27 ΙΟΥΝΙΟΥ 1913

Η 7η και η 6η ελληνική μεραρχία, μετά ολοήμερη αιματηρότατη μάχη, την προηγουμένη, στη Βετρίνα (απώλειες 39 νεκροί – 209 τραυματίες) κατέλαβαν το Σιδηρόκαστρο (τότε Δεμίρ – Ισάρ), όπου είχαν καταφύγει οι βουλγαρικές δυνάμεις, μετά την ήττα τους στο Κιλκίς. Δεν είχαν ξεχάσει όμως την εκδικητική τους μανία. Έσφαξαν τον μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Κωνσταντίνο, δύο ιερείς, 100 προκρίτους και πολλά γυναικόπαιδα.

Την ίδια μέρα, 27 Ιουνίου, τρία ελληνικά πολεμικά πλοία κατελάμβαναν την Καβάλα, την οποία είχε αποκλείσει ασφυκτικά ο ναύαρχος Κουντουριώτης από τις 23 Ιουνίου. Στρατιωτικός διοικητής της Καβάλας διορίζεται ο πλωτάρχης Κριεζής. Η κατάληψη της Καβάλας αποτελεί “εθνικό θρίαμβο” γιατί οι Βούλγαροι επεδίωκαν να καταλάβουν οπωσδήποτε την πόλη για να αποκτήσουν την περίφημη “έξοδό τους στο Αιγαίο”.
Στο ΕΜΠΡΟΣ της 28ης διαβάζουμε την είδηση: < Περί την μεσημβρίαν χθές ανεκοινώθη η χαρμόσυνος είδησις περί της καταλήψεως της Καβάλλας δια του εξής τηλεγραφήματος του ναυάρχου κ. Κουντουριώτου: “Καβάλλα κατελήφθη εν ονόματι Βασιλέως. Εν λιμένι ορμούσι ΠΑΝΘΗΡ, ΙΕΡΑΞ και ΔΟΞΑ. Λαός πανηγυρίζει.” Συμπληρωματικά τηλεγραφήματα εκ Καβάλλας αναγγέλλουσιν ότι ο ελληνικώτατος πληθυσμός της πόλεως, άμα τη προσεγγίσει των τριών Ελληνικών πολεμικών σκαφών κατέκλυσε την παραλίαν και με δάκρυα ενηγκαλίζετο τους ναύτας και αξιωματικούς, οι οποίοι επάτων εις το ελεύθερον πλέον έδαφος της πόλεώς των. Η είδησις από πρωίας γνωσθείσα εν Αθήναις προεκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού. Περί την μεσημβρίαν οι κώδωνες των εκκλησιών ήρχισαν σημαίνοντες χαρμοσύνως και εις τον αέρα συνεχείς πυροβολισμοί εξήγγελλον την χαρμόσυνον είδησιν μέχρι του άκρου των συνοικιών. Την νύκτα η πόλις εφωταγωγήθη. Τα τόξα της οδού Σταδίου και των δύο πλατειών ηνάφθησαν, άπειρον δε πλήθος κόσμου διεχύθη ανά τας οδούς μέχρι βαθείας νυκτός.> Και μια λίγο... ανατριχιαστική είδηση σχετικά με την Καβάλα, από τη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, φύλλο 30ής Ιουνίου: <Μετεφέρθησαν χθες μετά μεσημβρίαν ενταύθα (Θεσσαλονίκη) εκ Καβάλλας 170 κομιτατζήδες Βούλγαροι, μεταξύ των οποίων διεκρίνοντο και τρεις ιερείς με όψιν αγριολύκων. Επί των αιμοχαρών τούτων θηρίων ευρέθησαν κεκομμένα δάκτυλα γυναικών μετά δακτυλίων και αυτιά με σκουλαρίκια!>
Στο μεταξύ στις 27 Ιουνίου 1913 η Ρουμανία, θέλοντας να επωφεληθεί από την επικείμενη ήττα του βουλγαρικού στρατού, εισήλθε στον πόλεμο στο πλευρό της Ελλάδας και της Σερβίας. Το ίδιο έπραξε και η Τουρκία, προκειμένου να ανακαταλάβει μέρος των χαμένων εδαφών της.
Στη φωτογραφία η 1η σελίδα του ΣΚΡΙΠ, της 28ης Ιουνίου, με την αναγγελία της καταλήψεως της Καβάλας και της Στρώμνιτσας.