικεφαλής της οργανώσεως του « Helsinki Watch», δηλαδή του Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι, είχε ορισθεί πριν από δέκα χρόνια -ίσως είναι και σήμερα- πρόεδρος του Ιδρύματος Τζώρτζ Σόρος. Και αυτό μαρτυρεί πολλά.
Η δραστηριότητα του λεγόμενου «Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι» στον ελληνικό χώρο είναι γνωστή. Η Οργάνωση αυτή έσπευδε και σπεύδει σε κάθε περίπτωση στην Φλώρινα σε εκδηλώσεις της οργάνωσης «Ουράνιο Τόξο» Σκοπιανών συμφερόντων και προπαγάνδας στις οποίες παίρνουν μέρος σκοπιανές οργανώσεις και η αυτοαποκαλούμενη οργάνωση «Τουρκική Μειονοτική Κίνηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Τούρκων της Θράκης». Εκεί αναπτύσσουν τις αλυτρωτικές βλέψεις τους με την ανθελληνική τους προπαγάνδα περί «καταπάτησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Παρά το γεγονός οτι η «Ενδιάμεση Συμφωνία» που υπέγραψε η Ελληνική και η Σκοπιανή κυβέρνηση στις 13-9-1995 στην Νέα Υόρκη και σε ένα από τα 23 άρθρα της, το άρθρο 7 αναφέρεται ρητώς οτι «κάθε μέρος θα λάβει σύντομα αποτελεσματικά μέτρα για να απαγορεύσει εχθρικές ενέργειες ή προπαγάνδα από κρατικά ελεγχόμενες υπηρεσίες και να αποθαρρύνει ενέργειες από ιδιωτικές οντότητες που θα είχαν ως πιθανό αποτέλεσμα να υποδαυλίσουν βία, μίσος, ή εχθρότητα αμοιβαίως», η Σκοπιανή κυβέρνηση τον τομέα αυτό τον... ανέθεσε να τον διαχειριστεί -κατά παράβαση της συμφωνίας- το Ίδρυμα Σόρος. Πέραν των διαφόρων προπαγανδιστικών φυλλαδίων στις ΗΠΑ, τον Καναδά και την Αυστραλία, στα Σκόπια εκδίδεται από το Ίδρυμα Σόρος το αγγλόφωνο περιοδικό «Macodonian Times». Ένα καθαρά προπαγανδιστικό και ανθελληνικό μηνιαίο περιοδικό.
Πέραν των ανθελληνικού περιεχομένου άρθρων του, το περιοδικό εμφανίζει τον γνωστό χάρτη των Σκοπιανών με τα... αλύτρωτα εδάφη που φτάνουν ως τον Όλυμπο και τα οποία -άκουσον, άκουσον- «κατακρατούν οι Έλληνες και καταπιέζουν τους Μακεδόνες κατοίκους»!
Αλλά και μέσα από τα άρθρα του περιοδικού το σκοπιανό κράτος ψάχνει στα θολά γεγονότα της περιόδου της Τουρκοκρατίας και των δύο παγκοσμίων πολέμων να δημιουργήσει ιστορία του «μακεδονικού κράτους», επαναστάσεις και αγώνες. Και σημειώνει οτι κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέσα από αίμα και διαπραγματεύσεις και σε μια στιγμή ευρωπαϊκής φιλανθρωπίας, οι Έλληνες άρπαξαν περισσότερο από τη μισή έκταση της μακεδονικής γής των προγόνων τους, οδηγώντας μακριά εκατοντάδες χιλιάδες Μακεδόνες!
Τέτοια ευτράπελα θα βρει κανείς πολλά στο εν λόγω περιοδικό που σε κάποιο σημείο του, δίνει και τo στίγμα του Σόρος: « The Macedonian Times. e-mail : mtimes@soros.org.mk» . Και φυσικά διεύθυνση και για το Internet. Δεν παραλείπει να αναφέρεται και στον υπουργό Εξωτερικών, Θόδωρο Πάγκαλο που προσπαθεί, όπως γράφει, «να τους διδάξει, αφού η γιαγιά του ακόμα μιλάει αλβανικά στο σπίτι και δεν μπορεί να μιλήσει ελληνικά, αυτή που είναι μια αληθινή ελληνίδα!».
Την απάντηση στον ανεκδιήγητο ακαδημαϊκό Ristovski που τα γράφει, μάλλον έπρεπε να τη δώσει με τον τρόπο που ήξερε, ο στρατηγός και δικτάτορας Πάγκαλος…»

2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Τον Οκτώβριο του 2009 ανέλαβε τη διακυβέρηση της χώρας ο κ. Γιώργος Παπανδρέου. Για τη θέση της νέας κυβέρνησης και τη νέα τακτική στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδος ενημερώνει την αμερικανική κυβέρνηση η πρεσβεία. Όπως γράφει Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, το τηλεγράφημα για το θέμα των Σκοπίων στέλνεται στις 25 Νοεμβρίου του 2009, έπειτα απο μια συνάντηση του πρεσβευτού Σπέκχαρντ με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα. Ο Ελληνας αξιωματούχος εξέφρασε τον θυμό του επειδή ο μεσολαβητής Νίμιτς είχε συγκαλέσει μια συνάντηση των διαπραγματευτών των δύο χωρών.
Ο Δρούτσας είχε ζητήσει από τον διαπραγματευτή Βασιλάκη να δώσει το μήνυμα και από τον πρωθυπουργό Παπανδρέου ότι η Ελλάδα «δεσμεύεται μια αμοιβαία αποδεκτή βιώσιμη λύση». Ο Νίμιτς όμως πίεζε για περισσότερες λεπτομέρειες και απαντήσεις, ο Βασιλάκης του εξέθεσε τις πάγιες απόψεις της Ελλάδος και ο Νίμιτς έδωσε την εντύπωση στους Σκοπιανούς ότι δεν υπάρχει καμία πρόοδος. Ο Δρούτσας ήταν «εμφανώς θυμωμένος με το πώς πήγαν αυτές οι πρώτες διαπραγματεύσεις».
Στις 4 Δεκεμβρίου ένα τηλεγράφημα περιγράφει τη συνάντηση του πρωθυπουργού Παπανδρέου με τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζιμ Στάινμπεργκ. Ο Παπανδρέου δηλώνει ότι θέλει «να δημιουργήσει μια νέα ατμόσφαια εμπιστοσύνης με τον “Μακεδόνα” ομόλογό του μέσω διμερών επαφών αλλά και επικοινωνιών σε διάφορα επίπεδα». Οπως είπε είναι έτοιμος να επιδείξει ευελιξία, εντός ορίων... Ο πρωθυπουργός πίστευε ότι η τακτική των επαφών δημιούργησε αρχικώς κάποια δυναμική, αλλά νιώθει ότι ο Γκρούεφσκι έχει σκληρύνει τη στάση του τις τελευταίες μέρες.
Ο Παπανδρέου τόνισε ότι το “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας” είναι μια αποδεκτή ονομασία και εξήγησε στον Γκρούεφσκι ότι η ιδέα του erga omnes, της χρήσης για κάθε σκοπό δηλαδή, οφειλόταν στο γεγονός ότι η Ελλάδα δεν θέλει ένα δεύτερο γύρο προσπαθειών των Σκοπίων να ανγνωρισθούν διεθνώς με τη συνταγματική τους ονομασία. Πρότεινε στον Γκρούεφσκι «να αφήσουμε στην άκρη τα θέματα της εθνικής ταυτότητος και γλώσσας και να μην εγείρουμε θέματα γύρω απ’ αυτά».
Αρχικά υπήρξε μια δυναμική αλλά στη δεύτερη συνάντηση ο Γκρούεφσκι ήθελε άλλη ονομασία και επέμενε πως το όνομα και η εθνότητα πρέπει να αναφέρεται σαφώς ως “Μακεδονικά”. Επιπροσθέτως ο Γκρουέφσκι την επόμενη μέρα των συναντήσεων στις Πρέσπες έκανε δηλώσεις για το τι υποτίθεται ότι είπε ο Παπανδρέου σε αυτές. «Αυτό έχει φέρει την Ελλάδα σε πολύ δύσκολη θέση».
Στις 29 Ιανουαρίου 2010 ένα νέο τηλεγράφημα αναφέρεται στην επίσκεψη του Δρούτσα στην Ουάσιγκτον επισημαίνοντας ότι ειναι πιθανό σύντομα να γίνει υπουργός Εξωτερικών από αναπληρωτής.
Η πρεσβεία αναφέρει ότι οι δυσκολίες στην οικονομία είναι τεράστιες και οι χειρισμοί του Παπανδρέου για την αντιμετώπισή τους θα περιορίσουν πολύ τους χειρισμούς του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Το τηλεγράφημα αναφέρει ότι ο Παπανδρέου «σύμφωνα με πληροφορίες αναφέρθηκε στο erga omnes στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. στις 26 Ιανουαρίου, διευκρινίζοντας ότι αναφέρεται στη χρήση της σύνθετης ονομασίας και εντός της Μακεδονίας.
Ανάλογες θέσεις έχουμε ακούσει απο τον Δρούτσα. Ο Παπανδρέου κατ’ ιδίαν έχει αναφερθεί στο erga omnes μόνο για διεθνή χρήση της ονομασίας και πρέπει να εκμεταλλευθούμε αυτές τις συναντήσεις στην Ουάσιγκτον για να επιβεβαιώσουμε ότι αυτή η ευελιξία υπάρχει ακόμη».
Αυτά ήταν τα τελευταία τηλεγραφήματα για το Σκοπιανό που δημοσιεύθηκαν.

1 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011

Αναδημοσιεύουμε από την σημερινή ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ένα ενδιαφέρον σχόλιο, με τίτλο «Η «κερκόπορτα» του Μακεδονικού» του κ. Σταυρου Λυγερου.

«Προ ημερών συζητήθηκε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης η προσφυγή των Σκοπίων εναντίον της Αθήνας για παραβίαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας (1995), η οποία απαγορεύει στην Ελλάδα να εμποδίσει την ένταξη της ΠΓΔΜ σε διεθνείς οργανισμούς. Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είχε δηλώσει πως θα ασκήσει βέτο στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι (2008), αλλά τελικώς δεν χρειάστηκε. Η ΠΓΔΜ έμεινε εκτός με συλλογική απόφαση της Συμμαχίας κι όχι λόγω ελληνικού βέτο.
Υπενθυμίζουμε ότι, στις αρχές του 2008, η Αθήνα διασύνδεσε την ένταξη του γειτονικού κράτους στους ευρωατλαντικούς θεσμούς με την επίλυση του προβλήματος της ονομασίας, προκειμένου να υποχρεώσει τα Σκόπια σ’ ένα συμβιβασμό. Η πολιτική «πρώτα συμφωνία και μετά ένταξη», όμως, βρίσκεται σε αντίφαση με την Ενδιάμεση Συμφωνία, η οποία έληξε το 2002 και ισχύει επειδή καμία από τις δύο πλευρές δεν έχει αποσυρθεί. Μπορεί, τελικώς, στο Βουκουρέστι να μη χρειάστηκε το βέτο, αλλά ο Καραμανλής πήγε έτοιμος να το ασκήσει. Εάν η Ελλάδα είχε αποσυρθεί από την Ενδιάμεση Συμφωνία, η προσφυγή των Σκοπίων στη Χάγη θα είχε ακυρωθεί. Υπογραμμίζουμε ότι η απόσυρση δεν θα είχε επιπτώσεις στις διαπραγματεύσεις για το όνομα, δεδομένου ότι αυτές πραγματοποιούνται επί τη βάσει απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας (1993).
Το υπουργείο Εξωτερικών δηλώνει αισιόδοξο για τη δίκη. Γιατί, όμως, η Ελλάδα διακινδύνευσε, αποδεχόμενη τη μετατροπή μιας πολιτικής διένεξης σε νομική μάχη, όταν μπορούσε να το αποφύγει; Μη αποσυρόμενη από την Ενδιάμεση Συμφωνία, η κυβέρνηση Καραμανλή άφησε ανοιχτή μία «κερκόπορτα», την οποία δεν έκλεισε ούτε η κυβέρνηση Παπανδρέου. Λόγω του Αιγαίου, η Χάγη έχει προσλάβει διαστάσεις ταμπού για την ελληνική διπλωματία. Απ’ αυτή τη στήλη έχουμε από το 2008 προειδοποιήσει ότι, αφήνοντας εκτεθειμένη την Ελλάδα στον κίνδυνο μιας καταδικαστικής απόφασης, οι κυβερνώντες διέπραξαν ένα διά παραλείψεως δυνάμει έγκλημα εναντίον του εθνικού συμφέροντος. Ορισμένοι κύκλοι θα επικαλεστούν μία καταδικαστική απόφαση για να κλείσουν όπως όπως το θέμα. Σ’ αυτό ελπίζουν οι Σλαβομακεδόνες για να ξεφύγουν από τη διπλωματική μέγγενη, στην οποία τους έχει εγκλωβίσει η πολιτική «πρώτα συμφωνία και μετά ένταξη».