7 ΙΟΥΝΙΟΥ 1907

Στο χωριό Βλάδοβο ( σήμερα Άγρας Εδέσσης ) Βούλγαροι κομιτατζήδες, αφού βασάνισαν, κρέμασαν σε μια καρυδιά τον οπλαρχηγό του Μακεδονικού αγώνα καπετάν Τέλλο Άγρα, Σαράντο Αγαπηνό, τον πιο ηρωικό ανθυπολοχαγό Πεζικού, που έδρασε στο Βέρμιο, τα Γιαννιτσά και μέσα στους βάλτους της λίμνης. Άρρωστος από ελονοσία και μικροτραυματισμούς ο Άγρας είχε εγκατασταθεί από το Φεβρουάριο στη Νάουσα, για αποθεραπεία.
Εκεί εκδήλωσε στον Άγρα πρόθεση να προσχωρήσει στον ελληνικό αγώνα, ο βοεβόδας Ζλατάν. Έτσι ορίστηκε συνάντησή τους για τις 3 Ιουνίου, 18 χιλιόμετρα έξω από τη Νάουσα. Τον περίμεναν όμως, εκτός από τον Ζλατάν, ένοπλοι κομιτατζήδες με τον βοεβόδα Κασάπτσε, οι οποίοι, αφού επί 4ήμερο περιέφεραν τον Άγρα στα γύρω χωριά, βασανίζοντάς τον, στο τέλος τον κρέμασαν στην καρυδιά, από το όνομα της οποίας πήρε την ονομασία το σημερινό χωριό Καρυδιά. Η δράση και το μαρτύριο του Τέλλου Άγρα ενέπνευσε την Πηνελόπη Δέλτα το έργο της “Στα μυστικά του βάλτου” και τον Ίωνα Δραγούμη το έργο του “Μαρτύρων και ηρώων αίμα”. Ο Σαράντος Αγαπηνός καταγόταν από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας και είχε γεννηθεί στο Ναύπλιο το 1880, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του ως εφέτης. Ο βοεβόδας ήταν ο αρχηγός του στρατού, ο διοικητής στα σλάβικα και κατ΄ επέκταση ο στρατιωτικός και πολιτικός άρχοντας της Πολωνίας, Μολδαβίας και Τρανσυλβανίας. Ο όρος χρησιμοποιείτο και την εποχή της Τουρκοκρατίας. Οι Τούρκοι ονόμαζαν βοεβόδες, τους ηγεμόνες των σλάβικων περιοχών και κυρίως της Βλαχίας και Μολδαβίας.