13 ΙΟΥΛΙΟΥ 1878

Υπογράφεται η Συνθήκη του Βερολίνου που δημιουργεί την αυτόνομη Βουλγαρική ηγεμονία, υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, ανατρέποντας τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου. “Στην κυριαρχία των Τούρκων απέμεναν ακόμη περιοχές με πολυάριθμο μη τουρκικό πληθυσμό (Νότια Βουλγαρία, Μακεδονία, Αλβανία, Θεσσαλία, νησιά του Αιγαίου). Η Βοσνία και η Ερζεγοβίνη κατέχονταν στρατιωτικά από την Αυστρουγγαρία. Το συνέδριο του Βερολίνου, κόβοντας σε καινούρια μέτρα το χάρτη της Βαλκανικής Χερσονήσου, δημιούργησε πολλές αφορμές, για να ξεσπάσουν καινούριες συγκρούσεις στην περιοχή αυτή και γενικά για να οξυνθεί η διεθνής κατάσταση. Και μετά την απελευθέρωσή τους οι βαλκανικές χώρες ήταν στίβος του ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων που επενέβαιναν στις εσωτερικές τους υποθέσεις και επηρέαζαν ενεργά την εξωτερική τους πολιτική. Ετσι, τα Βαλκάνια έγιναν η «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης».” ( Από το blog “Ο Ερευνητής της Βέροιας” )