10 ΙΟΥΛΙΟΥ 1966

Συλλαλητήριο σιτοπαραγωγών στη Θεσσαλονίκη καταλήγει σε αιματηρή σύγκρουσή τους με τη Χωροφυλακή. 200 τραυματίες, μεταξύ των οποίων 72 αξιωματικοί και άνδρες της Χωροφυλακής. Ας παρακολουθήσουμε τα γεγονότα από τα δημοσιεύματα της φιλοκυβερνητικής τότε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της αντιπολιτευόμενης ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Κυβέρνηση Στεφανόπουλου, η λεγομένη και των Αποστατών.
Όπως έγραφε η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ την Κυριακή 10 Ιουλίου: " Όλαι αι εθνικαί οδοί της κεντρικής και ανατολικής Μακεδονίας, της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδος, θα κατακλυσθούν σήμερον από δεκάδας χιλιάδας σιτοπαραγωγών, εις μίαν ειρηνικήν εκδήλωσιν διαμαρτυρίας, δια τα σιτικά “μέτρα” της κυβερνήσεως." Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθησαν όπως αναμενόταν, δηλαδή ειρηνικά. Τα φύλλα της Τρίτης μιλούσαν για “δραματικό δεκάωρο βίας και αίματος” που έζησε την Κυριακή η Θεσσαλονίκη. Έγραφε η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ: "Ένα νέον Κιλελέρ εγνώρισε την Κυριακήν η Θεσσαλονίκη. Άφθονον αίμα αγροτών έβαψε την άσφαλτο των εισόδων της πόλεως, αι οποίαι μετεβλήθησαν εις πεδία βιαίων συγκρούσεων. Σπονδήν όμως αίματος προσέφερον και τα αστυνομικά όργανα τα οποία ετέθησαν υπό της κυβερνήσεως αντιμέτωπα του αγροτικού κόσμου." Η κυβέρνηση μιλούσε περί “παρεισφρήσεως γνωστών κομμουνιστικών στοιχείων” και ο τότε υπουργός Δημοσίας Τάξεως Αποστολάκος, ο αποκαλούμενος και... “μπέρτας” από την μπέρτα που φορούσε στον ώμο, μιλούσε περί... καταλήψεως της Θεσσαλονίκης!
Την κυβερνητική θέση υποστήριζε η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Με τίτλο ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΝ ΔΕΚΑΩΡΟΝ ΤΑΡΑΧΩΝ, ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΜΑΤΟΣ, τόνιζε ότι “υπερεξήκοντα τραυματίαι από πέτρες, σίδερα, μπουλντόζες, δακρυγόνα και σφαίρας”. Περιγράφοντας τα γεγονότα έγραφε:  "Η δεκάωρος αιματηρά παράκρουσις εξεδηλώθη ενωρίς το πρωί της Κυριακής, όταν περισσότεροι των τεσσάρων χιλιάδων αγροτών, εις δύο μηχανοκινήτους φάλαγγας, συνολικής δυνάμεως 800 τρακτέρ, παρεβίασαν την συμφωνίαν ειρηνικής εκδηλώσεως εκτός της πόλεως και επεχείρησαν να εισελάσουν από την ανατολικήν και την δυτικήν πλευράν της Θεσσαλονίκης, προφανώς, δια να συνενωθούν εις το κέντρον της πόλεως." Ο αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου Γ. Παπανδρέου με δηλώσεις του απέδωσε τις ευθύνες για το αιματοκύλισμα στην κυβέρνηση Στεφανόπουλου και στα στηρίζοντα αυτήν κόμματα ( ΕΡΕ, Προοδευτικοί ). Διεπίστωνε μάλιστα ότι:  "Η τακτική της κυβερνήσεως αποβλέπει εις καταπτόησιν του ελληνικού λαού δια να τον εμποδίση να διεκδικήση τα πολιτικά και τα κοινωνικά του δικαιώματα, ισχυριζομένη μάλιστα ότι αι λαϊκαί εκδηλώσεις είναι έργον του κομμουνισμού."  
 Τις κατηγορίες κατά των κομμουνιστών υποστήριζε και η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, πού έγραφε σε κύριο άρθρο:  "Βαρεία είναι η ευθύνη της άκρας αριστεράς, δια την οποίαν αψευδή στοιχεία αποδεικνύουν, ότι επεδίωξε, βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου, το προχθεσινόν αιματοκύλισμα. Αλλ΄ ακόμη βαρυτέρα είναι η ευθύνη των άλλων κομμάτων, τα οποία, ενώ ούτε επιθυμούν την εκτροπήν, ούτε συμφέρον έχουν να την επιζητούν, προσέφεραν εις την άκραν αριστεράν, η οποία και εκ δόγματος, και δια λόγους τακτικής, την επιζητεί – την ευκαιρίαν να ρίψη δια μίαν ακόμη φοράν, Έλληνας εναντίον Ελλήνων."
Στα επεισόδια συνελήφθησαν 104 αγρότες, οι οποίοι παραπέμφθηκαν στον εισαγγελέα με τις κατηγορίες της στάσεως, αντιστάσεως, επικινδύνων βλαβών και ένας για απόπειρα φόνου. Την ίδια εβδομάδα η Ένωση Κέντρου ετοίμαζε εκδηλώσεις για την επέτειο της 15ης Ιουλίου 1965. Να προσθέσουμε ότι συγκεντρώσεις αγροτών πραγματοποιήθηκαν την ίδια μέρα και σε άλλες πόλεις. Αυτά τα γεγονότα, δυστυχώς, και πολλά άλλα που ακολούθησαν ή είχαν προηγηθεί, έφεραν μετά από εννέα μήνες την επέμβαση των συνταγματαρχών της χούντας της 21ης Απριλίου... Στις φωτογραφίες τα πρωτοσέλιδα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, την Τρίτη 12 Ιουλίου 1966.