ΙΟΥΛΙΟΣ 332 π. Χ.

Ο Μέγας Αλέξανδρος, αφού έχει κατακτήσει τη Συρία και τη Φοινίκη, επιδιώκει να αποδυναμώσει τους Πέρσες από τις ναυτικές τους βάσεις στη Μεσόγειο και ιδίως την Τύρο. Η Τύρος ήταν περίφημη και ισχυρή πόλη της Φοινίκης. Το ναυτικό της ήταν το πιο παράτολμο, που επιχείρησε και τον πρώτο περίπλου της Αφρικής, αλλά και το πιο αξιόμαχο και αποτελούσε την ομάδα κρούσης του Περσικού Ναυτικού. Η “απόρθητη” αυτή πόλη ήταν κτισμένη σε νησί και περιβαλλόταν από εξαιρετικά οχυρά τείχη.
Για την πολιορκία της ο Αλέξανδρος κατασκεύασε πολιορκητικές μηχανές, που ήταν πύργοι, ψηλότεροι από τα τείχη της πόλης και μώλο από χώματα, μπροστά από τα τείχη. Η άλωση έγινε από τη θάλασσα και ο Αλέξανδρος ήταν απ΄ τους πρώτους που μπήκαν στην πόλη. Η πολιορκία κράτησε οκτώ μήνες. Συναρπαστική είναι η περιγραφή της άλωσης της Τύρου, από τον Αρριανό. Τη λεπτομερή αυτή περιγραφή μπορεί να απολαύσει κανείς στο περιφημότερο έργο του Αρριανού ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ, που έχουν κυκλοφορήσει οι εκδόσεις Γεωργιάδη, για πρώτη φορά στη σειρά ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, σειρά που διαθέτει ο Μακεδνός. Κατά τον Αρριανό, λοιπόν, ο Αλέξανδρος τόνισε στους επιτελείς του ότι ήταν απαραίτητη η άλωση της Τύρου, διότι έτσι θα αποδυναμωνόταν ο Περσικός στόλος, που μπορούσε ανά πάσα στιγμή να απειλήσει την Ελλάδα, ενώ αυτός θα βρισκόταν στην Ασία. Και ο Αρριανός προσθέτει: " Κάποιο θείον σημείον ενίσχυσε επιπλέον την πεποίθησίν του. Είδε εις το όνειρόν του κατ΄ εκείνην την νύκτα, ότι ενώ ο ίδιος επλησίαζε μετά του στρατεύματός του το τείχος των Τυρίων, ο Ηρακλής επρότεινε την δεξιάν χείρα του και τον υπεδέχετο, οδηγήσας αυτόν εις την πόλιν. Η εξήγησις του σημείου αυτού, κατά τον Αρίσταρχον, ήτο διότι η Τύρος θα κυριευθή μετά εντατικήν προσπάθειαν, διότι κι οι άθλοι του Ηρακλέους επετελέσθησαν μετά πολλού κόπου. Πράγματι η πολιορκία της Τύρου εφαίνετο σπουδαίον έργον."   Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Αλέξανδρος θεωρούσε τον εαυτό του απόγονο του Ηρακλή.
Ο στόλος του Αλέξανδρου ενισχύθηκε με πλοία από τη Ρόδο, ένα πενηντάκωπο από τη Μακεδονία και 120 πλοία που έστειλαν οι βασιλείς της Κύπρου, αν και ήταν σύμμαχοι των Περσών, όταν πληροφορήθηκαν την ήττα του Δαρείου στον Ισσό. Στις συγκρούσεις των δύο στόλων αναδείχθηκε και η ναυτική στρατηγική του Αλέξανδρου, αλλά και οι ικανότητες των Τυρίων, οι οποίοι πραγματοποιούσαν επιθέσεις με πυρπολικά πλοία, τα οποία πρέπει να θεωρηθούν τα πρώτα τέτοια πλοία, τα οποία αργότερα συναντάμε και στον ξεσηκωμό του 1821, με τα πυρπολικά του Κανάρη, του Μιαούλη, της Μπουμπουλίνας κ. α. Για την κατάληψη του τείχους της Τύρου ο Αρριανός γράφει: "Τότε εκεί όπου είχε ταχθεί ο Αλέξανδρος, εκυριεύθη το τείχος, αφού οι Τύριοι απεκρούσθησαν ευχερώς όταν οι Μακεδόνες εχρησιμοποίησαν δια πρώτην φοράν μίαν ανωφερή διάβασιν, η οποία παρείχεν ασφάλειαν και δεν ήτο από όλα τα μέρη απόκρημνος. Ο Άδμητος ανήλθε πρώτος εις το τείχος, αλλά ενώ προέτρεπε τους περί αυτόν να πράξουν το ίδιον, διετρυπήθη με λόγχην και εφονεύθη εκεί. Εν συνεχεία όμως, ο Αλέξανδρος εκυρίευσε το τείχος μαζί με τους εταίρους." Όσο για τις απώλειες ο Αρριανός γράφει:  "Εφονεύθησαν εκ των Τυρίων περίπου οκτώ χιλιάδες, και εκ των Μακεδόνων, κατά την προσβολήν του τείχους, ο Άδμητος, ο πρώτος κυριεύσας αυτό, αναδειχθείς γενναίος ανήρ και μαζί του είκοσι των ασπιδοφόρων. Συνολικώς κατά την διάρκειαν ολοκλήρου της πολιορκίας εφονεύθησαν περίπου τετρακόσιοι. Εις εκείνους οι οποίοι κατέφυγον εις τον ναόν του Ηρακλέους, ο Αλέξανδρος παρεχώρησεν αμνηστίαν, τους υπολοίπους όμως, κατέστησε από ελευθέρους δούλους, οι οποίοι και επωλήθησαν. Συνολικώς εκ των Τυρίων και εκ των ξένων, όσοι ηχμαλωτίσθησαν, επωλήθησαν περίπου τριάντα χιλιάδες. Ο Αλέξανδρος τότε προσέφερε θυσίαν προς τιμήν του Ηρακλέους και ετέλεσε μεγαλοπρεπή πομπήν με ένοπλον παράταξιν όλης της στρατιάς του. Τα πλοία επίσης εσχημάτισαν πομπικήν παράταξιν προς τιμήν του Ηρακλέους και ωργάνωσεν γυμνικόν αγώνα εις τον περίβολον του Ναού καθώς και λαμπαδηδρομίαν. Την πολιορκητικήν μηχανήν δια της οποίας κατέπεσεν το τείχος, αφιέρωσεν εις τον ναόν, καθώς επίσης και την Τυρίαν ναύν, την ιεράν του Ηρακλέους, την οποίαν είχε κυριεύσει κατά την επίθεσίν του εκ θαλάσσης. Κατ΄ αυτόν τον τρόπον λοιπόν, εκυριεύθη η Τύρος, όταν εις τας Αθήνας ήτο επώνυμος άρχων ο Ανίκητος, κατά τον μήνα Εκατομβαιώνα ( 15 Ιουλίου – 15 Αυγούστου, σήμερα)".