Δυναμική
επίλυσης για το Σκοπιανό
ΟΙ
ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, Η ΠΡΟΘΕΣΗ ΤΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΖΑΕΤΣ
ΓΙΑ
ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ «ΚΕΝΤΡΙΚΗ
ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»
Του
Κ.Ι. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
Ενισχύεται
σε Αθήνα και Σκόπια η αισιοδοξία ότι
σύντομα, μέσα στο 2018, η υπόθεση της
συμφωνίας σε ένα κοινά αποδεκτό όνομα
με την ΠΓΔΜ μπορεί να οδηγηθεί σε αίσιο
τέλος. Η σχετική προσπάθεια καταβάλλεται
με στόχο μια οριστική λύση του προβλήματος
πριν από την επόμενη Σύνοδο Κορυφής,
τον Ιούλιο του 2018, ώστε να εγκριθεί εκεί
ομοφώνως η ένταξη της ΠΓΔΜ στη Συμμαχία,
την οποία ζητούν οι ΗΠΑ με αμείωτη
επιμονή από το 2008.
Στις
11 Δεκεμβρίου, στις Βρυξέλλες, ο
διαμεσολαβητής του ΟΗΕ, Αμερικανός
Μάθιου Νίμιτς, θα έχει συνομιλίες
για το «όνομα» με τον πρέσβη ε.τ. Αδαμάντιο
Βασιλάκη και τον κ. Ναουμόφσκι
από την πλευρά των Σκοπιών. Σε διαρκή
επαφή με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο κ. Νίμιτς
υποστηρίζει απόλυτα την άποψη της
Ουάσινγκτον, ότι τυχόν αλλαγή συνόρων
στα Βαλκάνια θα ήταν μια «επικίνδυνη»
εξέλιξη και ότι η συμφωνία μεταξύ Αθήνας
και Σκοπιών για το «όνομα» είναι σήμερα
«το κλειδί για τη σταθερότητα στην
περιοχή».
ΤΙ
ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ
Στα
παρασκήνια «δοκιμάζονται» πάλι ονομασίες,
που προτάθηκαν μεν παλαιότερα, αλλά δεν
έφεραν συμφωνία. Κατ’ αρχάς, επανέρχεται
η παλαιότερη πρόταση του κ. Αντώνη
Σαμαρά για «Κεντρική Βαλκανική
Δημοκρατία», η οποία προσφέρει μια
ονομασία χωρίς «μακεδονισμό» και
αποκλείει τη συνέχεια του σκοπιανού
αλυτρωτισμού.
Αυτό
θα ήταν βεβαίως αποδεκτό σήμερα από την
ελληνική πλευρά, ενώ ικανοποιεί και τη
γειτονική Βουλγαρία, που, ως γνωστόν,
διαφωνεί με τον «γεωγραφικό προσδιορισμό»
ενός ονόματος όπως το «Δημοκρατία της
Βόρειας Μακεδονίας», που είχε συζητηθεί
επί πρωθυπουργίας Γ.Α. Παπανδρέου.
Υπάρχει ακόμα στο τραπέζι η πρόταση για
«Σλαβομακεδονία», που είχε κάνει ο
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τη δεκαετία
του ’90 στον Κ. Γκλιγκόροφ, ο οποίος
την είχε αντιμετωπίσει θετικά, αλλά
είχε συναντήσει σφοδρές αντιδράσεις
στο Κοινοβούλιο των Σκοπιών.
Υπάρχουν
όμως και άλλα ζητήματα που απαιτούν
«κοινή αντίληψη»: Το θέμα της «μακεδονικής»
εθνικής ταυτότητας και της γλώσσας,
αλλά και η αποσαφήνιση του πώς νοείται
το «erga omnes» (έναντι παντός
τρίτου), αν θα είναι δηλαδή ή όχι μόνο
για διεθνή διπλωματική χρήση. Θετικό
θεωρείται, πάντως, στα παρασκήνια το
ότι ο διάδοχος του εθνικιστή Γκρουέφσκι,
ο κ. Ζόραν Ζάεφ, συμφωνεί πως
στις διαπραγματεύσεις πρέπει να
παραμεριστούν όλα τα στοιχεία της
αδιαλλαξίας των Σκοπίων, που στις 12
Σεπτεμβρίου 2008 οδήγησαν τον Ελληνα τότε
πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, στο
«βέτο» του Βουκουρεστίου.
«ΑΓΚΑΛΙΑ»
ΜΕ ΤΟ ΝΑΤΟ, ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΤΗΝ Ε. Ε.
ΣΤΑ
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΑ παρασκήνια στην Αθήνα
τονίζεται ότι το ενδιαφέρον της Ευρωπαϊκής
Ενωσης για μελλοντική ένταξη των Σκοπίων
στην Ε.Ε. δεν έχει πολιτικό «βάθος».
Είναι πολύ νωρίς για να εμπλακεί η Ενωση
με ζητήματα διεύρυνσής της. Ετσι, μόνο
για τυπικούς λόγους παραμένει στη
ρητορική της αυτή η προοπτική.
Η
επιτάχυνση των εξελίξεων στην υπόθεση
του «ονόματος» συνδέεται αποκλειστικά
με το αληθινό ενδιαφέρον της Ουάσινγκτον
και του ΝΑΤΟ για πλήρη «κάλυψη» αυτής
της περιοχής. Σήμερα, δε, η Ουάσινγκτον
υπολογίζει στην υπόθεση των Σκοπιών
και το γεγονός ότι οι σχέσεις της Τουρκίας
με το ΝΑΤΟ εξελίσσονται αρνητικά: Αν το
καθεστώς του «θυμωμένου» Ερντογάν θέλει
να προκαλέσει «διαζύγιο» με τη Συμμαχία,
τότε υποθέσεις όπως αυτή της συμμετοχής
της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ πρέπει να κλείσουν
ταχέως.
Στο
ζήτημα των συνομιλιών Αθήνας-Σκοπίων
υπάρχουν σήμερα στοιχεία που δημιουργούν
ένα όντως «νέο» κλίμα: Αντίθετα με ό,τι
συνέβαινε το 2007-8, ούτε η ελληνική πλευρά
έχει απέναντι της τις προκλητικές
συμπεριφορές των Σκοπίων, που προκαλούσαν
τον θυμό της κυβέρνησης Κ. Καραμανλή,
ούτε και υπάρχει ζήτημα κάποιας «κόντρας»
Αθήνας - Ουάσινγκτον για την ασκούμενη
εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.
Η
κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν βρίσκεται
«απέναντι» σε καμία από τις πολιτικές
που προκρίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες.
Και για τα Βαλκάνια, η κυβέρνηση της
Ριζοσπαστικής Αριστεράς συμφωνεί
απόλυτα με την αμερικανική άποψη για
«σταθερότητα» και «ΝΑΤΟϊκή κάλυψη»
όλου του βαλκανικού χώρου.
Η
τακτοποίηση της υπόθεσης των Σκοπίων
συνδυάζεται και με τον σχεδιασμό της
αμερικανικής «ομπρέλας» στην ελληνική
Θράκη σε συμφωνία με την Αθήνα.
ΠΗΓΗ:
Εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 25 Νοεμβρίου
2017
