Αρχίζουν στη Θεσσαλονίκη οι εργασίες της Δ΄ Βαλκανικής Διάσκεψης, με πρόεδρο τον Α. Παπαναστασίου και παρατηρητές της Κοινωνίας των Εθνών (ο τότε ΟΗΕ) και άλλων διεθνών οργανισμών. Οι εργασίες διεξήχθησαν στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου και αντιπροσωπεύτηκαν όλες οι βαλκανικές χώρες και η Τουρκία. Παραβρέθηκαν ο υπουργός Εξωτερικών Μάξιμος, ο Γενικός Διοικητής Μακεδονίας, ο διοικητής του Γ΄ Σώματος Στρατού κ. α.
Στο ΝΕΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ της 6ης Νοεμβρίου, διαβάζουμε στο σχετικό ρεπορτάζ και τα εξής: «Μετά το λόγο του Παπαναστάση, που «χαιρέτισε» τη Διάσκεψη μίλησε ο Μάξιμος, που χαρακτήρισε τους αντιπροσώπους σαν «στρατιώτες μιας ωραίας ιδέας» και τόνισε ότι στο έργο τους θα βρουν δυσχέρειες και εξήρε τη σημασία των «διεθνών πράξεων» της Ελλάδας «για τη στερέωση της ειρήνης» (υπονοώντας την πολεμική συμμαχία της με την Τουρκία και τη συμμετοχή της στις διαβαλκανικές πολεμικές ζυμώσεις). [...] Οι αρχές φοβούμενες αποδοκιμασία της Διάσκεψης πήραν εξαιρετικά μέτρα. Όλα τα γύρω από το Πανεπιστήμιο μέρη κατελήφθησαν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις και χαφιέδες. Επίσης στα κεντρικά σημεία της πόλης τοποθετήθηκαν αστυνομικές περίπολοι και περιφέρονταν έφιππη χωροφυλακή. Κατελήφθη το Ενωτικό Εργατικό Κέντρο από το πρωί για να ματαιωθεί η διάλεξη για την επέτειο της· Οχτωβριανής επανάστασης. Ενεργήθηκαν περί τις 10 συλλήψεις εργατών, που κρατήθηκαν ως το βράδυ.»
Στη φωτογραφία η 4η σελίδα της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, με κορυφαία είδηση τη Διάσκεψη.
Τρεις μήνες αργότερα, στις 9 Φεβρουαρίου 1934, υπογράφεται στην Αθήνα το Βαλκανικό Σύμφωνο, μεταξύ Ελλάδος, Ρουμανίας, Τουρκίας και Γιουγκοσλαβίας. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος , όμως, δεν συμφωνεί.
