11 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1912 – 2012
90 χρόνια από την ώρα
που η μεγάλη έκρηξη του '21, εκεί που πρώτα
όλα «τά 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», δημιούργησε μικρό ανεξάρτητο
κράτος. Μικρό! Το μέγιστο τμήμα του ελληνισμού στέναζε
ακόμα κάτω από αφόρητη τυραννία. Κι αυτό
το μαρτύριο των σκλάβων αδελφών έκαιγε
τα σπλάχνα των απελευθερωμένων.
Στο διάστημα που
μεσολάβησε, ο πόθος για την απελευθέρωση
των υπόδουλων πήρε τη μορφή υψηλού
οράματος που ονομάστηκε «Μεγάλη Ιδέα»
και συνήρπασε τις καρδιές μικρών και
μεγάλων. Αλλά η «Μεγάλη Ιδέα» κατέληξε
στο τέλος του 19ου αιώνα μεγάλος τάφος! Ο αποτυχημένος πόλεμος του 1897 έφερε
τους Τούρκους κοντά στη Λαμία και
μετέτρεψε το όραμα σε εφιάλτη.
Το Έθνος λύγισε, το
φρόνημα του λαού κατέπεσε, η απελπισία
έπνιξε τις καρδιές. Τότε πετάχθηκε ένας
άνθρωπος μόνος και σήκωσε ψηλά τον ήλιο.
Ένας! Ο Παύλος Μελάς! Με τη θυσία του
πότισε με το κρασί των αθανάτων απ' άκρη
σ' άκρη το λαό. Και οι αναστημένοι του
Λεωνίδα, της Σαλαμίνας, του Μαραθώνα
και της Γραβιάς σταυραετοί της λευτεριάς
άνοιξαν τα πλατιά φτερά τους και πέταξαν
στην ελληνικότατη, σκλαβωμένη και
απειλούμενη με αφανισμό γη των Μακεδόνων.
Η ποθητή ώρα σήμανε
το έτος 1912. Στις 5 Οκτωβρίου ξεκίνησε η
θυελλώδης εξόρμηση. Ο πρωθυπουργός
Ελευθέριος Βενιζέλος με αλλεπάλληλα
τηλεγραφήματα παρότρυνε τον Αρχιστράτηγο
Διάδοχο Κωνσταντίνο να κατευθυνθεί
τάχιστα προς τη Θεσσαλονίκη πριν φθάσει
σ' αυτήν ο βουλγαρικός στρατός. Οι
δυσκολίες αμέτρητες. Το τελευταίο μεγάλο
εμπόδιο ο πλημμυρισμένος Αξιός. Οι
κάτοικοι των χωριών συγκέντρωσαν κάθε
είδους ξύλο, ακόμα και τις πόρτες των
σπιτιών τους, και μέσα σε μια νύχτα
γεφύρωσαν το ποτάμι. Το θαύμα έφτασε
αμέσως στο αποκορύφωμα του: την 26η
Οκτωβρίου, ημέρα της εορτής του προστάτου
της πόλεως μεγαλομάρτυρος αγίου Δημητρίου
του Μυροβλύτου, ο Ταξίμ πασάς παρέδιδε
τη Θεσσαλονίκη στον Κωνσταντίνο.
Πέρασαν από τότε 100
ακριβώς χρόνια! Ή ένδοξη πόλη αναδείχθηκε
κέντρο του βορειοελλαδικού ελληνισμού.
Πίσω της έχει και τρέφεται από ιστορία
2.300 ετών.
Τό όνομα της τής το
χάρισε η αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Θεσσαλονίκη, προς τιμήν της οποίας
ίδρυσε την πόλη το 315 περίπου π.Χ. ο
σύζυγος της Κάσσανδρος, εκ των στρατηγών
και διαδόχων του Μεγάλου
Αλεξάνδρου.
Την πανέμορφη πόλη
την άγιασε με το μαρτύριο του ο ένδοξος
μυροβλύτης Μεγαλομάρτυρας Δημήτριος,
και η Θεσσαλονίκη τον γνωρίζει πάνω από
17 αιώνες τώρα ως τον ακοίμητο προστάτη
της και το σταθερό στήριγμα των κατοίκων
της. Ό μεγαλοπρεπής Ναός του αποτελεί
παγκόσμιο προσκύνημα, και η παρουσία
του, τα αμέτρητα θαύματα του, το ακένωτο
μύρο που αναβλύζει από το ιερό του
λείψανο ευωδιάζουν την πόλη σε όλες της
τις εκδηλώσεις. Ή απελευθέρωση της την
ημέρα της εορτής του έδειξε φανερά την
ιδιαίτερη αγάπη του προς την πόλη του
μαρτυρίου του.
Τή μεγάλη της δόξα η
Θεσσαλονίκη τη γνώρισε κατά την ένδοξη
περίοδο τής βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Αναδείχθηκε τότε κέντρο γραμμάτων,
θεολογικών συζητήσεων, φιλοσοφικών
αναζητήσεων, καλλιτεχνικής δημιουργίας
και παραγωγής πολιτισμού.
Άπό 'δώ ξεκίνησαν οι
δύο μεγάλοι ιεραπόστολοι άγιοι Κύριλλος
και Μεθόδιος, που οδήγησαν στην πίστη
τους σλαβικούς λαούς, και στη Θεσσαλονίκη
κατ' εξοχήν θεολόγησε ο τιτάνας της
Ορθοδόξου θεολογίας άγιος Γρηγόριος ο
Παλαμάς.
100 χρόνια μετά την
απελευθέρωση της η Θεσσαλονίκη καλπάζει
προς το μέλλον πάνω στον Βουκεφάλα του
Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στις επιθέσεις των
επίβουλων της και στις αμφισβητήσεις
τους αντιτάσσει την ίδια πάντα απάντηση:
Ζει και βασιλεύει ο βασιλιάς Αλέξανδρος!
Στήν αδιαφορία του
λαού προβάλλει τους αγίους αποστόλους
της Ανατολικής Ευρώπης Κύριλλο και
Μεθόδιο.
Τή βυθισμένη στο
σκοτάδι και θνήσκουσα Ευρώπη την
προσκαλεί να αναστηθεί γινόμενη μέτοχος
της θεολογίας του ακτίστου φωτός του
άγιου της Γρηγορίου του Παλαμά.
Και όλους μας μας
προτρέπει νά ιππεύσουμε στο κόκκινο
άλογο του μεγαλομάρτυρος Δημητρίου για
τη νέα μαρτυρία της Ορθοδοξίας στον
αποστατημένο κόσμο μας. ■
ΠΗΓΗ: Ορθόδοξο Χριστιανικό
περιοδικό Ο ΣΩΤΗΡ.
