Εκθρόνιση του βασιλιά Κωνσταντίνου. Ο διχασμός στο κατακόρυφο. Οι δυνάμεις της Αντάντ, που έχουν επιβάλλει αποκλεισμό της παλιάς Ελλάδος, ζητούν τώρα την παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου, του μεγάλου πολιτικού αντιπάλου του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ο αντιπρόσωπος των Προστατίδων Δυνάμεων Ζοννάρ επέδωσε στην κυβέρνηση τελεσίγραφο, με το οποίο η Αντάντ ζητούσε την άμεση παραίτηση του βασιλιά.
Οι εφημερίδες έγραφαν: < Η παραίτησις του Βασιλέως θα έχη άμεσον συνέπειαν την αποκατάστασιν της Εθνικής Ενότητος δια της καταλύσεως της Επαναστατικής Κυβερνήσεως της Θεσσαλονίκης. Το Επαναστατικόν καθεστώς εξαφανίζεται πλέον, και παύει αναγνωριζομένη υπό των Δυνάμεων η Επαναστατική Κυβέρνησις, και ο Βενιζέλος απέρχεται εκ Θεσσαλονίκης μεταβαίνων πιθανώτατα εις Ευρώπην. Κατά τινας πληροφορίας εν την απιθάνω περιπτώσει αρνήσεως της Τριανδρίας όπως συμμορφωθή προς τας αποφάσεις των Δυνάμεων, θέλει ασκηθή βία εναντίον της. Εις την Θεσσαλονίκην και τας λοιπάς νέας χώρας τας υπό των Συμμάχων κατεχομένας θέλουσιν εγκατασταθή και αύθις αι νόμιμοι Ελληνικαί αρχαί και το όλον Κράτος θα κυβερνάται ως και πριν εξ Αθηνών. Επίσης και εις Ιωάννινα θέλουσιν επανέλθει αι Ελληνικαί αρχαί.>
Ο Κωνσταντίνος παραιτήθηκε υπέρ του γιού του Αλέξανδρου, στο τελευταίο δε διάγγελμά του ανέφερε μεταξύ άλλων: <Υπείκων εις ανάγκην και επιτελών καθήκον προς την Ελλάδα, έχων δε προ οφθαλμών Αυτής μόνης το συμφέρον, αναχωρώ εκ της αγαπητής Μου Πατρίδος μετά του Διαδόχου (Σ.Σ. Γεωργίου ) αφίνων εις τον Θρόνον τον υιόν Μου ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΝ.... Σας παρακαλώ όλους να αποδεχθήτε με ηρεμίαν και ψυχικήν γαλήνην την απόφασίν Μου, με πίστιν εις τον πανάγαθον Θεόν, του Οποίου επικαλούμαι επί του Έθνους την εξ ύψους αντίληψιν. Δια να μη ματαιώσητε όμως την σκληράν θυσίαν Μου αυτήν προς την Πατρίδα, σάς εξορκίζω όλους, αν αγαπάτε τον Θεόν, αν αγαπάτε την Πατρίδα, αν αγαπάτε τέλος Εμέ, να τηρήσητε απόλυτον τάξιν, ησυχίαν και πειθαρχίαν. Η μικροτέρα παρεκτροπή, και αν προέρχεται εξ αγαθού αισθήματος, είνε αρκετή σήμερον να επιφέρη μεγάλην καταστροφήν... Ο Θεός σκέπει την Ελλάδα.>
Η βασιλική μετατροπή ανάγκασε και σε τροποποίηση του... Πολυχρονίου, που όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι ψαλλόταν στις εκκλησίες για τους βασιλείς. Απολαύστε πώς τροποποιήθηκε: <Πολυχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός ημών τον ευσεβέστατον Βασιλέα ημών Αλέξανδρον συν τω ευσεβεστάτω Βασιλεί πατρί Αυτού Κωνσταντίνω και τη ευσεβεστάτη Βασιλίσση μητρί Αυτού Σοφία τη ευσεβεστάτη Βασιλίσση προμήτορι Όλγα. Κύριε φύλαττε αυτούς εις πολλά έτη.> Πάλι καλά που δεν είχε και... προγιαγιά! Η Ιερά Σύνοδος που κανόνισε τον νέο πολυχρονισμό και τον τηλεγράφησε σε όλες τις εκκλησιαστικές αρχές, έσπευσε να σημειώσει ότι <Απαγορεύεται αυστηρώς, επί ποινή αφορισμού, πάσα προσθήκη ή αφαίρεσις από του ούτω Συνοδικώς καθορισθέντος τύπου.>
Μετά την κυβερνητική υπακοή η Αντάντ απέσυρε και τον αποκλεισμό και έτσι άρχισαν να καταπλέουν τα καράβια με τρόφιμα στον Πειραιά. Ο Βενιζέλος έσπευσε να δηλώσει αμέσως ότι διέταξε να χορηγηθούν στην κυβέρνηση των Αθηνών 1.000 τόννοι σιτάρι από την Θεσσαλονίκη. Και το σφόδρα αντιβενιζελικό ΣΚΡΙΠ απάντησε αμέσως με ένα καυστικό και υβριστικό άρθρο, που όντως είναι απολαυστικό. Ένα απόσπασμα: <Την στιγμήν, καθ΄ ην οι ενταύθα Πρεσβευταί της Αντάντ έδωκαν διαβεβαίωσιν εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν ότι ήθελον παραχωρήσει εις αυτήν 1.000 τόννους σίτου εκ των σιτοφορτίων των δια την Ελλάδα προορισθέντων, εμφανίζεται υποκατάστατος των κ. κ. Πρεσβευτών ο λαομίσητος στασιαστής και επιζητεί να παίξη πρόσωπον δωρητού και ευεργέτου προς τον Ελληνικόν Λαόν. Ποίος; Ο δολοφόνος του Ελληνικού Λαού. Εκείνος, όστις τον έκαμε να πεινάση. Εκείνος, όστις τον έκαμε να δυστυχήση. Εκείνος, όστις προεκάλεσε τον αποκλεισμόν. Εκείνος, όστις ύψωσε το δολοφόνον εγχειρίδιόν του κατά του λατρευτού του Λαού Βασιλέως. Εκείνος, όστις εξακολουθεί δια των ορδών του και σήμερον να σφάζη τα τέκνα του Ελληνικού Λαού, να ατιμάζη τας συζύγους, αδελφάς και θυγατέρας του, να πυρπολή τας οικίας του, να διαρπάζη τας περιουσίας του. Αυτός εμφανίζεται χορηγός σίτου προς τον Ελληνικόν Λαόν. Και νομίζει ότι συγκινεί με τοιαύτα χυδαία τεχνάσματα τον Ελληνικόν Λαόν και ελκύει τας συμπαθείας του.>
Στη φωτογραφία η 1η σελίδα του ΕΜΠΡΟΣ της 30ης Μαϊου 1917, που αναγγέλλει την παραίτηση του Κωνσταντίνου.