Συμφωνία στη Διάσκεψη του Βουκουρεστίου. Ο Πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος μετριάζει τις ελληνικές απαιτήσεις και δέχεται ως όριο της ελληνοβουλγαρικής μεθορίου τη γραμμή του Νέστου. Ρωσία και Αυστροουγγαρία αντιδρούν στην απόδοση της Καβάλας στην ελληνική πλευρά. Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος τηλεγραφούσε την επομένη στον Βενιζέλο:
«Ευχαριστώ Υμάς επί τη αναγγελία της υπογραφής της ειρήνης. Ο Θεός πλουσιοπαρόχως ηυλόγησε τας προσδοκίας ημών. Εν ονόματι του Έθνους και Εμού εκφράζω Υμίν τας Βασιλικάς Μου ευχαριστίας. Νέα και ένδοξος εποχή διανοίγεται ενώπιον ημών, εις πίστωσιν δε της ευγνωμοσύνης και της προς Υμάς υπολήψεώς Μου απονέμω Υμίν τον Μεγαλόσταυρον του Βασιλικού Μου Τάγματος του Σωτήρος. Η Πατρίς Σάς είνε ευγνώμων. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Β.»
Σύμφωνα με τη συμφωνηθείσα μεθοριακή γραμμή η Γευγελή και το Μοναστήρι παρέμεναν στη Σερβία, ενώ η Φλώρινα στην Ελλάδα, μαζί με 25 χιλιόμετρα της σιδηροδρομικής γραμμής, πέραν της Φλωρίνης. Ο πληθυσμός των 4 Βαλκανικών χωρών, όπως τον είχαν υπολογίσει οι Τάϊμς του Λονδίνου ήταν την εποχή εκείνη ο ακόλουθος: Σερβία 4 εκατομμύρια, Βουλγαρία 5.000.000, Ελλάδα 4.500.000 και Ρουμανία 7.600.000.
Στη φωτογραφία η Ελληνική αποστολή στη Συνδιάσκεψη του Βουκουρεστίου. Στη μέση καθήμενος ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος. Η φωτογραφία έχει ληφθεί από την
«Πολιτική Ιστορία της Νεωτέρας Ελλάδος» του Σπύρου Μαρκεζίνη. Ο συγγραφέας σημειώνει στη λεζάντα ότι ο Βενιζέλος ανήγγειλε την υπογραφή, στις 28 του μηνός, της συμφωνίας τηλεγραφικώς στον βασιλιά Κωνσταντίνο, ο οποίος του απάντησε την επομένη, με το εξής τηλεγράφημα:
«Ευχαριστώ υμάς επί τη αναγγελία της υπογραφής της ειρήνης. Ο Θεός πλουσιοπαρόχως ηυλόγισε τας προσπαθείας ημών. Εν ονόματι του Έθνους και εμού σάς εκφράζω τας βασιλικάς μου ευχαριστίας. Νέα και ένδοξος εποχή ανοίγεται ενώπιον ημών, εις ένδειξιν δε της ευγνωμοσύνης μου και της εκτιμήσεώς μου απονέμω υμίν τον Μεγαλόσταυρον του Βασιλικού Τάγματος του Σωτήρος. Η Πατρίς σάς είναι ευγνώμων. Κωνσταντίνος Β.» Την αφήγηση αυτή ο Μαρκεζίνης την λαμβάνει από το βιβλίο του Θ. Πετρακόπουλου, ο οποίος ήταν μαζί με τον Βενιζέλο, που αναφέρει:
«Όταν ο Βενιζέλος έλαβε το τηλεγράφημα, η χαρά του εζωγραφίσθη εις το πρόσωπόν του και ήρχισε να διαβάζη μεγαλοφώνως το τηλεγράφημα, αλλ΄ η φωνή του διεκόπτετο από λυγμούς. Όταν ετελείωσε την ανάγνωσιν, εσπόγγισε τα δάκρυά του και με φωνήν που επάλλετο από συγκίνησιν ύψωσε τα μάτια του και είπε: - Σ΄ ευχαριστώ Θεέ μου... Είναι πολύ καλός ο Βασιλεύς».
