11 ΙΟΥΝΙΟΥ 323 π. Χ.

Ο κατακτητής της Ασίας Μέγας Αλέξανδρος, μέρα με τη μέρα εξαντλείται και πιο πολύ από τον πυρετό και βαδίζει προς το θάνατο. Οι στρατιώτες του θέλουν να δουν το βασιλιά τους ζωντανό για τελευταία φορά. Και αρχίζει μια ατέλειωτη παρέλαση μπροστά στο κρεβάτι του, με τους στρατιώτες μόλις να συγκρατούν τα δάκρυά τους. Ο Αλέξανδρος δεν μπορεί να τους μιλήσει. Τους αποχαιρετά με μια κίνηση του χεριού και με τα μάτια. Το στερνό αντίο του μεγάλου ηγέτη σ΄ εκείνους που τού έδωσαν την ψυχή και το αίμα τους για το μεγαλείο της πατρίδας.
Ο Αρριανός γράφει σχετικά: <Τας ειδήσεις αυτάς ανέγραφον αι βασιλικαί εφημερίδες. Αλλά έγραφον ακόμη ότι οι στρατιώται επεθύμησαν, να ίδουν τον Αλέξανδρον, άλλοι δια τελευταίαν φοράν εν όσω έζη και άλλοι επειδή διεδίδετο ότι είχεν ήδη αποθάνει, υποψιαζόμενοι ότι ο θάνατός του απεκρύπτετο υπό των σωματοφυλάκων, όπως τουλάχιστον εγώ νομίζω. Οι περισσότεροι λοιπόν καταληφθέντες υπό της θλίψεως και του πόθου προς τον βασιλέα των, παρεβίασαν την είσοδον δια να ίδουν τον Αλέξανδρον. Εκείνος όμως ήτο άφωνος, όπως λέγουν, και ενώ διήρχετο ο στρατός προ αυτού, εχαιρέτα τον καθένα, μόλις και μετά βίας υψώνων την κεφαλήν του κι δεικνύων δια των οφθαλμών του με νεύμα την ευχαρίστησίν του.> Στη φωτογραφία ο Αλέξανδρος στην επιθανάτια κλίνη του αποχαιρετά τους Μακεδόνες και τους Πέρσες, από ξυλογραφία του φον Πιλότι, Αρχείο Εικόνων του Βερολίνου. ( Από το τεύχος ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ ).