Προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές
Δικαστήριο της Χάγης κατά της ΠΓΔΜ
Η εφημερίδα «δημοκρατία» δημοσιεύει στο σημερινό της φύλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο του πρέσβη επί τιμή κ. Αλεξάνδρου Π. Μάλλια*, με τίτλο «Προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της ΠΓΔΜ». Λόγω ακριβώς του ενδιαφέροντός του το αναδημοσιεύουμε.
«Ο κ. Αλέξανδρος Τάρκας αναφέρθηκε στο άρθρο του της 3ης Αυγούστου 2011 στη δημοσιοποιημένη πρόταση μου για κατάθεση προσφυγής της Ελλάδος ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης κατά της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Η πρόσφατη τοποθέτηση στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία-πρόκληση. Η ενέργεια αυτή έγινε παρότι προηγήθηκαν εννέα συναντήσεις του κ. πρωθυπουργού με τον Σλαβομακεδόνα αναχρονιστή εθνικιστή ομόλογο του κ. Γκρούεφσκι μέσα σε 20 μήνες.
Αν ερμηνεύω ορθά τις επίσημες ανακοινώσεις στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμυνας της Βουλής, οι συναντήσεις αυτές γίνονται «για να οικοδομηθεί κλίμα εμπιστοσύνης» και όχι διά λόγους δημοσίων σχέσεων.
Εαν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε ποια είναι η προστιθέμενη αξία της δέκατης συνάντησης στις Βρυξέλλες, λίγες μόνο ημέρες μετά τη γελοία και προκλητική αυτή ενέργεια της κυβέρνησης των Σκοπίων;
Εάν είχε δρομολογηθεί αμφίδρομη διαδικασία εμπέδωσης εμπιστοσύνης, δεν θα έπρεπε ο κ. Γκρούεφσκι να είχε ήδη αντιληφθεί ότι δεν 0α μένουν αναπάντητες πράξεις που εκτός της ιστορικής και πολιτισμικής διάστασης αποτελούν ακόμη μια απόδειξη ότι αδιαφορεί για την οικοδόμηση σχέσεων καλής γειτονίας με την Ελλάδα; Η άμεση προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης -δεν πρόκειται πλέον περί «ανταγωγής», την οποία πρέπει να χαρακτηρίζει η συνάφεια- επιβάλλεται μεταξύ άλλων και για τους εξής λόγους:
Επίκειται η έκδοση της απόφασης του ΔΔΧ για την προσφυγή των Σκοπίων. Εάν το περιεχόμενο της είναι θετικό για τα Σκόπια, τότε η Ελλάδα θα έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου διπλωματική και πολιτική ήττα. Και μάλιστα από τον θεσμό που αποτέλεσε συνεχώς από το 1974 έως σήμερα για την Ελλάδα και τη δική μας γενιά διπλωματών, στρατιωτικών, δημοσιογράφων τη σταθερή βάση και πλαίσιο αντιμετώπισης-επίλυοης του ζητήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία. Είμαστε «η γενιά της Χάγης». Οι επιπτώσεις μιας δυσμενούς απόφασης για
τα συμφέροντα μας επί της προσφυγής της ΠΓΔΜ θα υπερβαίνουν το αντικείμενο της.
Εάν η απόφαση είναι ή μπορεί να ερμηνευτεί ως θετική για την Ελλάδα, θα ισχύσει και στην περίπτωση αυτή το γνωστό «η νίκη έχει πολλούς πατέρες, ενώ η ήττα έναν». Ομως. η προσπάθεια αντιμετώπισης μιας ενδεχόμενης δυσμενούς εξέλιξης με επικοινωνιακή καταιγίδα απλά θα έχει τα
αντίθετα των αναμενόμενων αποτελέσματα.
Η προσφυγή μας εδώ και τώρα στη Χάγη μά; παρέχει τον χρήσιμο και απολύτως αναγκαίο πολιτικό χρόνο να εξισορροπήσουμε τις επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης αρνητικής για την Ελλάδα απόφασης στην προσφυγή των Σκοπίων. Βεβαίως η ιδανική συνθήκη για την Ελλάδαθα ήταν να είχε προηγηθεί η δική της προσφυγή πριν από τη Συνάντηση Κορυφής του Ν ΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Ή τουλάχιστον πριν από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου τον περασμένο Μάρτιο. Και στις δύο περιπτοκιεις είχα την ευκαιρία να υποβάλω συγκεκριμένες προτάσεις.
Το υπουργείο Εξωτερικών έχει μόνιμα αναρτημένο στην ιστοσελίδα του ένα βασικό πόνημα με τίτλο «Το ζήτημα του ονόματος της ΠΓΔΜ». Που καταγράφει την επίσημη θέση της Ελλάδος. Στο
κείμενο αυτό γίνεται αναλυτική -όχι όμως εξαντλητική- καταγραφή των πράξεων και παραλείψεων της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που συνιστούν συιπηματικές παραβιάσεις του γράμματος και του πνεύματος συγκεκριμένων άρθρων Ενδιάμεσης Συμφωνίας (ενδεικτικά αναφέρω τα άρθρα 2,3,4,7,6.11).
Δεν αρκούν αυτές οι επίσημες θέσεις του υπουργείου Εξωτερικών για να αποτελέσουν τη βάση της ελληνικής προσφυγής;
Για να πετύχουμε τον στόχο μας χρειάζονται εδώ και τώρα θάρρος,αποφασιστικότητα και πολιτική απόφαση. Οχι φοβικά σύνδρομα που αυτοσυντηρούνται δυστυχώς με διαχρονικές νομικίστικες προφάσεις.»
* Ό κ. Αλέξανδρος Μάλλιας είναι ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Πρώτος επικεφαλής της Ελληνικής Διπλωματικής Αποστολής (Γραφείο Συνδέσμου) στα Σκόπια 1995-1999. Διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδος στην Αλβανία (1999-2000), διευθυντής Βαλκανικών Υποθέσεων 2000-2005. Με απόφαση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβότη τοποθετήθηκε πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσινγκτον (2005-2009).
Δικαστήριο της Χάγης κατά της ΠΓΔΜ
Η εφημερίδα «δημοκρατία» δημοσιεύει στο σημερινό της φύλλο ένα ενδιαφέρον άρθρο του πρέσβη επί τιμή κ. Αλεξάνδρου Π. Μάλλια*, με τίτλο «Προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης κατά της ΠΓΔΜ». Λόγω ακριβώς του ενδιαφέροντός του το αναδημοσιεύουμε.
«Ο κ. Αλέξανδρος Τάρκας αναφέρθηκε στο άρθρο του της 3ης Αυγούστου 2011 στη δημοσιοποιημένη πρόταση μου για κατάθεση προσφυγής της Ελλάδος ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης κατά της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας.
Η πρόσφατη τοποθέτηση στην κεντρική πλατεία των Σκοπίων του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία-πρόκληση. Η ενέργεια αυτή έγινε παρότι προηγήθηκαν εννέα συναντήσεις του κ. πρωθυπουργού με τον Σλαβομακεδόνα αναχρονιστή εθνικιστή ομόλογο του κ. Γκρούεφσκι μέσα σε 20 μήνες.
Αν ερμηνεύω ορθά τις επίσημες ανακοινώσεις στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Αμυνας της Βουλής, οι συναντήσεις αυτές γίνονται «για να οικοδομηθεί κλίμα εμπιστοσύνης» και όχι διά λόγους δημοσίων σχέσεων.
Εαν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε ποια είναι η προστιθέμενη αξία της δέκατης συνάντησης στις Βρυξέλλες, λίγες μόνο ημέρες μετά τη γελοία και προκλητική αυτή ενέργεια της κυβέρνησης των Σκοπίων;
Εάν είχε δρομολογηθεί αμφίδρομη διαδικασία εμπέδωσης εμπιστοσύνης, δεν θα έπρεπε ο κ. Γκρούεφσκι να είχε ήδη αντιληφθεί ότι δεν 0α μένουν αναπάντητες πράξεις που εκτός της ιστορικής και πολιτισμικής διάστασης αποτελούν ακόμη μια απόδειξη ότι αδιαφορεί για την οικοδόμηση σχέσεων καλής γειτονίας με την Ελλάδα; Η άμεση προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης -δεν πρόκειται πλέον περί «ανταγωγής», την οποία πρέπει να χαρακτηρίζει η συνάφεια- επιβάλλεται μεταξύ άλλων και για τους εξής λόγους:
Επίκειται η έκδοση της απόφασης του ΔΔΧ για την προσφυγή των Σκοπίων. Εάν το περιεχόμενο της είναι θετικό για τα Σκόπια, τότε η Ελλάδα θα έχει υποστεί μια άνευ προηγουμένου διπλωματική και πολιτική ήττα. Και μάλιστα από τον θεσμό που αποτέλεσε συνεχώς από το 1974 έως σήμερα για την Ελλάδα και τη δική μας γενιά διπλωματών, στρατιωτικών, δημοσιογράφων τη σταθερή βάση και πλαίσιο αντιμετώπισης-επίλυοης του ζητήματος της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία. Είμαστε «η γενιά της Χάγης». Οι επιπτώσεις μιας δυσμενούς απόφασης για
τα συμφέροντα μας επί της προσφυγής της ΠΓΔΜ θα υπερβαίνουν το αντικείμενο της.
Εάν η απόφαση είναι ή μπορεί να ερμηνευτεί ως θετική για την Ελλάδα, θα ισχύσει και στην περίπτωση αυτή το γνωστό «η νίκη έχει πολλούς πατέρες, ενώ η ήττα έναν». Ομως. η προσπάθεια αντιμετώπισης μιας ενδεχόμενης δυσμενούς εξέλιξης με επικοινωνιακή καταιγίδα απλά θα έχει τα
αντίθετα των αναμενόμενων αποτελέσματα.
Η προσφυγή μας εδώ και τώρα στη Χάγη μά; παρέχει τον χρήσιμο και απολύτως αναγκαίο πολιτικό χρόνο να εξισορροπήσουμε τις επιπτώσεις μιας ενδεχόμενης αρνητικής για την Ελλάδα απόφασης στην προσφυγή των Σκοπίων. Βεβαίως η ιδανική συνθήκη για την Ελλάδαθα ήταν να είχε προηγηθεί η δική της προσφυγή πριν από τη Συνάντηση Κορυφής του Ν ΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Ή τουλάχιστον πριν από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου τον περασμένο Μάρτιο. Και στις δύο περιπτοκιεις είχα την ευκαιρία να υποβάλω συγκεκριμένες προτάσεις.
Το υπουργείο Εξωτερικών έχει μόνιμα αναρτημένο στην ιστοσελίδα του ένα βασικό πόνημα με τίτλο «Το ζήτημα του ονόματος της ΠΓΔΜ». Που καταγράφει την επίσημη θέση της Ελλάδος. Στο
κείμενο αυτό γίνεται αναλυτική -όχι όμως εξαντλητική- καταγραφή των πράξεων και παραλείψεων της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, που συνιστούν συιπηματικές παραβιάσεις του γράμματος και του πνεύματος συγκεκριμένων άρθρων Ενδιάμεσης Συμφωνίας (ενδεικτικά αναφέρω τα άρθρα 2,3,4,7,6.11).
Δεν αρκούν αυτές οι επίσημες θέσεις του υπουργείου Εξωτερικών για να αποτελέσουν τη βάση της ελληνικής προσφυγής;
Για να πετύχουμε τον στόχο μας χρειάζονται εδώ και τώρα θάρρος,αποφασιστικότητα και πολιτική απόφαση. Οχι φοβικά σύνδρομα που αυτοσυντηρούνται δυστυχώς με διαχρονικές νομικίστικες προφάσεις.»
* Ό κ. Αλέξανδρος Μάλλιας είναι ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Πρώτος επικεφαλής της Ελληνικής Διπλωματικής Αποστολής (Γραφείο Συνδέσμου) στα Σκόπια 1995-1999. Διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδος στην Αλβανία (1999-2000), διευθυντής Βαλκανικών Υποθέσεων 2000-2005. Με απόφαση του πρώην υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβότη τοποθετήθηκε πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσινγκτον (2005-2009).
