Το «βρέξιμο του γαμπρού» αποτελεί παράδοση των προσφύγων από τη Μεσημβρία της Μαύρης Θάλασσας. Το έθιμο ταξίδεψε στην Ελλάδα το 1925 και αναβιώνει κάθε χρόνο ανήμερα της γιορτής του Αγίου Ιωάννη. Ο συμβολισμός του είναι διπλός. Αναβιώνει μια ημέρα μετά τον αγιασμό των υδάτων και σηματοδοτεί τον εξαγνισμό των γαμπρών από την κραιπάλη του ελεύθερου βίου και τη σκληραγώγησή τους για να αντέξουν τα συζυγικά βάρη.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου Νέας Μεσημβρίας Λευτέρη Μαργαρίτη, κατά την αναβίωση του εθίμου στη Μαύρη Θάλασσα, συνηθίζονταν τότε να βρέχουν και τις νύφες. Οι κουμπάροι κουβαλούσαν τον γαμπρό και τον έριχναν στη θάλασσα, ενώ όταν έρχονταν η σειρά της νύφης, έπαιρναν εκτός από νερό και άμμο, ώστε να μπερδέψουν τα μαλλιά της. Τα τελευταία χρόνια, οι γυναίκες της Ν. Μεσημβρίας κατάφεραν να «ξεφύγουν» από το έθιμο», σημειώνει χαρακτηριστικά ο κ. Μαργαρίτης. Στο έθιμο συμμετείχε φέτος για πρώτη φορά και ένας νεαρός από την Αθήνα ενώ ήδη έχουν εκδηλώοει ενδιαφέρον για την επόμενη χρονιά «γαμπροί» από την Κρήτη και την Κύπρο.
Στη φωτογραφία το «βρέξιμο του κουμπάρου» κ. Π. Ψωμιάδη.
(Με πληροφορίες από το ΑΠΕ)
