10 ΙΟΥΝΙΟΥ 1903

Με ενέργειες των ανθυπολοχαγών Γεωργίου Τσόντου και Κωνσταντίνου Μαζαράκη, συγκροτείται στα Τρίκαλα, εξοπλίζεται και οργανώνεται το πρώτο ελληνικό ένοπλο σώμα, που στις 13 Ιουνίου θα μπει στη Μακεδονία, για να ενισχύσει την οργάνωση του Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη. Αποτελούνταν από μια ομάδα 10 Κρητών, οι 4 εκ των οποίων είχαν προπορευθεί λίγους μήνες νωρίτερα και είχαν ”διανοίξει” τις διόδους, μέχρι την Καστοριά.
Η ομάδα απαρτιζόταν από τους: Ευθύμιο Καούδη, Γεώργιο Πέρο, Γεώργιο Δικώνυμο, Λαμπρινό Βρανά, Γεώργιο Σεϊμένη, Γεώργιο Ζουρίδη, Γεώργιο Στρατινάκη, Ευστράτιο Μπονάνο, Μανούσο Καντουνάτο και Νικόλαο Λουκάκη, Στις 21 Ιουνίου οι Κρητικοί Μακεδονομάχοι έφθασαν στη Μονή Τσιριλόβου Καστοριάς και συνενώθηκαν με το σώμα του καπετάν Βαγγέλη Γεωργίου. Το μοναστήρι, που σήμερα είναι γυναικείο, αποτέλεσε σημαντικό καταφύγιο των αγωνιστών του Μακεδονικού Αγώνα, στο οποίο είχε προσφύγει και αυτός ο Παύλος Μελάς.
Ο Γεώργιος Τσόντος ή καπετάν Βάρδας (1871-1942) ήταν στρατιωτικός και πολιτικός απο την Κρήτη. Γεννήθηκε στο χωριό Αρκυφού της επαρχίας Σφακίων το 1871. Το 1888 εισήλθε στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και ορκίστηκε το 1893 ανθυπολοχαγός πυροβολικού. Έλαβε μέρος στην Κρητική Επανάσταση του 1897-1898 καθώς και στον Μακεδονικό Αγώνα.
Ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης - Αινιάν γεννήθηκε το 1869. Ελαβε μέρος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897. Το 1904 ήταν από τα πρώτα μέλη του μακεδονικού κομιτάτου. Το 1905 εγκαταστάθηκε στην περιοχή Βερμίου Νάουσας με πεδίο δράσης τα χωριά της λίμνης των Γιαννιτσών και το Ρουμουλούκι, καθώς και την Έδεσσα και την Άρνισσα. Δεν υπήρξε αρχηγός ενός σημαντικού σώματος αλλά, ο συντονιστής της δράσης των ελληνικών σωμάτων της κεντρικής και της δυτικής Μακεδονίας και ο σύνδεσμος μεταξύ των Προξενείων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Όπως όλοι οι αξιωματικοί του ελληνικού στρατού άλλαξε το όνομά του μόλις ανέλαβε δράση στη Μακεδονία και έγινε γνωστός ως καπετάν Άκρίτας.