Είθε η Ανάσταση του Κυρίου να σημάνει
την αρχή για μια ζωή γεμάτη Φως και Αλήθεια. Με Υγεία, Χαρά, Αγάπη και Ευτυχία. ΜΑΚΕΔΝΟΣ.
Το ευχετήριο σκίτσο είναι από την εφημερίδα ΣΚΡΙΠ το Πάσχα του 1911, ένα αιώνα πριν, που γιορτάστηκε στις 10 Απριλίου. Και το απόσπασμα του άρθρου από το ΕΜΠΡΟΣ της ίδιας ημέρας.
«... Η Ανάστασις είναι πράγματι η ζωή. Είναι το φως και η αλήθεια και η Δικαιοσύνη και η αγάπη εν ταυτώ. Είναι το νικητήριον σάλπισμα, από το οποίον εμπνέεται πάσα ευγενής πράξις και κάθε δίκαιος αγών. Το πρώτον βήμα προς την χαράν και το πρώτον χαμόγελον προς την Άνοιξιν. Είναι ο υψηλότερος ρυθμός της μουσικής και η πτήσις προς το άκρως τέλειον και το άκρως αληθές. Η κολυμβήθρα εις την οποίαν βαπτίζεται και αναπλάσσεται η ψυχή. Η διαιώνισις της διδασκαλίας, η οποία ηκούσθη επί του όρους των Ελαιών υπό τα ρίγη του μικρού αριθμού των μαθητών και υπό τον θρουν των αργυρών φύλλων της ελαίας. Ποία διδασκαλία υπήρξεν τελειοτέρα αυτής; Και πότε υπεδειγματίσθη δια πράξεως λαμπροτέρας αυτοθυσίας, ως εκείνης, την οποίαν περικλείει το μαρτύριον του Θεανθρώπου;»
Επτά χρόνια αργότερα, το Πάσχα του 1918 ( 22 Απριλίου ) ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ έγραφε σε άρθρο του αρχισυντάκτη του Ν. Γιαννιού, για τον Χριστό: «Ο Χριστός είναι πράγματι το σημείον γύρω στο οποίον συνάπτωνται αι κραταιώτεραι φιλοσοφικαί μάχαι. Ο επαναστάτης της Ναζαρέτ απέβη πράγματι ο ακρογωνιαίος λίθος της ανθρωπότητος, «ώστε το να αποσπάση κανείς το όνομά του από τον κόσμον αυτόν θα ήτο ωσάν να τον δονήση εκ θεμελίων.» ΄Οταν έλεγε: «Εγώ νενίκηκα τον κόσμον», έλεγε την αλήθειαν. Ο λαός πλησιάζει να νικήση τον κόσμον. Η νίκη του λαού θα είναι και νίκη του μεγαλυτέρου των φίλων του, του μεγίστου των δημοκρατών ιδεολόγων. Αύριον, κυρίαρχοι οι λαοί, θα εορτάσουν την ανάστασίν των με την ανατολήν μιας νέας διεθνούς ζωής. Θάναι η ζωή που εφαντάσθη προ είκοσι αιώνων η στοργική καρδιά του ευγενεστέρου των υιών του Ανθρώπου.»
Αυτά πριν επικρατήσει η αθεϊα στον κομμουνιστικό κόσμο!
