3 ΙΟΥΝΙΟΥ 323 π. Χ.

Οι προετοιμασίες για τη νέα εκστρατεία – αυτή τη φορά στην Αραβία – του μεγάλου Μακεδόνα στρατηλάτη, βρίσκονταν στο ζενίθ, όταν τη νύκτα της 2ας προς 3η Ιουνίου, ο Μέγας Αλέξανδρος εμφάνισε υψηλό πυρετό, που έμελλε μέσα σε ένδεκα μέρες να τον οδηγήσει στο θάνατο. Το πρωί, για να προσφέρει τις καθημερινές του θυσίες, χρειάσθηκε να τον μεταφέρουν με φορείο. Η αρρώστια, όμως, δεν τον εμπόδιζε να συζητά με τους στρατηγούς του τα σχέδια της εκστρατείας.

Ο Αρριανός για την αρχή της αρρώστιας του Αλεξάνδρου αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι: < Αι βασιλικαί εφημερίδες αναγράφουν τα εξής: Ο Αλέξανδρος έπινε, διασκεδάζων ερις την οικίαν του Μηδίου. Ακολούθως, εσηκώθη και ελούσθη δια να κοιμηθή, αλλά εδείπνησε εκ νέου πλησίον του Μηδίου και έπινε πάλιν μέχρι αργά την νύκτα. Τότε απεμακρύνθη του συμποσίου και ελούσθη, αμέσως δε έφαγεν ολίγον και εκοιμήθη, εκεί διότι είχε πυρετόν. Μεταφερθείς επί κλίνης πλησίον των ναών, προσέφερεν θυσίαν, όπως συνήθιζε καθ΄ εκάστην ημέραν, και αφού εναπέθεσε τα ιερά σφάγια επάνω εις τον βωμόν του θυσιαστηρίου, κατεκλίθη δια να κοιμηθή εις το διαμέρισμα των ανδρών, μέχρις ότου έπεσε σκότος. Εν τω μεταξύ, έδωσε παραγγελίας εις τους διοικητάς του δια την πορείαν του στρατού και τον πλουν του στόλου. Από εκεί μετεφέρθη κλινήρης πλησίον του ποταμού και επιβιβασθείς πλοίου έπλευσε πέραν του ποταμού, προς τον κήπον των ανακτόρων, όπου πάλιν ελούσθη και κατεκλίθη προς ανάπαυσιν.>