Μέχρι το τέλος του 331 π. Χ., ο
Μέγας Αλέξανδρος, συνεχίζοντας την κατάκτηση και κατάλυση του περσικού κράτους, φθάνει στη
Βαβυλώνα, (την παλιά πρωτεύουσα των Χαλδαίων με το παλάτι του Ναβουχοδονόσορα και τους κρεμαστούς κήπους της Σεμιράμιδος) και στα
Σούσα (πρωτεύουσα του περσικού κράτους). Τα Σούσα παραδόθηκαν εκούσια στον Αλέξανδρο, που βρήκε εκεί πολλά από τα λάφυρα που είχαν πάρει οι Πέρσες από τις κατακτήσεις τους στην Ελλάδα. Η κυριαρχία των Μακεδόνων στα Σούσα, «ξέπλυνε» την ντροπή της τόσο υποτιμητικής για τους Έλληνες, Ανταλκιδείου Ειρήνης, που είχε συνάψει εκεί, 55 χρόνια πριν, ο Σπαρτιάτης ναύαρχος Ανταλκίδας με τον Μεγάλο Πέρση βασιλιά. Η Ανταλκίδειος ειρήνη ήταν η έκβαση του Κορινθιακού πολέμου, που σηματοδότησε το τέλος του. Οι Σπαρτιάτες εξαντλημένοι από τον πόλεμο με τους Αθηναίους, τους Θηβαίους, τους Ευβοείς και τους λοιπούς Έλληνες έστειλαν, τον Ανταλκίδα, να υπογράψει ειρήνη με τους Πέρσες του Αρταξέρξη Β'. Οι όροι αυτής της ειρήνης ήταν να κρατήσει η Περσική Αυτοκρατορία, που είχε υποστηρίξει τις υπόλοιπες πόλεις εναντίον της Σπάρτης, τις πόλεις των Μικρασιατικών παραλίων και η Αθήνα τις κληρουχίες της στη Λήμνο, την Ίμβρο και τη Σκύρο. Στη φωτογραφία η διθυραμβική είσοδος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Βαβυλώνα. Πίνακας του Charles Le Brun, 1665, Μουσείο Λούβρου, Παρίσι. Από το τεύχος του Νίκου Μέρτζου
«Ζει και βασιλεύει», έκδοση της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.
