Στο άρθρο αυτό επιρρίπτει ευθύνες και στην ελληνική κυβέρνηση Σκουλούδη, αφού προηγουμένως τονίσει: <Διαμαρτυρόμεθα ματ΄ αποτροπιασμού και βδελυγμίας κατά της νέας Γερμανοβουλγαρικής εναντίον της πόλεως επιδρομής. Η πράξις αύτη, αναιρούσα και την στοιχειωδεστάτην ιδέαν του πολιτισμού και ποδοπατούσα αυτόν τούτον τον ανθρωπισμόν, ενέχει όλα τα στοιχεία μιας στυγεράς δολοφονικής επιθέσεως, ήτις πλήττει αθώους και ανυπόπτους. Οι Γερμανοβούλγαροι επιδρομείς, ως δολοφόνοι προστατευόμενοι υπό του πρωινού ημίφωτος, ενέσκηψαν άνωθεν της κοιμωμένης πόλεως και εσκόρπισαν εν αυτή τον θάνατον και την φρίκην πλήξαντες εν τω ύπνω γέροντας, γυναίκας και νήπια, αλλά και Έλληνας στρατιώτας, και απειλήσαντες μνημεία λατρείας και τέχνης. Είναι πλέον προφανές. Οι φίλοι των κ. κ. Σκουλούδη και Σιας Γερμανοβούλγαροι δεν ενεργούν τας εναερίους επιδρομάς των, κατά των εχθρών των αγγλογάλλων, αλλά κατά των αθώων και αόπλων κατοίκων του ουδετέρου κράτους μας. ..... Οι Γερμανοβούλγαροι καθ΄ όλα τα φαινόμενα επιδιώκουν να καταστρέψουν την Θεσσαλονίκην ίνα φέρουν εις δύσκολον θέσιν τους Αγγλογάλλους, οίτινες θα υφίσταντο ούτω σημαντικήν απώλειαν. Και επιδιώκουν τούτο τοσούτω μάλλον αδιστάκτως καθ΄ όσον γνωρίζουν ότι εκ μέρους της Ελλάδος του κ Σκουλούδη ουδεμίαν σοβαράν διαμαρτυρίαν θα έχουν! Και όντως πώς είναι δυνατόν να διαμαρτυρηθή ο κ. Σκουλούδης δια τας εναερίους επιδρομάς, αφού απεφάσισε να ανοίξη τα σύνορα της χώρας εις Γερμανοβουλγαρικήν εισβολήν; ..... Αλλ΄εάν ο κ. Σκουλούδης έχει απόφασιν να μας εγκαταλείψη εις το έλεος των Γερμανοβουλγάρων δολοφόνων, ο Μακεδονικός λαός δεν έχει απόφασιν να σταυρώση τας χείρας και να αναμείνη ούτω φακιρικώς τον θάνατον εκ των Γερμανικών βομβών και των βουλγαρικών λογχών. Χθες ο λαός της Μακεδονικής πρωτευούσης εν κηδεία- διαδηλώσει, εκφράσας την βδελυγμίαν και τον αποτροπιασμόν του δια το πρωινόν τερατούργημα διετύπωσε προς την Κυβέρνησιν την α ξ ί ω σ ι ν να λάβη επιτέλους μέτρα ίνα προστατεύση την πόλιν από των εναερίων επιδρομών και να αναθεωρήση την απόφασιν, ήν έλαβεν όπως ανοίξη τα σύνορα εις τους δολοφόνους των γερόντων, των γυναικών και των νηπίων και των Ελλήνων στρατιωτών.> Για την κηδεία-διαδήλωση που αναφέρει στο άρθρο η εφημερίδα, έχει εκτενές ρεπορτάζ στην 3η σελίδα. Πρόσκληση για διαδήλωση διαμαρτυρίας είχαν απευθύνει στους Θεσσαλονικείς 10 πρόεδροι σωματείων και συντεχνιών, αλλά η αστυνομία απηγόρευσε την εκδήλωση. Τα σωματεία και οι συντεχνίες, που καλούσαν για το συλλαλητήριο, ήταν: Των Συντακτών, Καπνοπωλών, Μικρασιατικού, Θρακικού, Σιδηροδρομικών Υπαλλήλων, Κουρέων, Ομονοίας, Κρητικής Αδελφότητος, Φιλελευθέρων, Ξενοδόχων και Παγχαλκιδικού. Ο κόσμος όμως μαζεύτηκε κατά χιλιάδες, ενώ οι αστυνομικοί τους εμπόδιζαν να φθάσουν στην πλατεία Λευκού Πύργου. Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ περιγράφει τις σκηνές: < Διμοιρίαι και ουλαμοί πεζής και εφίππου χωροφυλακής, μοίραρχοι και υπομοίραρχοι, ανθυπομοίραρχοι και ανθυπασπισταί κατέκλυσαν την πλατείαν του Λευκού Πύργου, μη επιτρέποντες την συγκέντρωσιν πολιτών και απαγορεύοντες την είσοδον εις το πάρκον. Εν τούτοις ομάδες κόσμου διαρκώς κατέφθανον εις την πλατείαν και μολονότι εξεδιώκοντο υπό της χωροφυλακής δεν έφευγον αλλά συνεκεντρούντο εις τα καφενεία και τα πεζοδρόμια.> Η διαδήλωση όμως πραγματοποιήθηκε, εξ αιτίας ενός απρόβλεπτου γεγονότος. Την ώρα της συγκέντρωσης γινόταν η κηδεία τριών θυμάτων Ισραηλιτών και η πομπή της κηδείας, με επικεφαλής μουσική και 3 νεκροφόρες, έφθανε συγχρόνως στο χώρο της συγκέντρωσης. Και οι πολίτες που καταδιώκονταν από τους χωροφύλακες, αφού πρώτα καταράστηκαν τους δολοφόνους Γερμανοβούλγαρους, μαζί με τους Ισραηλίτες, ενώθηκαν με αυτούς και πραγματοποίησαν το συλλαλητήριό τους. Η εφημερίδα όμως παρατηρεί ότι <ο ουρανός συνεμάχησε μετά της Αστυνομίας, Ήρχισε να ψιχαλίζει και εντός ολίγου η ψιχάλα μετετράπη εις αληθινόν κατακλυσμόν. Και το πλήθος αφού εβράχει επ΄ αρκετόν, ηναγκάσθη τέλος να διαλυθή.> Οι πρόεδροι 15 σωματείων και συντεχνιών απέστειλαν τηλεγραφήματα διαμαρτυρίας για την επιδρομή στον βασιλιά Κωνσταντίνο και την κυβέρνηση Σκουλούδη. Στο τηλεγράφημα προς τον βασιλιά ανέφεραν, μεταξύ άλλων: <Ποιούμεθα ευλαβώς θερμοτάτην έκκλησιν εις τα αισθήματα της Υμετέρας Μεγαλειότητος, υποβάλλοντες ευχήν όπως η κυβέρνησις Αυτής προέλθη εις άμεσα και αποτελεσματικά μέτρα προς απόκρουσιν πάσης παρομοίας επιδρομής εν τω μέλλοντι και προς περιφρούρησιν της ελευθερίας του Μακεδονικού λαού και της ακεραιότητος του Μακεδονικού εδάφους, σοβαρώς απειλουμένου υπό των προαιωνίων του Έθνους, υπούλων εχθρών.> Πάντως η κυβέρνηση διαμαρτυρήθηκε και προς την Αντάντ και προς τις Κεντρικές Δυνάμεις, με ταυτόσημη διαμαρτυρία. Προς την Αντάντ, όμως, άφηνε να εννοηθεί ότι: <η μεταβολή της Θεσσαλονίκης εις περιχαρακωμένον στρατόπεδον των Συμμάχων καθιστά την πόλιν ως και την λοιπήν Μακεδονικήν χώραν εμπόλεμον>. Δεν είχε ακόμη δημιουργηθεί η κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης, που έβαλε την Ελλάδα στον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο.
Και επειδή η ζωή συνεχιζόταν ομαλότατα, παρά τους βομβαρδισμούς, ας παραθέσουμε και δύο ειδήσεις από την αθλητική κίνηση: < 1) Κατά τους αγώνας της προχθεσινής Κυριακής, κατόπιν αληθούς γιγαντομαχίας, ενίκησεν η ομάς του Γυμναστικού μας Συλλόγου ο ‘Ηρακλής‘ την ομάδα της 16 Αγγλικής Μεραρχίας. Η ομάς του ‘Ηρακλέους‘ επέτυχε εις τρία τέρματα. Η αντίπαλος Αγγλική ομάς επέτυχεν έν μόνον. 2) Η πρώτη ποδοσφαιρική ομάς του άριστα κατηρτισμένου συλλόγου μας ο ‘Άρης‘ συνηγωνίσθη το απόγευμα της χθες μετά της Αγγλικής ομάδος Τηλέγραφητών επί μίαν και ημίσειαν ώραν εις το έμπροσθεν του Ισραηλιτικού Νοσοκομείου ανοικτόν γήπεδον. Η πάλη αμφοτέρωθεν διεξήχθη μετ΄ αρκετού ζήλου, εις το τέλος δε ανεδείχθη και πάλιν νικήτρια η ομάς του ‘Άρεως‘ σχούσα δύο επιτυχίας απέναντι μιάς των αντιπάλων μολονότι απουσίαζον του αγώνος, ασθενούντες, δύο των καλλιτέρων παικτών της.> Και μία ενδιαφέρουσα εποχική ανακοίνωση: ‘Συνεπεία της προσεγγίσεως του θέρους ο Δήμαρχος δι΄ εγγράφου του προς την Διεύθυνσιν της Αστυνομίας παρακαλεί να επιτρέψη τα εν τη πλατεία της Ελευθερίας καφενεία να τοποθετούν καθέκλας εις τα πεζοδρόμια.‘
Στη φωτογραφία οι πρώτες σελίδες ΕΜΠΡΟΣ και ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ με την είδηση της αεροπορικής επιδρομής.
