Από το ΣΚΡΙΠ αντιγράφουμε το τηλεγράφημα που έστειλε αυθημερόν στο Υπουργείο Στρατιωτικών ο στρατηγός Δούσμανης: <Σήμερον εις το άκρον δεξιόν του μετώπου μας, αι ημέτεραι δυνάμεις, μετά πείσμονα μάχην διαρκέσασαν από της 9ης πρωινής μέχρι της 4ης και ημισείας εσπερινής ώρας παρά την Αλιστράτην και Κριτσόβαν, έτρεψε τον εχθρόν εις φυγήν και κατέλαβον την Δράμαν. Ο Μητροπολίτης Δράμας και πάντες οι κάτοικοι, μη εξαιρουμένων ουδέ των Τούρκων και Ισραηλιτών, μετά δακρύων χαράς εδέχθησαν ως σωτήρα των τον Ελληνικόν στρατόν, σώσαντα αυτούς, ως έλεγον, εγκαίρως εκ βεβαίας καταστροφής. Σκηναί εξόχως συγκινητικαί διεδραματίσθησαν, οι δε κάτοικοι εξ ευγνωμοσύνης κατεφίλουν τας χείρας των αξιωματικών και των στρατιωτών. Ο εχθρός κατά την φυγήν αυτού εγκατέλειψε μεταξύ άλλων υλικών 70 αραμπάδες (Σ.Σ. άμαξες ) πλήρεις διαφόρων ειδών, προερχομένων εκ λεηλασίας της Ελληνικής κωμοπόλεως Δοξάτου και άλλων χωρίων. Η κωμόπολις Δοξάτου επυρπολήθη υπό του υποχωρούντος Βουλγαρικού στρατού χθες την μεσημβρίαν. Της πυρκαϊάς προηγήθη σφαγή και λεηλασία. Εξακόσιοι Έλληνες, εν οίς πολλοί ιερείς, γυναίκες, παιδία και βρέφη εσφάγησαν αγρίως υπό των αγρίων ορδών, αίτινες αποτελούσι τον Βουλγαρικόν στρατόν και τους μετ΄ αυτού συμπράττοντας κομιτατζήδες. Τοιαύτα είνε τα όργια τα διαπραχθέντα υπό του Βουλγαρικού στρατού, ώστε αυτός ο εκ Δράμας Βούλγαρος αρχιμανδρίτης σφοδρώς εκαυτηρίασε την διαγωγήν των ομοεθνών του. Οι Βούλγαροι, καταπατούντες πάντα ανθρώπινον νόμον, μεταβάλλουσιν εις τέφραν και ερημούσι πάν ό,τι ελληνικόν κατά την υποχώρησιν αυτών, μη φειδόμενοι αμάχων γερόντων, γυναικών και παιδίων. ΔΟΥΣΜΑΝΗΣ>
Στη φωτογραφία η 1η σελίδα του ΣΚΡΙΠ της 3ης Ιουλίου 1913, με την αναγγελία της καταλήψεως της Δράμας.
