31 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Αισιοδοξία μετά τη Βιέννη για το Σκοπιανό

ΒΙΕΝΝΗ - ΑΠΟΣΤΟΛΗ. - ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ

Η αναθεώρηση των αλυτρωτικών διατάξεων του συντάγματος της ΠΓΔΜ και, κυρίως, η χρήση της συμφωνίας για το ονοματολογικό έναντι όλων, ακόμη και στο εσωτερικό της χώρας, παραμένουν τα βασικά εμπόδια στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης ανάμεσα στην Αθήνα και τα Σκόπια, και μετά τις χθεσινές συνομιλίες των υπουργών Εξωτερικών υπό τον προσωπικό απεσταλμένο του γ.γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, παρά τις διαφορές, οι δύο πλευρές προώθησαν περαιτέρω τη θετική ατζέντα, για την οποία υπήρχε μια παράλληλη –με τη συνάντηση Νίμιτς με τους Νίκο Κοτζιά και Νίκολα Ντιμιτρόφ– συνεδρίαση διπλωματών και ειδικών από τις δύο χώρες. Οι ίδιες πηγές ανέφεραν ότι θα ήταν ιδανικό για την Αθήνα αν η γειτονική χώρα αναθεωρούσε το άρθρο 49 του συντάγματός της κατά τα πρότυπα του ελληνικού, ώστε να γίνεται λόγος σε απόδημους πολίτες της ΠΓΔΜ και όχι με τον τρόπο που είναι διατυπωμένο αυτή τη στιγμή και αφήνει αλυτρωτικές υπόνοιες.

Πάντως, ο υπουργός Εξωτερικών εμφανίσθηκε, μετά το πέρας της τριμερούς, συγκρατημένα αισιόδοξος: «Εχουμε καταγράψει στις λεπτομέρειές τους ποια είναι αυτά που συμφωνούμε και ποια είναι αυτά που διαφωνούμε. Εχουμε εντοπίσει τα κύρια θέματα για κάθε πλευρά και ελπίζω στην επόμενη συνάντησή μας να είμαστε έτοιμοι για να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα», ανέφερε σχετικά, χωρίς να δώσει λεπτομέρειες για αυτό το «μεγάλο βήμα». Ως προς το περιεχόμενο των συνομιλιών της Βιέννης, τόνισε ότι «ήταν σπουδαία η δουλειά που έκαναν οι διπλωμάτες μας και διαμορφώσαμε παράλληλα με τη συζήτηση για τη λύση του ονοματολογικού, τη θετική μελλοντική ατζέντα για τη συνεργασία και την κοινή πορεία των δύο κρατών, εφόσον –όπως ελπίζω– λυθεί το ονοματολογικό».

Οι δυσκολίες, αλλά και η πιθανότητα προόδου στις συνομιλίες προκύπτουν και από τη σύντομη δήλωση που έκανε ο κ. Νίμιτς μετά τη συνάντηση. «Οι συναντήσεις θα συνεχιστούν και στο μέλλον. Υπάρχουν δύσκολα ζητήματα που αντιμετωπίζονται και πρέπει να επιλυθούν, αλλά, κατά τη γνώμη μου, υπάρχει μεγάλη βελτίωση σε διάφορα ζητήματα και όλα αυτά θα συμβάλουν στη σταθεροποίηση της περιοχής. Ελπίζω να εξακολουθήσουμε να εργαζόμαστε σε ένα τόσο εποικοδομητικό πλαίσιο», δήλωσε ο κ. Νίμιτς, έπειτα από συνολικά 6,5 ώρες συζητήσεων. Στις συζητήσεις που είχαν χθες οι κ. Νίκος Κοτζιάς και Νίκολα Ντιμιτρόφ υπό τον ειδικό σύμβουλο του γ.γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς, αλλά και στο δείπνο των δύο υπουργών προχθές το βράδυ, ουσιαστικά οι συνομιλίες προχώρησαν σε βάθος. Στη Βιέννη δεν επήλθε κάποιος ιστορικός συμβιβασμός, ούτε, βεβαίως, και κάποια οριστική συμφωνία. Ωστόσο, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες διπλωματικές πηγές, οι εντατικοποιημένες επαφές ανάμεσα στους κ. Κοτζιά και Ντιμιτρόφ (συναντήθηκαν δύο φορές σε μία εβδομάδα, στα Σκόπια και τη Βιέννη, αθροιστικά σχεδόν 15 ώρες συζητήσεων) έφθασαν σε ένα πολύ σκληρό «παζάρι» επί πολύ συγκεκριμένων προτάσεων στην προσπάθεια εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης.

Οι συζητήσεις πρακτικά δεν σταμάτησαν χθες από τις 9.30 το πρωί μέχρι και το απόγευμα, καθώς ακόμη και στο μεσημβρινό διάλειμμα που έκαναν για φαγητό σε ένα εστιατόριο πίσω από το υπουργείο Εξωτερικών της Αυστρίας, όπου φιλοξενήθηκαν οι συνομιλίες, οι κ. Νίμιτς, Κοτζιάς και (ο μανιώδης καπνιστής) Ντιμιτρόφ συνέχισαν. Ηδη πριν από το γεύμα είχε αποφασιστεί ότι μόνον ο κ. Νίμιτς θα κάνει δηλώσεις, προκειμένου να αποφευχθεί πιθανή επιβάρυνση του πολιτικού κλίματος ή παρερμηνεία. Οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε σημείο-καμπή, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται και από την πρωτοβουλία του κ. Κοτζιά να ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς.

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 31 Μαρτίου 2018


                                                **********************************

Αναλυτές για Σκοπιανό: Στενά τα περιθώρια

-Κλείνει το παράθυρο για συμφωνία

Η ατμόσφαιρα ανάμεσα σε Αθήνα και Σκόπια έχει αλλάξει ενώ πλέον οι διαπραγματεύσεις δεν γίνονται σε τεχνικό επίπεδο, γράφει η Wiener Zeitung. Ομως, αναλυτές βλέπουν με διαφορετικό τρόπο- και επίπεδο αισιοδοξίας- αυτή τη διαδικασία.

Σε κάθε περίπτωση, έχει έρθει η ώρα για λύση. Και οι δύο χώρες θα τη χρειαστούν, επισημαίνει ο Βέντραν Ντζίχιτς, του Αυστριακού Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων, στον απόηχο της συνάντησης στη Βιέννη. «Επειτα από μία μακρά περίοδο εμποδίων και από τις δύο πλευρές, αμφότερες έχουν κάνει μικρά βήματα προσέγγισης της άλλης», λέει μιλώντας στην αυστριακή εφημερίδα. Η ΠΓΔΜ θέλει να μπει στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ η Ελλάδα μόνο θα βελτιώσει τη διεθνή εικόνα της υποχωρώντας, σημειώνει ο ίδιος.

Ομως, επισημαίνει ότι θα υπάρξουν αντιδράσεις σε μία λύση και στις δύο χώρες και πως ο λαός θα βγει στους δρόμους. «Ακόμη και στην πολιτική, υπάρχουν πολύ ισχυρά συναισθήματα που μπορεί να ‘’προικιστούν’’ με εθνικιστικές ενέργειες. Για αυτό, η λύση είναι δύσκολη και για τις δύο κυβερνήσεις», τονίζει και συμπληρώνει ότι είναι σημαντική η λεπτή και προσεκτική πολιτική επικοινωνίας και από τις δύο πλευρές. Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή μήνες, αλλά είναι πιθανή η συμφωνία αυτό το καλοκαίρι, πιστεύει.

Την αισιοδοξία του αυτή δεν τη συμμερίζεται ο Ντούσαν Ρέλιτς. Ο επικεφαλής του γραφείου των Βρυξελλών στο Γερμανικό Ιδρυμα Επιστημών και Πολιτικής αναγνωρίζει μεν ότι είναι περισσότερες από ποτέ οι πιθανότητες συμφωνίας, καθώς υπάρχουν θετικά σημάδια, αλλά πιστεύει ότι οι προοπτικές λύσεις παραμένουν χαμηλές. «Οσο περισσότερο περνά ο χρόνος, τόσο ταχύτερα κλείνει το παράθυρο», τονίζει, κάνοντας αναφορά στο πολιτικό σκηνικό και στις δύο χώρες.

Ιδιαίτερα για τον Αλέξη Τσίπρα, τα περιθώρια στενεύουν, σημειώνει. «Ο υπουργός Αμυνας ανήκει στο δεξιό λαϊκιστικό κόμμα ΑΝΕΛ, ενώ ακόμη και η δεξιά συντηρητική αντιπολίτευση, όπως η ΝΔ, είναι υπό πίεση να μην κάνει καμιά παραχώρηση στα Σκόπια», επισημαίνει και τονίζει ότι είναι πιθανές οι κινητοποιήσεις, θυμίζοντας τη συμμετοχή χιλιάδων στα συλλαλητήρια. «Με τις εκλογές να γίνονται την επόμενη χρονιά, τα κόμματα μπορεί να τροφοδοτήσουν περαιτέρω το εθνικιστικό συναίσθημα», συμπληρώνει.

Αλλά ούτε ο κυβερνητικός συνασπισμός των Σκοπίων είναι σε πιο άνετη θέση, επισημαίνει ο αναλυτής, σημειώνοντας ότι έχει ισχνή πλειοψηφία, ενώ η συντηρητική αντιπολίτευση μπορεί να ασκήσει πίεση. Παράλληλα, ο Ρέλιτς τονίζει ότι ο λαός της ΠΓΔΜ αποκλείεται να δεχθεί τις ελληνικές απαιτήσεις για τον όρο «Μακεδονία» και τη γλώσσα γιατί αυτά αφορούν απευθείας την ταυτότητά τους.

ΠΗΓΗ: iefimerida.gr 

30 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Βιέννη-Διαπραγματεύσεις για Μακεδονικό:

Νίμιτς: Συνεχίζονται οι συνομιλίες

Κοτζιάς: Ετοιμοι για ένα μεγάλο βήμα

Ολοκληρώθηκε λίγο πριν τις 5:00 το απόγευμα της Παρασκευής το γεύμα εργασίας του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά με τον ομόλογό του της ΠΓΔΜ Νικολά Ντιμιτρόφ και τον ειδικό διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς στην Βιέννη.

«Εργαζόμαστε εποικοδομητικά, και αυτό μας επιτρέπει να είμαστε αισιόδοξοι ενόψει του μέλλοντος», είπε σε δηλώσεις του ο Μάθιου Νίμιτς αναφερόμενος στην ονομασία της ΠΓΔΜ, ενώ ανέφερε ότι παραμένουν θέματα ανοιχτά, σημειώνοντας πως είναι δύσκολα ζητήματα: «Υπήρχε παράλληλη συνάντηση εμπειρογνωμόνων για τα διφορούμενα ζητήματα της συμφωνίας. Θα συνεχιστούν οι συναντήσεις, τεχνικές λεπτομέρειες, υπάρχουν δύσκολα ζητήματα που αντιμετωπίζονται και πρέπει να επιλυθούν. Υπάρχει μεγάλη βελτίωση σε άλλα ζητήματα. Ελπίζω θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σε ένα τέτοιο εποικοδομητικό πλαίσιο» κατέληξε.

Σε δήλωσή του στην ΕΡΤ, ο κ. Κοτζιάς εξέφρασε αισιοδοξία για την εξεύρεση λύσης και υπογράμμισε ότι έχουν εντοπιστεί τα δύσκολα ζητήματα, τα οποία πρέπει να επιλυθούν. Τόνισε ακόμη ότι έχουν τεθεί χρονοδιαγράμματα, δίχως ωστόσο να δώσει ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο ολοκλήρωσης των συνομιλιών για την επίλυση της διένεξης επί του ονοματολογικού.

Είμαστε έτοιμοι στην επόμενη συνάντησή μας να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα, εκτίμησε ο υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος ανέφερε: «Έχουμε καταγράψει, στις λεπτομέρειές τους, ποια είναι αυτά που συμφωνούμε και ποια είναι αυτά που διαφωνούμε. Έχουμε εντοπίσει τα κύρια θέματα για κάθε πλευρά και ελπίζω στην επόμενη συνάντησή μας να είμαστε έτοιμοι, για να κάνουμε ένα μεγάλο βήμα».

Διπλωματική πηγή, την οποία επικαλέστηκε η κρατική τηλεόραση, ανέφερε ότι έγιναν βήματα μπροστά και «βρισκόμαστε πιο κοντά σε λύση». Η συζήτηση έγινε στη βάση των προτάσεων που έχουν τεθεί επί τάπητος και από τις δύο πλευρές, ενώ υπήρξε και προεργασία για τα επόμενα βήματα στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων Αθήνας και Σκοπίων, σε περίπτωση που επέλθει συμφωνία για το όνομα της γείτονος (σ.σ. διασυνοριακή συνεργασία, οικονομικές-εμπορικές σχέσεις κ.ά.).

Στο ίδιο πλαίσιο και εφόσον υπάρξουν εξελίξεις, θα ακολουθήσει και νέα συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών με τον Μάθιου Νίμιτς, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει και συνάντηση μεταξύ των πρωθυπουργών των δύο χωρών.

Δευτέρα-Τρίτη η ενημέρωση των κομμάτων από Ν. Κοτζιά

Δευτέρα και Τρίτη αναμένεται ότι θα πραγματοποιηθούν οι συναντήσεις του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά με τους αρχηγούς των κομμάτων, μετά την απόφασή του να τους ενημερώσει, έναν έναν χωριστά, για τις τελευταίες εξελίξεις αναφορικά με το ονοματολογικό της ΠΓΔΜ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Κοτζιάς θα είναι αυτός που θα μεταβεί στην έδρα των κομμάτων και όχι το αντίθετο, οι αρχηγοί των κομμάτων στο υπουργείο Εξωτερικών. Η αρχή όμως δεν θα γίνει με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως θα όριζε το πρωτόκολο, μετά την άρνηση του προέδρου της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη, να αποδεχθεί την πρόσκληση ενημέρωσής του από τον υπουργό Εξωτερικών και την αντικατάστασή του από τον τομεάρχη Εξωτερικών του κόμματος, Γιώργο Κουμουτσάκο. Για τον λόγο αυτόν, ο κ. Κοτζιάς, σύμφωνα με πληροφορίες, θα συναντηθεί με τον κ. Κουμουτσάκο στο τέλος, μετά από τις συναντήσεις που θα έχει με τους υπόλοιπους επικεφαλής των κομμάτων, τη Φώφη Γεννηματά, τον Δημήτρη Κουτσούμπα, τον Σταύρο Θεοδωράκη και τον Βασίλη Λεβέντη.

Μολονότι δεν είναι ακόμη γνωστή η σειρά με την οποία ο Ν. Κοτζιάς θα επισκεφθεί τις έδρες των κομμάτων, ο ίδιος σχολιάζοντας το θέμα, είπε ότι τη Δευτέρα θα είναι η πρώτη φορά μετά από 29 χρόνια που θα διαβεί την πόρτα στο «Σπίτι του λαού», στον Περισσό, για τη συνάντησή του με τον Δημήτρη Κουτσούμπα, ενώ την Τρίτη αναμένεται η συνάντηση με τη Φώφη Γεννηματά.

Το σχόλιο Β. Λεβέντη

Την ελπίδα ότι «η συνάντηση του Βασίλη Λεβέντη με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, τη Μεγάλη Τρίτη θα γίνει για να αλλάξει η στάση του κ. Τσίπρα, και όχι του κ. Λεβέντη» αναφορικά με το ζήτημα επίλυσης του ονοματολογικού με την ΠΓΔΜ, εκφράζει με ανακοίνωσή της η Ένωση Κεντρώων, «ώστε το κρατίδιο των Σκοπίων να δεχθεί άλλου είδους ανταλλάγματα, εγκαταλείποντας τις τρέλες και ανήθικες αξιώσεις του, για χρήση του όρου Μακεδονία».

ΠΗΓΗ: tovima.gr

Ντιμιτρόφ: Οσο πλησιάζουμε σε λύση,

τόσο πιο δύσκολα θέματα συναντάμε

Περισσότερο επιφυλακτικός από τον Έλληνα ομόλογό του Νίκο Κοτζιά, εμφανίστηκε ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, Νίκολα Ντιμιτρόφ, σε δηλώσεις του μετά την επτάωρη συνάντησή τους υπό τον ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ, Μάθιου Νίμιτς.

«Εχει γίνει μία σχετική πρόοδος στις διαπραγματεύσεις για το ονοματολογικό» ανέφερε ο κ. Ντιμιτρόφ και συνέχισε:

«Διότι όσο προχωράμε μπροστά, τόσο και συναντάμε πιο δύσκολα θέματα».

«Από την πλευρά μας έχουμε πολλά να εξετάσουμε, πολλά να ζυγίσουμε όπως και η άλλη πλευρά έχει πολλά ζητήματα να σκεφθεί» υπογράμμισε.

«Σκεφτόμαστε λογικά, τι είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τη μία πλευρά και τι για την άλλη ,και μπορούμε να συμπεριλάβουμε τα δύο αυτά πράγματα στο συμβιβασμό που είναι ο στόχος μας. Ωστόσο, δεν συνιστά έκπληξη ότι όσο πιο κοντά πλησιάζουμε σε μία απτή λύση πολλές δυσκολίες έρχονται στην επιφάνεια» σημείωσε ο ΥΠΕΞ των Σκοπίων.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

Συζητά και το «Upper Macedonia» η Ελλάδα

Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ΣΚΑΪ, η ελληνική πλευρά έκανε βήμα πίσω. Από την ενιαία λύση και το αμετάφραστο όνομα, η Ελλάδα έκανε πίσω στην αναγραφή του νέου ονόματος των Σκοπίων. Πιο συγκεκριμένα, η Ελλάδα από το «Gornamakedonja», συζήτησε και το μεταφρασμένο «Upper Macedonia», δηλαδή στα ελληνικά «Ανω Μακεδονία».

Για να φτάσει εκεί όμως ζητά αντάλλαγμα να είναι μία λύση erga omnes (δηλαδή, έναντι όλων) και να αποτυπωθεί αυτό με αλλαγές στο Σύνταγμα και δη στο άρθρο 49 που είναι πιο σημαντικό για την γείτονα χώρα. Ωστόσο, τα Σκόπια δείχνουν να στυλώνουν τα πόδια.

Πλέον, οι εξελίξεις μεταφέρονται για μετά το Πάσχα, όπου θα υπάρχουν νέες συναντήσεις Τσίπρα-Ζάεφ, αλλά και Κοτζιά-Ντιμιτρόφ.

ΝΔ για Σκοπιανό: Η κυβέρνηση αναζητά

συνενόχους για τη διαφαινόμενη αποτυχία της

Επίθεση στην κυβέρνηση εξαπολύει η Νέα Δημοκρατία με αφορμή τις επαφές του κ. Κοτζιά για το Σκοπιανό.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε αναφέρει ότι η κυβέρνηση αποφάσισε ξαφνικά να ενημερώσει τα κόμματα και ψάχνει συνενόχους για τη διαφαινόμενη διπλωματική της αποτυχία.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Νέας Δημοκρατίας:

«Ύστερα από τρεις μήνες μυστικών διαπραγματεύσεων που συνεχίζονται, παρότι οι εκπρόσωποι της πΓΔΜ αρνούνται να αναθεωρήσουν το Σύνταγμά τους, η Κυβέρνηση αποφάσισε ξαφνικά να “ενημερώσει” τα Κόμματα.

Η Νέα Δημοκρατία εξυπακούεται ότι θα ενημερωθεί στο επίπεδο που όρισε η Κυβέρνηση.

Θα προτείναμε, ωστόσο, στους κυρίους Τσίπρα και Κοτζιά να ξεκινήσουν την “ενημέρωση” από τον κ. Καμμένο, μήπως καταλάβουν, επιτέλους, ότι είναι τραγέλαφος, μια Κυβέρνηση σκορποχώρι, να αναζητά συνενόχους στην Αντιπολίτευση για την διαφαινόμενη διπλωματική αποτυχίας της».

ΥΠΕΞ: Αβάσιμοι οι ισχυρισμοί ότι τα Σκόπια

δέχτηκαν αλλαγές στο Σύνταγμα

- Διαψεύδει σενάρια και ο Ντιμιτρόφ

Με ανάρτησή του στο twitter o υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ διέψευσε ότι προχώρησε σε οποιαδήποτρε άλλη άτυπη ενημέρωση πέραν της δήλωσης που έκανε μετά το πέρας των συνομιλιών στη Βιέννη.

«Η διαδικασία για το ονοματολογικό βρίσκεται σε ευαίσθητη φάση και τα όποια σενάρια από συγκεκριμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης προκαλούν ζημιά. Παραμένω σε όσα έχω πει στη δημόσια δήλωσή μου και πληροφορώ το κοινό ότι δεν έχω κάνει κάποια περαιτέρω ενημέρωση», αναφέρει στην ανάρτησή του ο κ.Ντιμιτρόφ.

Νωρίτερα και το ελληνικό ΥΠΕΞ σε ανακοίνωσή του είχε αναφέρει ότι «ουδεμία διπλωματική ή άλλη ελληνική πηγή ισχυρίστηκε ότι η σκοπιανή πλευρά δήλωσε διατεθειμένη για ορισμένες αλλαγές στο Σύνταγμα της χώρας».

Σε ανακοίνωσή του, σημειώνει πως η «συγκεκριμένη αναφορά αποτελεί σκόπιμη προβοκάτσια από την πλευρά όποιου μέσου διακίνησε τη συγκεκριμένη πληροφορία».

29 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Αποψη:

Γιατί δεν υπάρχουν «Σλαβομακεδονική»

γλώσσα και «Σλαβομακεδόνες»

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ

Σπάνιος χάρτης που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1545, από τον Νικόλαο Σοφιανό, Έλληνα Κερκυραίο, ιερέα, γλωσσολόγο, μεταφραστή, και εκδότη. Στο επάνω μέρος η πόλη των Σκοπίων (Scupi) βρίσκεται στη Δαρδανία. Είναι χαρακτηριστικό πόσο νοτιότερα βρίσκεται η Μακεδονία-Ελλάδα.

Η μη ύπαρξη «Σλαβομακεδονικής» γλώσσας, και κατά συνέπεια «Σλαβομακεδόνων», είναι θέμα κοινότοπο και εξαντλημένο για όλους τους ανά τον κόσμο έγκυρους γλωσσολόγους, φιλολόγους, αρχαιολόγους, ιστορικούς και μελετητές. Έτσι, το να μιλάμε σήμερα ακόμη γι’ αυτό, θα ήταν ένα αστείο ηλιθίων, αν δεν προϋπήρχαν διαχρονικά: η πολύπλευρη προπαγάνδα, εκτός Ελλάδος, και η εγκληματική διαχείριση του θέματος από πλειάδα Ελλήνων πολιτικών και κομμάτων, τόσο της κομμουνιστικής αριστεράς όσο και της αστικής τάξης.

Σήμερα η ίδια εγκληματική πολιτική ασκείται φανατικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, ύπουλα από πολλούς στην αντιπολίτευση, αλλά και από ανθέλληνες του εξωτερικού.

Κι όμως το τελειωμένο επιστημονικά θέμα έχει μόνο τρία όλα κι όλα χαρακτηριστικά σημεία: 1. Η αρχαία Μακεδονία είναι Ελλάδα και τίποτε άλλο. 2. Δεν υπάρχουν, από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, διεθνή έγγραφα ή Συνθήκες οι οποίες να δέχονται τις δήθεν «3 Μακεδονίες», όπως διαδίδουν κάποιοι εντός και εκτός Ελλάδος. 3. Η σημερινή FYROM, η πρώην Γιουγκοσλαβική Βαρντάρτσκα, έκλεψε ωμά επί Τίτο το όνομα της Μακεδονίας των Ελλήνων. Η Βαρντάρτσκα γεωγραφικά βρισκόταν δ ι α ι ώ ν ι α και βρίσκεται ακόμη… στην περιοχή της αρχαίας Δαρδανίας• πολύ πιο βόρεια από τη Μακεδονία-Ελλάδα, βορειότερα ακόμη και από την αρχαία Πελαγονία –περί το σημερινό Μοναστήρι.

Στις 5/2/2018, στον Real FM, ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, και μέχρι πρόσφατα Υπουργός Παιδείας, κ. Ν. Φίλης, εκφράζοντας το κόμμα του, είπε στον δημοσιογράφο κ. Ν. Χατζηνικολάου, πως: «Υπάρχει σλαβομακεδονική γλώσσα, δεν υπάρχει; Τι ανακαλύπτουμε τώρα προβλήματα; Σλαβική-Μακεδονική γλώσσα υπάρχει. Το ελληνικό κράτος το λέει και ο ΟΗΕ και ο ίδιος ο Ευάγγελος Αβέρωφ το 1959 που ήταν υπουργός Εξωτερικών. Το θέμα του ονόματος της γλώσσας ή υπάρχει ή δεν υπάρχει».

Εντυπωσιάζει ο κ. Φίλης, γιατί μη έχοντας επιχειρήματα επικαλείται ως άλλοθι της σημερινής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ τον Ευάγγελο Αβέρωφ! Τον δεξιότερο πολιτικό της Μεταπολίτευσης, συγγραφέα του γνωστού «Φωτιά και Τσεκούρι», όπου καταγγέλλει «τον συμμοριτοπόλεμο» (αυτολεξεί), και όλα όσα έκαναν στη διάρκειά του οι ιδεολογικοί σύντροφοι του κ. Φίλη, εναντίον της Ελλάδος. Αλλά, εάν πράγματι (;) ο Ευάγγελος Αβέρωφ αναγνώρισε κακώς τα δήθεν «Σλαβομακεδονικά», γιατί αυτό επιτρέπει σήμερα στον «αριστερό» ΣΥΡΙΖΑ να αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή του υπερ-καπιταλισμού, προκειμένου τα Σκόπια να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ, με ταυτόχρονη προδοσία-παράδοση του ονόματος της μοναδικής Μακεδονίας των Ελλήνων;

Η ελληνική γλώσσα της Μακεδονίας των Φιλίππου 

και Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι που αποτελεί ιδεοληψία ανθρώπων δόλιων ή απληροφόρητων: γλώσσα μακεδονική δεν υπήρξε ποτέ. Αυτό που υπήρξε ήταν η ελληνική Αττική διάλεκτος στην οποία έγραφαν και μιλούσαν στη Μακεδονία ο λαός της, ο Φίλιππος, ο Μέγας Αλέξανδρος, όπως και οι υπόλοιποι Έλληνες. Στη βορειοδυτική Ελλάδα και σε άλλα σημεία της, εντοπίζονται δωρικά γλωσσικά στοιχεία, όπως και ιωνικά, πράγμα που συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τόσο τη νησιωτική όσο και στις αποικίες της. Ωστόσο, να το επαναλάβω, η προφορική και γραπτή γλώσσα ήταν η Αττική διάλεκτος που ήταν η γλώσσα των Ελλήνων.

Στην Αττική διάλεκτο σώζεται πλήθος επιγραφών από τη Μακεδονία σε γλωσσικά ευρήματα παγκόσμιας σημασίας, πέραν των άλλων ευρημάτων σε Βεργίνα, Δίο, Αμφίπολη, κ. α. Είναι γνωστό, ότι ο Ευριπίδης, ο Αγάθων και άλλοι Αθηναίοι συγγραφείς και ποιητές έζησαν στη Μακεδονία, συνέθεσαν και παρουσίασαν εκεί τα έργα τους.

Αυτό θα ήταν αδύνατον να συμβεί, εάν στη Μακεδονία ο βασιλιάς, η αυλή του, και ο λαός δεν μιλούσαν ελληνικά.

Κατά τη μακραίωνη ύπαρξη της ελληνικής γλώσσας, τουλάχιστον… από την Πρωτοελληνική (3.000 π.Χ.) και μετά, αναπτύχθηκαν διάλεκτοι, όπως η Αιολική, η Αρκαδοκυπριακή, η Αττική–Ιωνική, η Δωρική. Όλες αυτές οι διάλεκτοι αποτελούν κλαριά του ίδιου δέντρου, της ίδιας γλώσσας, της ελληνικής.

Το ίδιο συνέβη και με τη Νέα ελληνική γλώσσα. Από το 12ο-13ο αι. μ. Χ. και εφεξής αναπτύσσονται οι 6 μεγάλες γεωγραφικές διάλεκτοι του ελληνισμού: Καππαδοκική, Κρητική, Κυπριακή, Ποντιακή, η δέσμη των βόρειων διαλέκτων, και η δέσμη των νότιων διαλέκτων. Σε αυτές αναπτύσσονται ιδιώματα και ντοπιολαλιές.

Η διαφορά μεταξύ διαλέκτου και γλώσσας είναι παγκόσμια γνωστή. Είναι σαν να λέμε σήμερα, πως επειδή οι Αθηναίοι λένε «και» ή «τι κάνεις;» και οι Κρητικοί «τσε» ή «ίντα κάνεις;», ότι οι Κρητικοί μιλάνε άλλη γλώσσα. Συμπερασματικά, όλοι οι Έλληνες διαχρονικά μιλούν και γράφουν μία γλώσσα, την ελληνική, ενώ χρησιμοποιούν διαλέκτους, ιδιώματα, ντοπιολαλιές, όλες κοινά κατανοητές.

Για το ότι η προφορική και γραπτή γλώσσα στην αρχαία Μακεδονία ήταν η Αττική ελληνική υπάρχουν αδιαμφισβήτητα στοιχεία και τεράστια βιβλιογραφία διεθνής και ελληνική στην οποία θα αναφερθώ λεπτομερώς στη συνέχεια.

Είναι γνωστό, ότι από την αρχή του 19ου αι., ξέσπασαν εθνικές αντιπαραθέσεις στη Βαλκανική. Ιδιαίτερα μετά τη συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (3 Μαρτίου 1878, ν.ημ.) η βουλγαρική προπαγάνδα γίνεται επιθετική και έχει δύο στόχους. Ο πρώτος είναι το να διαχωρίσει τους αρχαίους ιδιωματισμούς στη Μακεδονία από την ελληνική γλώσσα, και μετά να τους ορίσει ως δήθεν γλώσσα «άγνωστης» προέλευσης: έτσι μόνον θα μπορούσε να χαρακτηρίσει σαν «μη ελληνικό» και το αρχαίο «φύλο» που τους χρησιμοποιούσε. Ο δεύτερος στόχος ήταν να αποκτήσουν υπόσταση –σε δήθεν αρχαία «μακεδονικά» εδάφη (τα εκτός! αρχαίας Μακεδονίας)– οι ξενόφερτοι, τον 6-7ο μ.Χ.αι., Σλάβοι ο οποίοι όμως μιλούσαν τη δική τους σλαβική γλώσσα.

Τη βουλγαρική στρατηγική αποδέχτηκαν με φανατισμό αργότερα (1921-1949) οι Έλληνες κομμουνιστές, και οι Σλάβοι του Τίτο, (1941-1944). Αλλά, με την πάροδο του χρόνου, παγκόσμιας σημασίας αρχαιολογικές ανακαλύψεις σε όλη την Μακεδονία και χαράγματα τα οποία ήταν ΟΛΑ στην ελληνική γλώσσα ανέτρεψαν απολύτως την προπαγάνδα και πολεμική Βουλγάρων, Σλάβων και Ελλήνων κομμουνιστών.

Πρόσφατα μάλιστα –από το 2003 μέχρι και σήμερα!–, είχαμε νέα παγκόσμιας αξίας αρχαιολογικά ευρήματα, από την αρχαία Μεθώνη, ισχυρή πόλη-λιμάνι της Πιερίας, δηλαδή από την καρδιά της αρχαίας Μακεδονίας. Εκεί, ο έφορος αρχαιοτήτων κ. Μάνθος Μπέσιος και οι συνεργάτες του έφεραν στο φως 191 ενεπίγραφα αγγεία της ύστερης γεωμετρικής και αρχαϊκής εποχής τα οποία φέρουν επιγραφές, εμπορικά σύμβολα και χαράγματα, και συγκροτούν μια ιδιαίτερη κατηγορία της οποίας η σημασία για την έρευνα στις κλασικές σπουδές είναι ανυπολόγιστη. Σε όλα τα θραύσματα, και σε εκείνα από σκύφους ποτού (πήλινα ποτήρια με δύο λαβές), είναι χαραγμένα ονόματα και λέξεις ελληνικές σε αλφάβητο ελληνικό, στη Δωρική διάλεκτο της ΒΔ Ελλάδος. Κορυφαίο εύρημα-χάραγμα είναι το γνωστό ως ποτήρι του Ακέσανδρου, το οποίο γράφει: «…Ακεσάνδρου εμί ποτέριον […] όμμ- ή χρεμ]άτον στερήσ[ετ]αι». Δηλαδή: «είμαι το ποτήρι του Ακεσάνδρου κι (όποιος με πάρει) θα χάσει τα μάτια του (ή τα χρήματά του). Η φράση είναι γραμμένη σε ιαμβικό ρυθμό. Παρόμοιες επιγραφές υπάρχουν και σε άλλα ποτήρια: «…Αντεκύδου εμί…» Είμαι του Αντεκύδη, Είμαι του Ξενι-, Είμαι του Επιγε-, Είμαι του Φιλίωνα, κ.λπ.

Μέχρι αυτή την ανακάλυψη, η Μακεδονία, αρχαιολογικά ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του ενιαίου, ελληνικού, αιγαιακού χώρου ήδη από την περίοδο της Εποχής του Σιδήρου (1.050-700 π.Χ.) και την Αρχαϊκή περίοδο (700-580 π.Χ.). Όμως χάρη σε αυτά τα νέα ευρήματα γραφής, τα οποία χρονολογούνται από το 730 π.Χ., δηλαδή, 2.748!!! χρόνια από σήμερα, η γλωσσική ιστορία των Μακεδόνων μετατέθηκε 80 ολόκληρα χρόνια νωρίτερα. Άρα πολύ πριν από τον αθηναϊκό αποικισμό της Μακεδονίας. Κι αυτό σημαίνει ότι στη Μακεδονία του 730 π. Χ. μιλούσαν και έγραφαν ελληνικά πριν καν έρθουν οι Αθηναίοι!

Την ίδια Δωρική διάλεκτο της ΒΔ Ελλάδος αναδεικνύουν και οι πρόσφατες διεθνείς μελέτες, του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, (ΚΕΓ) το οποίο αξιοποίησε κάθε σχετική μαρτυρία των ερευνητών: όπως τον περίφημο «κατάδεσμο» της Πέλλας (4ος αι.π.Χ.), αλλά και άλλες μακεδονικές επιγραφές γραμμένες στην Αττική ή Αττικοϊωνική κοινή. Δηλαδή, όλες στην ελληνική γλώσσα που μιλούσε το Κοινόν των Ελλήνων.

Για όλα αυτά έχουν πραγματοποιηθεί από το ΚΕΓ τέσσερα διεθνή επιστημονικά συνέδρια και εκδοθεί ισάριθμοι τόμοι: (α) Τζιφόπουλος. Γ. επιμ., 2012. Μεθώνη Πιερίας Ι: Επιγραφές, χαράγματα και εμπορικά σύμβολα στη γεωμετρική και αρχαϊκή κεραμική από το ‘Υπόγειο’ της Μεθώνης Πιερίας στη Μακεδονία. (β) Γιαννάκης Γ. Κ., επιμ. 2012. Αρχαία Μακεδονία: Γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός. Θεσσαλονίκη (τετράγλωσσος συλλογικός τόμος (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ελληνικά). (γ) Γιαννάκης Γ. Κ., επιμ. 2015. Ο γλωσσικός χάρτης της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδος κατά την αρχαιότητα. Επιστημονική επιμέλεια Γεώργιος K. Γιαννάκης. Και (δ) Giannakis, Georgios, Emilio Crespo & Panagiotis Filos, eds. 2017. Studies in Ancient Greek Dialects: From Central Greece to the Black Sea. [Trends in Classics - Supplementary Volumes 49] Berlin: de Gruyter.

Εκτός αυτών των τεσσάρων τόμων παραθέτω, εντελώς δειγματοληπτικά στις υποσημειώσεις του παρόντος, αδιαμφισβήτητα στοιχεία και πηγές στο Διαδίκτυο, προσβάσιμες στον καθένα.

Ιδιαίτερη αναφορά αξίζει στο ξεχωριστό έργο: Ο γλωσσικός χάρτης της Κεντρικής και Βόρειας Ελλάδος κατά την αρχαιότητα. Επιστημονική επιμέλεια Γεώργιος K. Γιαννάκης, Καθηγητής Γλωσσολογίας στο Α.Π.Θ. Φιλολογική επιμέλεια Μαρία Αραποπούλου, Θεσσαλονίκη, 2015. Το έργο αυτό χρηματοδoτήθηκε από το Υπουργείο Παιδείας το 2011, επί υπουργίας της κ. Άννας Διαμαντοπούλου και εκπονήθηκε από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Μία από τις διεθνείς αυθεντίες που γράφουν στο αναφερόμενο έργο, είναι και ο επιφανής καθηγητής Julián Méndez Dosuna, του Πανεπιστημίου της Salamanca. Τον επιλέγω γιατί η εισήγησή του εκφράζει το σύνολο των ειδικών και ξεκαθαρίζει απολύτως το ζήτημα: «…αρχική κοιτίδα-πατρίδα των Μακεδόνων[…] η καρδιά του βασιλείου τους αποτελούσε η λεγόμενη Κάτω Μακεδονία, η παράκτια πεδιάδα γύρω από τον Θερμαϊκό κόλπο που υδροδοτούνταν από τον Αξιό και τον Αλιάκμονα και περιέκλειε την Πιερία και τη Βοττιαία μεταξύ Θεσσαλίας στον νότο και Παιονίας στον βορρά. […] Κατά τη βασιλεία του Φιλίππου Β΄ (359–336 π.Χ.) η Μακεδονία έγινε η ηγέτιδα δύναμη της Ελλάδας. Ο Φίλιππος κατέκτησε ευρύτατες περιοχές της Παιονίας και της Θράκης…» κ.λπ.

Έτσι, γίνεται σαφές ότι οι εκτός! Μακεδονίας περιοχές, βόρεια από αυτήν: Πελαγονία, (Μοναστήρι), Παιονία, Δαρδανία (όπου και τα σημερινά Σκόπια) κ. ά. κατακτήθηκαν και προσαρτήθηκαν στο βασίλειο της Μακεδονίας. Φυσικά, εκείνη την εποχή κατοικούνταν από Πελαγόνιους, Παίονες, Δάρδανους κ.ά. οι οποίοι, φυσικά… δεν έχουν ΚΑΜΙΑ σχέση με τους Σλάβους οι οποίοι μετανάστευσαν σε αυτές τις περιοχές τον 6ο-7ο αι. μ.Χ.

Ο Julián Méndez Dosuna βεβαιώνει ακόμη, ότι: «Η συντριπτική πλειοψηφία των Μακεδόνων έφερε ελληνικά ονόματα: Φίλιππος, Αλέξανδρος, Περδίκκας, Αμύντας, Αρχέλαος, Κλεοπάτρα, Πτολεμαίος, Άδυμος. Ελληνικά ήταν και τα ονόματα των μηνών του μακεδονικού ημερολογίου (Δίος, Απελλαίος, Ξανδικός, Πάναμος κλπ.). Ακόμη: Οι Μακεδόνες λάτρευαν τους θεούς του Ολύμπου. Ολόκληρος ο πολιτισμός είναι ελληνικός: από την πολεοδομία και την κατοικία, τα ιερά και τους τάφους μέχρι την υλική παραγωγή γενικότερα, στα ήθη, τον τρόπο ζωής και τις πεποιθήσεις που μπορούν να συσχετιστούν με αυτά τα μνημεία. Στις θρησκευτικές πρακτικές και τα ταφικά έθιμα, ξαναβρίσκουμε θεμελιώδη στοιχεία του ελληνικού πολιτισμού, που η αρχαιολογία έχει φέρει στο φως από πολύ παλιά σε ό,τι αφορά στον κόσμο των πόλεων-κρατών.» (Σημ. Φυσικά οι Μακεδόνες αγωνίζονταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες όπου συμμετείχαν ΜΟΝΟ Έλληνες.)

Τι είναι σήμερα, 2.748 ολόκληρα χρόνια μετά την προφορική και γραπτή ελληνική γλώσσα στην αρχαία Μακεδονία, η δήθεν «Σλαβομακεδονική»;

Ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης, αναφέρει, ότι: «ο μεγάλος Ιταλός ινδοευρωπαϊστής γλωσσολόγος Vittore Pisani (Il Macedonico, περιοδικό Paideia 12, 1957, σ. 250) γράφει: «πράγματι ο όρος ‘‘μακεδονική γλώσσα’’ [εννοεί τη γλώσσα των Σκοπίων] είναι προϊόν πολιτικής ουσιαστικά προέλευσης». Ο δε ειδικός σλαβιστής γλωσσολόγος, ο Γάλλος Αndré Vaillant (Le probleme du Slave Macédonien, περιοδικό Bulletin de la Societé de Linguistique de Paris 39, 1938, σ. 205), τονίζει ότι «το όνομα Bulgari είναι στην πραγματικότητα η εθνική ονομασία των Σλάβων τής ‘‘Μακεδονίας’’, πράγμα που δείχνει πως (οι Σλάβοι τής περιοχής αυτής) υιοθέτησαν το όνομα Βούλγαροι που τους έδωσαν οι Σέρβοι».

Τεράστιας αποδεικτικής σημασίας γεγονός αποτελούν και οι συνεχείς διωγμοί των Ελλήνων Βλάχων, Σαρακατσάνων κ.ά., οι οποίοι κατοικούσαν στη νότιο Σερβία, Βουλγαρία και τις εγγύς περιοχές πριν, κατά, και μετά τον Α΄ Π. Πόλεμο. Κι αυτό γιατί οι Σέρβοι εφάρμοσαν βίαιο εκσερβισμό και οι Βούλγαροι βίαιο εκβουλγαρισμό.

Λόγω της παγκόσμιας αξίας-σημασίας της Μακεδονίας, του Φιλίππου, και του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι συνεργοί σε αυτή την μοναδική απάτη στα παγκόσμια χρονικά, σε επίπεδο ιστορίας, γλώσσας, και εθνωνύμου τολμούν να μιλούν και για δήθεν σύγχρονη «Σλαβομακεδονική» γλώσσα και άρα για «Σλαβομακεδόνες». Όμως αυτή η ανύπαρκτη γλώσσα, ήταν αρχικά ένα καταναγκαστικό προφορικό! τοπικό ιδίωμα από σκόρπιες παραφθαρμένες λέξεις Βουλγαρικές και Σερβικές, το οποίο χρησιμοποιούσαν κάτοικοι των παραμεθόριων περιοχών Ελλάδος, Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας. Και το χρησιμοποιούσαν είτε γιατί ήταν βουλγαρόφιλοι είτε γιατί προσπαθούσαν να σώσουν τις ζωές και τις περιουσίες τους και να επιζήσουν των σφαγών (1903-1912-1913-1914-1940-1944-1949) από τους διαρκώς επιτιθέμενους σφαγείς τους. Τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες και τους Γιουγκο(Σλάβους), ειδικά της ΣΝΟΦ: «Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο (1943), και ΝΟΦ (1945) με έδρα τα Σκόπια.

Οι δύο αυτές αιμοσταγείς σλαβικές οργανώσεις επανδρώνονταν από σλαβικά στελέχη του Κ.Κ. Ελλάδος, και πραγματοποιούσαν κοινές επιχειρήσεις εναντίον της Ελλάδος μαζί με Έλληνες κομμουνιστές, κατά τον Ανταρτοπόλεμο 1944-1949. Ειδικότερα, το ΚΚΕ ζητούσε λυσσαλέα με συνεχή ψηφίσματα από το 1921 μέχρι το 1949, όταν ήδη είχε στρέψει τα όπλα του εναντίον της χώρας του, την απόσχιση της Μακεδονίας από την Ελλάδα, και τη δημιουργία «ανεξάρτητου κομμουνιστικού ‘‘Μακεδονικού’’ κράτους», με ξεχωριστό ομώνυμο έθνος, γλώσσα, λαό. Συμφωνώντας σε αυτό με τους Βουλγάρους και τους Σλάβους κομμουνιστές.

Ο κ. Γ. Μπαμπινιώτης λέει, ότι ανάλογα παραμεθόρια ιδιώματα και όχι γλώσσες χρησιμοποιούνται «ανέκαθεν και παγκοσμίως από μερικές συνοριακές ομάδες τού πληθυσμού πλείστων χωρών.» Όμως, «αυτή η (αποκλειστικά προφορική) διάλεκτος δεν εκσερβίστηκε (αντίθετα από τη Βουλγαρική των Σκοπίων), και επομένως τα ‘‘Σλαβομακεδόνικα’’ δεν ταυτίζονται με τη Σερβοβουλγαρική των Σκοπίων.»

Έτσι, τα δήθεν «Σλαβομακεδονικά» δεν είναι καν η Σερβοβουλγαρική μεικτή γλώσσα των Σκοπίων που κατασκεύασε ο Λαζάρ Κολισέφσκι και οι συνεργάτες του, το 1944, αναμειγνύοντας σερβικά στοιχεία στη βουλγαρική γλώσσα. Η Γιουγκοσλαβική πολιτική εναντίον της Ελλάδος ήταν ένα αντίγραφο των ιδεών των Βούλγαρων Κομιτατζήδων του ΕΜΑΟ, 1870-1885, οι οποίοι στη συνέχεια θα κατέσφαζαν ελληνικούς πληθυσμούς. Η πλαστή βουλγαρική «Μακεδονία του Πιρίν», και η ψευτοεπανάσταση του Ίλιντεντ, του 1903, όπως έχω αναφέρει, ξεκίνησαν το 1847 με τους εθνολογικούς (και ΟΧΙ γεωγραφικούς) χάρτες του Βουλγαρόφιλου Γάλλου, Αμί Μπουέ, το όνομα του οποίου τιμάται σε δρόμους της Σόφιας και της Βάρνας.

Ο Κολισέφσκι έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα από την προπαγάνδα του Κροάτη δικτάτορα Τίτο, ως: «πρωθυπουργός της σοσιαλιστικής δημοκρατίας της ‘‘Μακεδονίας’’», η οποία ήταν «μέλος της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας.» Και παρουσιάζεται ιστορικά, ως «ο πιο ισχυρός άνθρωπος στη σοσιαλιστική ‘‘Μακεδονία’’ και ένας από τους ισχυρότερους στη Γιουγκοσλαβία.» Για τη «δράση…» του στον Β΄ Π. Πόλεμο του απονεμήθηκε το παράσημο του «ήρωα της Γιουγκοσλαβίας» και πολλά άλλα μετάλλια. Όταν ο Τίτο αρρώστησε το 1980, άφησε στη θέση του τον Κολισέφσκι, και όταν ο Τίτο πέθανε, 4 /5/1980, ο Κολισέφσκι έγινε πρόεδρος –μόνο για 10 μέρες! Αμέσως μετά ανέλαβε πρόεδρος ο Σβιγετίν Μιγιάτοβιτς. Πολλοί τότε απόρησαν: «γιατί ο υπ’ αριθμόν ένα ήρωας τους αντιναζιστικού και αντιφασιστικού αγώνα, ο Κολισέφσκι, δεν παρέμεινε πρόεδρος.» «Το Ψέμα έχει κοντά πόδια και το προλαβαίνει η Αλήθεια», λέει ο λαός. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου μαθεύτηκε ποιος ήταν ο Κολισέφσκι. Το μαρτυρούσαν οι πράξεις του, τα γεγονότα:

Το 1941 οι Βούλγαροι είχαν κατακτήσει τη Σερβία μαζί με του Γερμανούς Ναζί. Τότε, ο Κολισέφσκι, σε ηλικία 27 ετών, ήταν γραμματέας της τοπικής επιτροπής του Κ.Κ.Γιουγκοσλαβίας, στη Βαρντάρ Μπανόβινα, τη γνωστή Βαρντάρτσκα, δηλαδή στο σημερινό κρατίδιο των Σκοπίων. Στο τέλος του ίδιου χρόνου ο Κολισέφσκι στρατεύτηκε με τους γιουγκοσλάβους αντάρτες για να πολεμήσει εναντίον των Βουλγάρων. Όμως συνελήφθη και καταδικάστηκε σε θάνατο από βουλγαρικό στρατοδικείο. Αμέσως ο Κολισέφσκι έγραψε γράμμα προς τους στρατοδίκες του, όπου υποστήριξε ότι είναι: «…γιος Βουλγάρων γονέων οι οποίοι πάντα ένιωθαν και νιώθουν Βούλγαροι και, παρά την τρομερή σκλαβιά (!!!), έχει διατηρήσει τον βουλγάρικο τρόπο ζωής, τη γλώσσα και τα ήθη». Έτσι, η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια φυλάκιση. Στα τέλη του 1944, ο Κολισέφσκι ελευθερώθηκε από τη νέα βουλγαρική κυβέρνηση, και γρήγορα έγινε πρόεδρος του Κ.Κ. της «σοσιαλιστικής δημοκρατίας της ‘‘Μακεδονίας’’», και του τοπικού παραρτήματος του Κ. Κ. Γιουγκοσλαβίας.

Αυτός είναι ο Βούλγαρος, καθ’ ομολογία του, ο οποίος αργότερα εκτός από τους Βουλγάρους συνεργάστηκε στενά με τον Τίτο, και με εντολές του κατασκεύασε την πλαστή «Σλαβομακεδονική» γλώσσα. Στόχος τους η επέκταση της Γιουγκοσλαβίας με την κατάκτηση της «Μακεδονίας του Αιγαίου», την οποία είχε διακηρύξει ο Τίτο σε ομιλία του στα Σκόπια, στις 11/10/1945.

Ο κ. Γ. Μπαμπινιώτης γράφει, ότι: «Οι Σκοπιανοί έδωσαν σε αυτή τη γλώσσα, τη Σερβοβουλγαρική, την παραπλανητική και ψευδώνυμη ονομασία ‘‘Μακεδονική’’ (!), για να αποφύγουν τις βουλγαρικές διεκδικήσεις και να αποκρύψουν μαζί τη βουλγαρική προέλευση τής γλώσσας τους. Περαιτέρω, για να ιδιοποιηθούν με τον τρόπο αυτόν μιαν ονομασία (Μακεδονική) που τους προσέδιδε κύρος και ιστορικό βάθος (μέσω τής πλαστής ταύτισής τους με το ένδοξο και παγκοσμίως γνωστό όνομα τής Μακεδονίας τού Μ. Αλεξάνδρου.)»

Η προσβάσιμη σε όλους ηλεκτρονική βιβλιογραφία, για το ποιοι είναι οι Σέρβοι αναφέρει, ότι η Σερβία ΔΕΝ είχε πάντοτε το ίδιο εθνώνυμο, μιας και ιστορικά καταγράφεται και ως «Ράσκα»: Σερβικά Κυριλλικά: Рашка, Λατινικά: Rascia: «Οι Σέρβοι», βάσει διεθνών πηγών: «είναι σλαβικό φύλο με θολή εθνωνυμική καταγωγή-προέλευση, που τον 6ο αι.μ.Χ. βρισκόταν κατά πλειονότητα στα εδάφη της σημερινής Πολωνίας. Μέχρι τον 7ο αι. μ.Χ. έφτασαν στα Βαλκάνια, υπό τη γενικόλογη επωνυμία ‘‘Σλάβοι’’, όπου αναμίχθηκαν και αφομοιώθηκαν από Ελληνικούς πληθυσμούς της Ιλλυρίας, της Θράκης, και βορειότερα, με τους Δάκες της Ρουμανίας. Αυτούς που οι Έλληνες τους αποκαλούσαν Γέτες, και ήταν μια ομάδα θρακικών φυλών των περιοχών του Κάτω Δούναβη, στη σημερινή βόρεια Βουλγαρία, και τη νότια Ρουμανία. Εκτός αυτών, οι κατόπιν ονομαζόμενοι Σέρβοι, αναμίχθηκαν με Ρωμαίους και με Κέλτες.»

Με αυτή την πολύ σύντομη εθνολογική περιγραφή γίνεται κατανοητή και η πανσπερμία των γλωσσικών επιρροών σε ρίζες, θέματα και καταλήξεις στη γλώσσα των Σέρβων, και μετέπειτα Γιουγκοσλάβων. Χρειάζεται να πούμε ότι αυτή η γλώσσα καταφανώς… δεν είναι η …Αττική ελληνική γλώσσα του Φιλίππου, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των υπόλοιπων Ελλήνων;

Έτσι, η ψευδώνυμη «Σλαβική-Μακεδονική γλώσσα» των Σκοπίων αποδεικνύεται απολύτως πλαστή. Γιατί οι αμόρφωτοι γλωσσολογικά Βούλγαροι, και οι Σλάβοι κομμουνιστές που την δημιούργησαν ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ και δεν υπολόγισαν, ότι «γλώσσα μακεδονική» δεν υπήρξε ποτέ, ούτε στην αρχαιότητα ούτε στη σύγχρονη Ελλάδα.

Όμως, χωρίς γλώσσα, ΔΕΝ υπάρχουν ούτε οι δήθεν «Σλαβομακεδόνες», και έτσι ούτε η πλαστή χώρα τους.

Πέραν των ευκαιριακών γεωπολιτικών παιχνιδιών τίθενται τα εξής θεμελιώδη ζητήματα: Οι ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και οι άλλες 130 περίπου χώρες που έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια, ως δήθεν «Μακεδονία», συνεργούν σε μία πρωτοφανή πλαστογράφηση Ιστορίας, γλώσσας και εθνότητας, και σε ένα παγκόσμιας σημασίας γλωσσικό και εθνοτικό έγκλημα. Γιατί του λοιπού θα μπορούν να δημιουργούνται σε όλη τη γη πλαστά έθνη, γλώσσες, χώρες. Ειδικότερα, εάν αυτή η πλαστογραφία αναγνωριστεί με 151 σκουριασμένα καρφιά-ψήφους Ελλήνων βουλευτών στο φέρετρο της ακόμη ζωντανής Μακεδονίας, αυτό ποτέ δεν θα το αποδεχτεί ο ελληνισμός απανταχού της γης. Και θα το ανατρέψει στο μέλλον πάση θυσία. Το απέδειξαν τα γιγαντιαία συλλαλητήρια. Η παγκόσμια ιστορία της Μακεδονίας και του μεγάλου Αλεξάνδρου δεν πλαστογραφείται, τα αδιάψευστα αρχαία ευρήματα δεν παραχαράζονται, και η μοναδική ελληνική γλώσσα δεν μπορεί να κλαπεί ούτε κατ’ όνομα.

Είναι καιρός άμεσα να αποκατασταθεί το καταρρακωμένο παγκοσμίως Διεθνές Δίκαιο. Έτσι όσοι μιλούν σήμερα το Σερβοβουλγαρικό ιδίωμά τους να δεχτούν το αυταπόδεικτο. Ότι και γλωσσικά είναι Σερβοβούλγαροι. Και αφού το κράτος των Σκοπίων, κατοικείται κατά πλειονότητα από Σλάβους και Αλβανούς, μία καθαρά εθνοτική ονομασία θα ήταν «Σλαβοαλβανική δημοκρατία». Ή, οποιαδήποτε άλλη επιλέξουν οι ίδιοι. Αρκεί να σταματήσουν να πλαστογραφούν γλώσσα, εθνότητα και να κλέβουν το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας η οποία είναι Ελλάδα και μόνο Ελλάδα.

ΠΗΓΗ: kathimerini.gr

8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Ο «γεωπολιτικός ρόλος»

του… καρπαζοεισπράκτορα!

Ακούμε τελευταία την εξής «θεωρία»:

Πώς πρέπει, λέει, να «κλείσουμε» το Μακεδονικό, δηλαδή να συνθηκολογήσουμε με τον Σκοπιανό αλυτρωτισμό (γιατί αυτό εννοούν), ώστε να στρέψουμε όλη την προσοχή μας στις – πολύ πιο άμεσες και πραγματικές τουρκικές προκλήσεις.

(Προσέξτε το ρήμα: να «κλείσουμε». Προφανώς, όχι πια να «λύσουμε»…)

Το λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το επαναλαμβάνουν δειλά-δειλά και στελέχη της αντιπολίτευσης, καθώς και κάποιοι «αναλυτές» των ΜΜΕ.

Πρόκειται για μια κολοσσιαία… μπούρδα! Αληθοφανή μεν, μπούρδα δε.

Ανοησία απείρου κάλους και ασυλλήπτου μεγέθους…

Μοιάζει «εύλογο»: Όταν έχεις πολλά μέτωπα ανοικτά, είναι πιθανότερο να διασπάσεις τις δυνάμεις σου σε όλα και να μη μπορέσεις να κρατήσεις κανένα.

Μάλιστα…

Αλλά αυτό ισχύει, πράγματι, όταν πρόκειται για «συγκρίσιμα» ή «συναφή» μέτωπα. Δηλαδή όταν η δυνατότητά σου να υπερασπιστείς το ένα, επηρεάζει σοβαρά την δυνατότητά σου να υπερασπιστείς και τα υπόλοιπα.

Κι ακόμα όταν κλείνοντας τα υπόλοιπα, θα μπορέσεις να υπερασπιστείς καλύτερα το πιο σοβαρό…

Εδώ δεν ισχύει τίποτε απ’ όλα αυτά.

Υπάρχει κανείς που πιστεύει πως, αν «κλείσουμε» (άρον-άρον) το Μακεδονικό – με ταπεινωτική υποχώρηση, γιατί αυτό μας λένε ουσιαστικά – θα μπορέσουμε μετά να λειτουργήσουμε πιο «αποτρεπτικά» έναντι της Τουρκίας στα Ίμια, στον Έβρο ή στην Κύπρο;

Απασχολούμε στρατό ή ναυτικό ή αεροπορία στα σύνορα με τα Σκόπια, ώστε «κλείνοντας» τη διαφορά μας μαζί τους, να στρέψουμε και να διαθέσουμε περισσότερες δυνάμεις κατά της Τουρκίας;

Ή μήπως ισχυρίζεται κανείς, πως αν υποχωρούσαμε στο Μακεδονικό, τότε οι Τούρκοι θα πάψουν ξαφνικά να μας προκαλούν στο Αιγαίο ή στον Έβρο;

Προφανώς όχι!

Τότε, τι ακριβώς μας λένε;

Μας λένε τα εξής δύο πράγματα:

--Πώς αν φανούμε «λογικοί» έναντι των Σκοπίων, τότε θα απελευθερώσουμε «πολιτικό κεφάλαιο» που θα χρησιμοποιήσουμε έναντι των τουρκικών προκλήσεων…

Δηλαδή οι Ευρωπαίοι εταίροι μας και οι ΝΑΤΟικοί σύμμαχοί μας θα μας «ανταμείψουν», με περισσότερη στήριξη έναντι της Τουρκίας!

Φρούδες ελπίδες και παιδαριώδεις αυταπάτες…

Το πιθανότερο είναι να συμβεί το ακριβώς αντίθετο:

Να πουν όλοι – και εταίροι και σύμμαχοι και οι Τούρκοι – πως αφού η Ελλάδα υποχώρησε τόσο εύκολα απέναντι στα Σκόπια, με λίγη ακόμα πίεση θα υποχωρήσει ακόμα περισσότερο έναντι της πολύ πιο απειλητικής Τουρκίας.

Αυτό είναι το πραγματικό «σήμα» που θα δώσουμε. Και έτσι θα το εκλάβουν. Όλοι!

--Μας λένε και κάτι ακόμα: Πώς αν δείξουμε ότι «συνεργαζόμαστε» με το ΝΑΤΟ και «τακτοποιούμε» την ένταξη των Σκοπίων, τότε θα μας αναθέσει το ΝΑΤΟ ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια!

Τώρα, μάλιστα!

Μόνο που ο γεωπολιτικός ρόλος μιας χώρας δεν δίνεται κατ’ ανάθεσιν και ως ανταπόδοση «χάρης».

Ο γεωπολιτικός ρόλος κερδίζεται όταν μια χώρα δείχνει πως έχει τη δυνατότητα και τη διάθεση να αξιοποιήσει τη γεωγραφική της θέση για να εξυπηρετήσει ευρύτερα συμφέροντα και επιδιώξεις στα οποία συμπίπτει με άλλα κράτη.

--Δηλαδή για να διεκδικήσεις τέτοιο «ρόλο», πρέπει πρώτον να έχεις σημαντική θέση στο χάρτη – αυτή την έχουμε. Αλλά δεν αρκεί…

--Πρέπει δεύτερο να δείξεις ότι θέλεις και μπορείς (έχεις και τη «διάθεση» και τη «δυνατότητα») να κάνεις πράγματα που προάγουν το δικό σου συμφέρον αλλά ενδιαφέρουν κι άλλους.

Εμείς δεν θέλουμε, ούτε μπορούμε να φυλάξουμε την… οδό Ερμού!

Δεν θέλουμε, ούτε μπορούμε να εκκαθαρίσουμε τα «άβατα» των κουκουλοφόρων στις πόλεις μας!

Οι γεωπολιτικοί ρόλοι μας μάραναν…

Μια χώρα που την… τσαλακώνουν κατά βούλησιν πότε οι Σκοπιανοί, πότε οι Αλβανοί, πότε οι Τούρκοι (και πότε ο… Ρουβίκωνας), δεν δείχνει ούτε πως θέλει ούτε πως μπορεί να παίξει οποιοδήποτε ρόλο και να την εμπιστευθεί ο οποιοσδήποτε «τρίτος»! Για ο,τιδήποτε…

Τον γεωπολιτικό ρόλο τον διεκδικείς και τον κερδίζεις με το σπαθί σου (κάποιες φορές και κυριολεκτικά: με το σπαθί σου!) - δεν στον… «αναθέτουν» ως ρουσφέτι επειδή τους έκανες τη χάρη να βάλεις τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ… ως «Μακεδονία κάτι»!

Για να δούμε λίγο την συμπεριφορά της Ελλάδας…

--Τα Σκόπια υποστηρίζουν πως είναι Μακεδονία! Εμείς ξεκινήσαμε από την ιστορική παραδοχή πως η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική!

Αυτό δήλωνε δημόσια ο Εθνάρχης Καραμανλής το 1992 - και βούρκωσε. Για κάντε ένα κόπο να googleαρετε «το δάκρυ του Εθνάρχη»…

--Η Μακεδονία είναι μια και είναι Ελληνική: λέει και σπάει η φωνή του.

Ήταν «εθνικιστής» ο Κ. Καραμανλής;

Ήταν «ακραίος» ή «ανιστόρητος» ή «θερμοκέφαλος»;

Ή μήπως έλεγε την αλήθεια;

Στην οποία μετά άρχισαν κάποιοι να βάζουν πολύ «νερό».

--Εντάξει, δεν είναι μια η «Μακεδονία», είναι… τρείς, μας είπαν.

Όχι παιδιά!

Πρώτον η ιστορική Μακεδονία είναι μια και βρίσκεται σήμερα, στο σύνολό της (κατά 94%) στην Ελλάδα.

Δεύτερον, αυτό που διαμελίστηκε μετά τους Βαλκανικούς πολέμους το 1912-13 δεν είναι κάποια «γεωγραφική» Μακεδονία – είναι οι Ευρωπαϊκές κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Που τότε δεν ονομάζονταν επισήμως «Μακεδονία», ούτε από τους ίδιους τους Οθωμανούς, ούτε από άλλα κράτη της εποχής.

Η γενικότερη ονομασία της περιοχής που επικρατούσε τότε – ανεπίσημα – ήταν Ρωμυλία. Εξ ου και «Ανατολική Ρωμυλία» (που προσάρτησε η Βουλγαρία το 1885).

Για να υπάρχει τότε «Ανατολική», σημαίνει πως υπήρχε και «κυρίως» Ρωμυλία δυτικότερα. Ήταν οι περιοχές που έμεναν υπό Οθωμανικό έλεγχο μετά τη Συμφωνία του Λονδίνου και τη Συνθήκη του Βερολίνου, που ανέτρεψαν τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (όλα το 1878).

«Γεωγραφική Μακεδονία» που τάχα χωρίστηκε στα τρία, λοιπόν, δεν υπήρξε.

Ούτε «τρείς Μακεδονίες»…

Αφού, λοιπόν, εμείς δεχθήκαμε - ως ΜΗ οφείλαμε - τη θεωρία των «τριών Μακεδονιών», ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε κι ένα ακόμα βήμα πίσω:

--Να τους δώσουμε και το όνομα της Μακεδονίας με γεωγραφικό προσδιορισμό!

--Ναι, αλλά το όνομα είναι όχημα αλυτρωτισμού, απαντά η πλειονότητα των Ελλήνων!

--Όχι, μας λένε, θα δεχθούν ένα Μακεδονικό όνομα, αλλά θα είναι για «γενική χρήση» (erga omnes) και ταυτόχρονα θα αλλάξουν και τις αλυτρωτικές προβλέψεις του Συντάγματός τους…

--Δεν καταλάβατε απαντάνε οι Σκοπιανοί (του… μετριοπαθούς κ. Ζάεφ, παρακαλώ). Εμείς δεν μπορούμε να αλλάξουμε το Σύνταγμά μας! Και να θέλαμε, δεν μπορούμε. Άσε που δεν θέλουμε…

--Αλλά κι αν το αλλάζαμε το Σύνταγμά μας, σε λίγο κάποια άλλη κυβέρνηση θα μπορούσε να επαναφέρει τα «αλυτρωτικά».

--Ούτε πρόκειται να αλλάξουμε την συνταγματική ονομασία μας.

Δηλαδή, δεν δέχονται ούτε το erga omnes!

Συνεπώς μετά από δεύτερη ή τρίτη υποχώρηση της Ελληνικής πλευράς, εξακολουθούμε να βρισκόμαστε πολύ μακριά από συμφωνία…

Εκτός αν η κυβέρνηση Τσίπρα δεχθεί να τα δώσει όλα.

Και τότε - οι Σκοπιανοί μας προειδοποιούν από τώρα, ότι - θα ζητήσουν να αλλάξουμε κι εμείς τα μακεδονικά μας ονόματα.

Κι αν τους αναγνωρίζαμε σήμερα Μακεδονικό όνομα, τότε θα τους αναγνωρίζουμε και το δικαίωμα να έχουν λόγο εκείνοι για το πώς διαχειριζόμαστε εμείς το όνομα και τα σύμβολα της Μακεδονίας.

Κι αυτό είναι που καθιστά τη «λύση»… πρόβλημα! Και μάλιστα μεγαλύτερο πρόβλημα απ’ αυτό που έχουμε σήμερα.

Χώρια που θα εξακολουθούν να διδάσκουν τα παιδιά τους πως η «Μακεδονία» τους φτάνει ως το Αιγαίο! Ο αλυτρωτισμός τους δηλαδή θα παραμείνει άθικτος και λειτουργικός.

Και θα τον έχει πλήρως νομιμοποιήσει η Ελλάδα – άρα δεν θα μπορεί ούτε να διαμαρτύρεται…

Αυτό όλο πως σας φαίνεται;

Σας μοιάζει ως… «ανάκτηση ηγετικού ρόλου» στα Βαλκάνια; Ή μήπως ως ιστορικών διαστάσεων ταπείνωση της Ελλάδας;

Και μήπως μας σώζει πως μια διεθνής συμφωνία που εμείς θα υπογράφαμε, υποτίθεται είναι «ισχυρότερη» από το συνταγματικό αλυτρωτισμό των Σκοπίων – άρα δεν χρειάζεται να αλλάξουν το Σύνταγμά τους;

Αυτό κι αν είναι ανοησία…

--Γιατί με την Αλβανία, για παράδειγμα, η Ελλάδα υπέγραψε συμφωνία για την οριοθέτηση της ΑΟΖ ήδη από το 2008, αλλά το Συνταγματικό της Δικαστήριο την ακύρωσε! Τι σημαίνει αυτό; Ότι η εσωτερική νομιμότητα της Αλβανίας και ο Συνταγματικό Δικαστήριο που την περιφρουρεί είναι σαφώς ισχυρότερα από τη διεθνή Σύμβαση.

--Το ίδιο συμβαίνει και στη Γερμανία: Κάθε φορά που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφασίζει αλλαγή νομισματικής πολιτικής (ιδιαίτερα αν πρόκειται για «χαλάρωση») συνέρχεται το (ανώτατο) Ακυρωτικό Δικαστήριο της Γερμανίας και αποφαίνεται αν αυτή η πολιτική της ΕΚΤ είναι «σύμφωνη» ή αντίθετη με το Γερμανικό Σύνταγμα!

Δηλαδή η Γερμανική νομιμότητα είναι σαφώς ισχυρότερη από την Ευρωπαϊκή Νομιμότητα και το «ενισχυμένο» Ευρωπαϊκό Δίκαιο που θεσπίζει την ΕΚΤ.

Χώρες μικρές και νεοπαγείς δημοκρατίες όπως η Αλβανία, αλλά και χώρες μεγάλες και εδραιωμένες δημοκρατίες όπως η Γερμανία, διακηρύσσουν πως η εσωτερική τους νομιμότητα είναι ισχυρότερη από το Διεθνές Δίκαιο!

Ακόμα και από Διεθνείς Συνθήκες που έχουν οι ίδιες υπογράψει.

Όποιος σας λέει το αντίθετο, λέει ψέματα.

Και πάντως χώρες που υποβαθμίζουν το εσωτερικό τους Δίκαιο δεν δείχνουν αξιοπιστία ούτε ισχύ, ούτε βάζουν «υποψηφιότητα» για οποιονδήποτε διεθνή «ρόλο».

ΠΗΓΗ: antinews.gr

7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Παραλήρημα προπαγάνδας Σκοπιανών ΜΚΟ

μέσω του τουρκικού πρακτορείου ειδήσεων

Κοινή δήλωση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων της ΠΓΔΜ, οι οποίες κατηγορούν την Ελλάδα για παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα πολέμου και γενοκτονία εις βάρος της «μακεδονικής» μειονότητας, φιλοξενεί το τουρκικό (κρατικό) πρακτορείο ειδήσεων Anadolu.

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ που τιτλοφορείται «Ο Μακεδονικός λαός κατηγορεί την Ελλάδα για γενοκτονία» (είδηση που φιλοξενείτο τέταρτη κατά σειράν στη σελίδα του πρακτορείου), με κοινή τους δήλωση προς το Anadolu, το Διεθνές Κίνημα για τα «Μακεδονικά» Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Ηνωμένη «Μακεδονική» Διασπορά, το Παγκόσμιο «Μακεδονικό» Συμβούλιο και το Παγκόσμιο «Μακεδονικό» Συντονιστικό, καταγγέλλουν ότι οι «Μακεδόνες» δεν μπορούν πλέον να υποφέρουν το βαρύ φορτίο της έλλειψης δικαιοσύνης που τους έχουν επιβάλει η Ελλάδα, τα Ηνωμένα Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

«Αυτό που ξεκίνησε ως συζήτηση για τη διευθέτηση μιας υποτιθέμενης διαφοράς, έχει 25 χρόνια αργότερα μετατραπεί σε μια προσπάθεια διάπραξης γενοκτονίας εις βάρος του «μακεδονικού» λαού (με σκοπό) να διαγράψουν τη χώρα τους, τη γλώσσα και την ιστορία τους από τα βιβλία και τους χάρτες όλου του κόσμου.

«Αυτή είναι η πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου γένους που μία τέτοια, διεθνώς ενορχηστρωμένη, πίεση ασκείται εις βάρος ενός ολόκληρου λαού με σκοπό να αυτοκαταστραφεί».

Γενοκτονία

Οι ίδιες ΜΚΟ δηλώνουν ότι το θέμα του ονόματος συνιστά μία εφεύρεση της ελληνικής κυβέρνησης και είναι απλά η συνέχιση και η διεθνοποίηση της εσωτερικής της πολιτικής που συνίσταται στην άρνηση αναγνώρισης της μακεδονικής ταυτότητας στη «μακεδονική μειονότητα».

Οι ΜΚΟ ζητούν επίσης τη σύσταση μίας ανεξάρτητης επιτροπής για να διερευνήσει τις «παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» καθώς επίσης και εγκλημάτων εναντίον της ανθρωπότητας, εγκλημάτων πολέμου και γενοκτονίας που έχει διαπραχθεί εις βάρος της «μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα από το 1913 και έπειτα».

«Η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει το παρελθόν της και μία και καλή να αναγνωρίσει δημοσίως και να ζητήσει συγγνώμη για τα εγκλήματά της κατά της μακεδονικής μειονότητας», καταλήγει η κοινή δήλωση

6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018

Διεθνή συνθήκη αντί αλλαγής

Συντάγματος προτείνει ο Ζάεφ

Την εκτίμηση ότι η αλλαγή του Συντάγματος της χώρας του δεν αποτελεί μόνιμη εγγύηση για την Ελλάδα, επανέλαβε σήμερα ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Ζόραν Ζάεφ.

«Η όποια αλλαγή στο νομικό σύστημα της "Μακεδονίας" δεν αποτελεί μόνιμη εγγύηση για την Ελλάδα, επειδή, ότι αλλάξει μπορεί να επανέλθει» σημείωσε ο Ζάεφ.

Πρότεινε μάλιστα, ως βιώσιμη λύση για το θέμα του ονόματος, την υπογραφή και κύρωση μίας διεθνούς συμφωνίας, αντί της αλλαγής του Συντάγματος της χώρας του.

«Είναι πολύ σημαντικό να εφαρμόσουμε αυτό που όλος ο κόσμος ξέρει και αυτό είναι η γνωστή διεθνής πρακτική επίλυσης τέτοιων διαφορών - διεθνείς συμφωνίες, κύρωση στα κοινοβούλια, αποφάσεις ΟΗΕ - και τότε (η λύση) θα μείνει αιώνια. Είμαι πεπεισμένος ότι με τέτοιες προσεγγίσεις, μεριμνώντας για αυτό που είναι σημαντικό για τους πολίτες της Ελλάδας και της "Μακεδονίας", μπορούμε να βρούμε τη λύση στη διένεξη που έχουμε με την Ελλάδα», ανέφερε ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ.

Σημείωσε δε ότι οι δύο χώρες δεν πρέπει να θέτоυν κόκκινες γραμμές στις διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας και υπεραμύνθηκε των θεμάτων σχετικά με την εθνική ταυτότητα.

«Δεν πρέπει να βάζουμε κόκκινες γραμμές αν θέλουμε να βρούμε λύση. Πρέπει να φροντίζουμε ο ένας για τον άλλον, για να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια και των δύο λαών, των δύο χωρών και των δύο εθνών και, σε κάθε περίπτωση, να διαφυλάξουμε αυτό που σημαίνει συναίσθημα και αυτό είναι η ταυτότητα. Η ταυτότητα είναι συναίσθημα, κανείς δεν μπορεί να κάνει διαπραγματεύσεις και παζάρια γι' αυτήν. Εγώ πιστεύω ότι, σε αυτό το πνεύμα, προσεγγίζοντας προσεκτικά τους εταίρους με τους οποίους διαπραγματευόμαστε, θα βρούμε λύση» ανέφερε.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Ζόραν Ζάεφ πρότεινε να ανοιχτεί και το Σύνταγμα της Ελλάδας σχετικά με το πως μεριμνά η Ελλάδα για τους Έλληνες εκτός Ελλάδας και την ίδια πρακτική να εφαρμόσει και η ΠΓΔΜ.

«Ταυτόχρονα ας ανοιχτεί και το Σύνταγμα της Ελλάδας και να δούμε πως αυτοί μεριμνούν για τους Έλληνες εκτός Ελλάδας. Εγώ είμαι έτοιμος, όπως αυτοί μεριμνούν για τους Έλληνες εκτός Ελλάδας, έτσι και εμείς αντιστοίχως να μεριμνούμε για τους "Μακεδόνες" εκτός "Μακεδονίας"» σημείωσε ο Ζάεφ.

Τέλος, υπογράμμισε ότι με την μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων και της εθνικής οδού που ξεκινάει από τα σύνορα της ΠΓΔΜ με την Σερβία και καταλήγει στα σύνορα με την Ελλάδα, η χώρα του κλείνει τα κεφάλαια που παραπέμπουν σε αλυτρωτισμούς.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ - ΜΠΕ