ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ
Δείγμα
γραφής ο Βουκεφάλας
Αν
περιμέναμε ότι στη διαπραγμάτευση με
τα Σκόπια θα «τα πάρουμε όλα», έχουμε
κάνει λάθος. Οι τελευταίες δηλώσεις του
Ζόραν Ζάεφ, αλλά και οι διαδηλώσεις
στα Σκόπια, πρέπει να μας συνεφέρουν. Η
εντύπωση ότι βαίνουμε προς έναν
διπλωματικό περίπατο αρχίζει να
διαλύεται. Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Ο
Ζάεφ –το είχαμε επισημάνει– εξαπέλυσε
από την πρώτη στιγμή ανάληψης της
εξουσίας επίθεση γοητείας προς την
Αθήνα, αλλά και τη διεθνή κοινότητα.
Προέβαλε προφίλ αντι-Γκρούεφσκι,
μετριοπαθούς ηγέτη, που είναι έτοιμος,
μέσω διαλόγου και υποχωρήσεων, να κλείσει
(και) την εκκρεμότητα του ονόματος με
την Ελλάδα.
Ευρωπαίοι
και Αμερικανοί υποδέχτηκαν με ικανοποίηση
τις δηλώσεις του για συμβιβασμό με την
Ελλάδα και (κυρίως) τις χειρονομίες
«καλής θέλησης», όπως η μετονομασία του
αεροδρομίου και του αυτοκινητοδρόμου
και η αποκαθήλωση ενός από τα
αγάλματα-σύμβολα του επιθετικού
εθνικισμού του Γκρούεφσκι. Το ίδιο
και η Αθήνα. Τα «δώρα» όμως δείχνουν να
τελειώνουν. Ακόμη και αν γκρεμίσει τον
θηριώδη Βουκεφάλα στο κέντρο της πόλης,
στα ακανθώδη ζητήματα δύσκολα θα κάνει
υποχωρήσεις. Τουλάχιστον αυτές για τις
οποίες η ελληνική πλευρά δηλώνει πως
αν δεν γίνουν «δεν θα υπάρξει λύση».
Ο
Ζάεφ, ο οποίος μέχρι τώρα μας έχει
εκπλήξει ευχάριστα, δεν θα είναι ο ίδιος
όταν η διαπραγμάτευση μπει στα βαθιά
(εύρος χρήσης ονομασίας, ταυτότητα,
αλλαγή συντάγματος κ.λπ.). Τα πρώτα
μηνύματα σκλήρυνσης άρχισαν να καταφθάνουν
από τα Σκόπια, με τον ίδιο να χαρακτηρίζει
παράλογη την απαίτηση της Αθήνας για
αλλαγή του συντάγματος και τους πρώτους
πολίτες να διαδηλώνουν στους δρόμους
εναντίον της διαπραγμάτευσης. Δεν
πρέπει, εξάλλου, να ξεχνάμε ότι επί δέκα
χρόνια ο Γκρούεφσκι ψέκαζε με
«εθνομακεδονισμό» την κοινωνία, η οποία
θα πρέπει τώρα να ξεχάσει ότι ήταν, όπως
πίστευε, μακεδονική και η γλώσσα της
επίσης. Τα αγάλματα και οι μετονομασίες
ήταν διπλωματικά αναλώσιμα και η ελληνική
πλευρά έπρεπε να το γνωρίζει.
Με
τα υπόλοιπα, όμως, ο Ζάεφ δύσκολα θα
καθαρίσει. Η δική του σλαβομακεδονική,
γιατί η αλβανική δεν φλέγεται ιδιαίτερα,
κοινή γνώμη, όπως και η δική μας, θα
διεκδικήσει λόγο. Οπως είπε μια γυναίκα
στη διαδήλωση,«δεν θα τους αφήσουμε να
μας πάρουν αυτό που είμαστε». Η ώρα της
αλήθειας πλησιάζει και σύντομα θα φανεί
εάν και οι δύο πλευρές είναι αποφασισμένες
να φτάσουν, έστω πληγωμένες, ώς το τέλος.
ΠΗΓΗ:
Εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 2 Μαρτίου
2018
