16 ΙΟΥΛΙΟΥ 1907

Το σώμα του ανθυπολοχαγού Τσοτάκου Νικολάου ( καπετάν Γέρμας ) με υπαρχηγό τον επιλοχία Τσιμπιδάρο Βασίλειο, βρίσκεται περικυκλωμένο μέσα στη χαράδρα “Καλογερικού” κοντά στο Βογατσικό, από τουρκικές δυνάμεις. Μην έχοντας άλλη επιλογή επιχειρεί απεγνωσμένη έξοδο, όπου βρίσκουν το θάνατο 23 άνδρες, μεταξύ αυτών και ο Τσοτάκος με τον Τσιμπιδάρο. Μόνο 8 καταφέρνουν να διασωθούν και να διαφύγουν, με επικεφαλής τον ανθυπολοχαγό Φαληρέα ( καπετάν Ζάκας ). Ο Τσοτάκος και ο Τσιμπιδάρος ήταν παλληκάρια από την Μάνη, που πολέμησαν στον Μακεδονικό Αγώνα.

Σε Μανιάτικα site στο internet διαβάζουμε, μεταξύ άλλων: <Ο Ανθυπολοχαγός πεζικού Νικόλαος Τσοτάκος γεννήθηκε το 1874 στη Γέρμα Οιτύλου της Μάνης. Κατατάχθηκε στο Στράτευμα και στη 1 Οκτωβρίου 1895 εξήλθε από τη Σχολή Εφέδρων Αξωματικών ως Λοχίας. Στη 1 Απριλίου 1899 έγινε Επιλοχίας και στις 29 Αυγούστου 1902 εξήλθε από τη Σχολή Υπαξιωματικών ως Ανθυπολοχαγός στο 1ο Σύνταγμα Ευζώνων. Το 1904 - 1906 διορίσθηκε Αστυνόμος και το 1907 οργάνωσε εθελοντικό σώμα με σκοπό να εκδικηθεί το θάνατο του καπετάν Λίτσα (Αντώνης Βλαχάκης) και των άλλων παλικαριών που έπεσαν ηρωικά στη μάχη της Οσνίτσανης. Στις 22 Ιουνίου 1907 αναχώρησε σιδηροδρομικώς από Αθήνα για Τρίκαλα με τους παρακάτω υπαξιωματικούς του 9ου πεζικού συντάγματος (Καλαμάτας): Βασίλη Τσιμπιδάρο, Θεόδωρο Μαντούβαλο, Γρηγόρη Ρογκάκο, Αριστείδη Κωστόπουλο, Παναγιώτη Οικονομάκο, Θεόδωρο Γεωργαλή και 19 άνδρες εκ των οποίων οι 12 ήταν Μανιάτες και οι άλλοι 7 ήταν οπλίτες που ακολούθησαν το Θεόδωρο Μαντούβαλο. Αυτοί ήταν οι: δεκανέας Αποστολόπουλος Ιωάννης (από την Ολυμπία) και οι στρατιώτες Μπίστουλας Διονύσης (από την Ολυμπία), Σεφερλής Αναστάσιος, Δρίλης, Χαριτόπουλος, Παπαδόπουλος και Τζανέας. Το σώμα αποτελείτο από 50 άνδρες, στη πλειοψηφία τους Μανιάτες και όρισε υπαρχηγό τον επιλοχία Βασίλη Τσιμπιδάρο (καπετάν Τσιμπίδα) και οπλαρχηγούς το Θεόδωρο Μαντούβαλο (καπετάν Ταΰγετο), το Γρηγόρη Ρογκάκο, τον Αριστείδη Κωστόπουλο, τον Παναγιώτη Οικονομάκο και το Θεόδωρο Γεωργαλή. Εισήλθε στη Μακεδονική γη στις 27 Ιουνίου 1907 και η αποστολή που ανέλαβε από το Μακεδονικό κομιτάτο ήταν να συναντηθεί με το καπετάν Ζάκα (Γρηγόρη Φαληρέα) τον οποίο θα αντικαθιστούσε στη περιφέρεια Βογατσικού – Καστοριάς. Η συνάντηση έγινε στις 12 Ιουλίου στο χωριό Βογατσικό αλλά μετά από προδοσία Βουλγάρων πρακτόρων τα δύο αντάρτικα εθελοντικά σώματα, κυκλώθηκαν από το Τουρκικό στρατό στη θέση «Καλογερικό» (κοντά στο χωριό Λοσνίτσα, σήμερα Γέρμα) και ακολούθησε φονική μάχη (16 Ιουλίου 1907), κατά την οποία σκοτώθηκε ο καπετάν Γέρμας (Νικόλαος Τσοτάκος), ο υπαρχηγός του Βασίλης Τσιμπιδάρος και 23 από τους συμπολεμιστές του, ενώ αιχμαλωτίστηκαν 11 βαριά τραυματισμένοι, μεταξύ των οποίων και ο οπλαρχηγός Θεόδωρος Μαντούβαλος, που μετέφερε τον ημιθανή αρχηγό του. Ο καπετάν Γέρμας υπήρξε μια ηρωική φυσιογνωμία που δεν πρόφτασε να δημιουργήσει Ιστορία αλλά οδήγησε τα παλικάρια του σε μια μοναδική πράξη θυσίας, αποδεικνύοντας την ιστορική καταγωγή τους.>


Η φωτογραφία του ανταρτικού σώματος του καπετάν Γέρμα είναι από το ΕΜΠΡΟΣ της 24ης Ιουλίου 1907. Ο Γέρμας είναι όρθιος στο μέσον.